อยากลาออกจากมหาลัย. . .

สวัสดีค่ะ วันนี้ก็มีเปิดกระทู้จนได้ เพราะเราทรมาณมาหลายอาทิตแล้วค่ะ เราเป็นนักศึกษาอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง ปี3 คณะศิลปกรรมศาสตร์ เอกภาพพิมพ์ แล้ว แต่เราอยากลาออก/ดรอปเรียน ออกไปจากที่แห่งนี้/สังคมแห่งนี้มากเลยค่ะ เรารู้สึกไม่ชอบ และไม่อยากอยู่ที่แห่งนี้แล้ว มันเริ่มเกิดขึ้นช้าๆ ความรู้สึกที่ไม่อยากตื่นนอนไปมหาลัย ไม่อยากเข้าเรียน ไม่อยากไปเจอเพื่อนร่วมห้อง เรารู้สึกว่าส่วนหนึ่งอาจจะมาจากสิ่งที่เราพยายามจะทำเป็นไม่สนใจ+ปกติมาโดยตลอด คือ เราไม่ค่อยมีเพื่อนเลยค่ะ รู้สึกว่าเราเข้ากับคนอื่นๆไม่ค่อยได้เลย เวลามีงานกลุ่ม เราก็มักเป็นส่วนเหลือ เป็นส่วนเกินที่จะถูกพลักไปกลุ่มอื่น ไม่ใช่ว่าเราทำงานไม่ได้นะคะ เราทำได้ค่ะ และงานกลุ่มส่วนใหญ่เราจะเป็นคนแบกและดูแลเองทั้งหมด พอเพื่อนไม่ทำเราก็จะทำเองหมดเลย เราเป็นคนกล้านำเสนอกล้าพูดกับอาจารย์ถ้าจำเป็นค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเองมีความเป็นผู้นำระดับหนึ่งเลย  จากที่กล่าวมาทั้งหมดก็คง แล้วไง? เกี่ยวอะไรกับอยากลาออก เราคิดแค่ว่าเราำม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว เราเริ่มเรียนไปเรื่อยๆ ก็เริ่มตกวิชานั้นๆ เริ่มไม่ผ่าน เริ่มติดF เริ่มตก เราไม่อยากไปมหาลัยเพราะรู้สึกว่าไม่อยากไป ไม่อยากได้ยินคำพูดของคนอื่นๆเลยค่ะ เราอาจจะเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว แต่ทุกครั้งที่เราขาดเรียนไปนานๆ เพื่อนบางคน ก็จะชอบถามค่ะว่า ไปไหนมา? ทำไมไม่มาเรียน? เป็นเชิงไม่ได้เป็นห่วงแต่แค่อยากรู้ บางคนก็พูดจิกกัด ซึ่งเป็นอะไรที่เราไม่ชอบมากๆเลยค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่าสุขภาพจิตของเราเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ จากที่คิดว่าไหว จากที่คิดว่าจะไม่มีวันลาออก จะไม่ยอมแพ้ เรากับเริ่มทรมาณมากขึ้นเรื่อยๆ เราเริ่มเครียด แล้วก็ร้องไห้กับตัวเองบ่อยๆทุกครั้งที่คิดว่าจะทำยังไงกับมหาลัยต่อ เราจะต้องทนอยู่ไปเรื่อยๆเหรอ? เราไปจากมันไม่ได้เลยเหรอ? เราอ่านหลายกระทู้เกี่ยวกับคำแนะนำต่างๆ ผู้คนก็ต่างบอกว่า มันเสียเวลา มันนั่นนี่นู่น ใกล้จะจบแล้วก็ทนไปเถอะ แต่สำหรับเราเราคิดว่า ถ้ายังอยู่ต่อ อีกไม่กี่เดือนเราคงเลือกที่จะทำอะไรที่มันส่งผลต่อชีวิตเราก็ได้ค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าอยากลาออกจริงๆ เราไม่ได้ไม่คิดนะคะ หรือคิดน้อย ว่าลาออกไปแล้วจะทำอะไร? ไม่มีใบปริญญาจะมีค่าจ้างเพิ่มยังไง? ได้เงินน้อย? เราคิด และคิดมาตลอดค่ะ แต่เราไม่ไหวกับการที่ต้องทนต่อไป เราคิดว่าถ้าเราลาออก เราจะขายภาพวาดค่ะ จะติดต่อทำการค้าขายทางออนไลท์ กับต่างชาติ เพราะเรารู้วิธีการวาดภาพทั้งของจริง/ออนไลท์ และได้ภาษา หรือการทำงานเชิงสร้างสรรค์ เราก็ยินดีค่ะ เราแค่รู้สึกว่าไม่อยากจะต้องพูกมัดหรือกักขังตัวเองให้อยู่ในมหาลัยอีกแล้ว แต่พ่อของเราก็ดูไม่เห็นด้วยค่ะ เราควรจะทำยังไงดีคะ?..เราควรจะเลือกลาออกไปเองเลย หรือเกลี้ยกล่อมพ่อ/แม่ให้ได้ลาออก