คำเตือน
ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะสื่อว่า "คนที่รวยต้องเลี้ยงเพื่อน" นะครับ
ผมแค่อยากมาแชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผมตอนอยู่ม.ปลาย (พึ่งจบมาเลยครับ)
และอยากชวนคนที่มาอ่านกระทู้นี้คุยครับ ว่าเคยเจอแบบเดียวกันมั้ย
ขอโทษถ้ารายละเอียดมันน้อยไปนะครับ ผมพยายามเขียนให้กระชับที่สุด
*** ตอนนั้นผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง มีกันประมาณ 6 คน รวมผมด้วย ซึ่งทุกคนก็มีจะมีฐานะกันปานกลาง ไม่มีใครที่บ้านรวย แบบคฤหาสน์ หรือใช้ไอโฟนรุ่นใหม่แพงๆอะไรอย่างงี้ไม่มีครับ แต่จะมีอยู่ช่วงนึงที่เพื่อนคนนึงในกลุ่มเค้าทำงานพิเศษ เลยมีเงินในบัญชีเยอะมากๆ เค้าชวนไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี่บ่อยมาก แล้วก็จะเลี้ยงข้าว เลี้ยงค่าห้องคาราโอเกะ เลี้ยงค่าเดินทางอยู่บ่อยๆ ช่วงนั้นกลุ่มผมเลยมีภาพจำกันว่าคนนี้คือเสี่ยประจำกลุ่ม จนมาพักหลังๆเค้าก็ไม่ค่อยได้ทำงานแล้ว เลยไม่ได้ไปเที่ยวกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน จนเวลาผ่านมาผมได้ย้ายที่นั่งในห้องมาจนได้นั่งใกล้กับเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่เมื่อก่อนผมไม่ได้คุยกับเค้าเยอะเท่าไหร่ พอได้นั่งใกล้กันเลยคุยกันบ่อยขึ้น สนิทกันมากขึ้น ซึ่งเค้าเป็นคนที่ชอบพูดถึงพ่อแม่ตัวเองมากๆ ผมขอเล่าสตอรี่เค้าให้ฟังคร่าวๆนะครับ
พ่อเค้าทำงานอยู่ต่างประเทศ แม่เค้าอยู่ที่บ้านไม่ได้ทำงาน เค้าพูดให้ฟังบ่อยๆว่า พ่อเค้าส่งเงินมาให้ใช้ตลอด แม่เลยนอนอยู่บ้านดูทีวีเฉยๆ เค้าได้ค่าขนมอาทิตย์ละ 1,000 บาท แล้วก็ชอบบอกว่าแม่พาไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี่ แล้วทีนี้เค้าก็พึ่งซื้อไอแพดรุ่นล่าสุดมาใหม่ แล้วก็มาเล่าให้เพื่อนๆในกลุ่มฟังว่า พ่อเค้าถูกหวยหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ เลยส่งเงินมาให้ 3 แสน แล้วเค้ากับแม่ก็ใช้เงิน 3 แสนหมดภายในวันเดียวเลย ผมเคยถามรายละเอียดเค้าเรื่องพ่อเค้าอยู่นะครับ แต่เค้าบอกมาแค่อาชีพ พอถามเรื่องอื่นก็ไม่เคยได้คำตอบเลย จนมามีอยู่ช่วงนึงที่เราก็นัดไปเที่ยวไปเดินห้างกันหลังเลิกเรียน เค้าคนนี้ก็จะบอกกับผมที่นั่งข้างๆทุกครั้งที่พวกเราจะไปเที่ยวกัน คือ "อุ้ยแม่กูโอนมาให้500" ผมก็ไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยถามต่อว่าโอนค่าอะไร เค้าก็บอกว่าค่าไปเที่ยววันนี้ไง ผมก็อือๆออๆตามไป ซึ่งเป็นบทสนทนาแบบนี้อยู่ค่อนข้างหลายรอบจนผมจำได้ จนวันนึงผมก็ได้แซวเค้าไปเล่นๆว่า "ก็ไปเที่ยวทุกวันเลยดิ จะได้ได้500ทุกวัน" เค้าก็ยิ้มๆขำๆ วันนึงกลุ่มพวกเราก็ไปเที่ยวกันหลังสอบ ซึ่งเค้าก็พูดแพทเทิร์นเดิมว่าแม่โอนตังค์มาให้ แต่รอบนี้โอนมา 1,500 บาทกับการแค่ไปเดินสยาม กลุ่มเราเลยแซวเค้ากันเล่นๆว่า เลี้ยงเลยดิรวยขนาดนี้ เค้าก็ตอบเราว่า "ไม่มีตังค์" เอาจริงๆผมตื้อให้เค้าเลี้ยงอยู่หลายรอบมาก อ่านมาถึงตรงนี้อย่าคิดว่าผมหิวโซเลยนะครับ เพื่อนคนนี้ได้รับการเลี้ยงจากเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มเยอะมาก ได้ของขวัญวันเกิดดีๆ ผมเองก็ซื้อเค้กให้เค้าสองร้อยกว่าบาทตั้งแต่ยังไม่สนิทกัน ผมพาเค้าไปเลี้ยงขนมที่ร้านที่ผมรู้จัก (แต่เค้าลืมทุกการกระทำที่เพื่อนทำดีกับเค้า) วันนั้นผมจึงอยากรู้ว่าถ้าผมให้เค้าจ่ายค่ารถให้ผมหน่อย 50 บาท เค้าจะจ่ายมั้ย ผมก็พูดๆตลกไปว่า 50 บาทสำหรับมันก็แค่เศษเงิน เลี้ยงเพื่อนบ้าง (ผมทำงานเป็นชั่วโมงๆเพื่อได้เงินไม่กี่ร้อย เค้าบอกแม่ว่าจะไปเที่ยวได้ไปเลยเป็นพัน) แล้วก็พูดถึงเค้กที่เคยซื้อให้ ขนมที่พาไปเลี้ยง ตรงนี้แหละครับที่ผมเลยได้รู้ว่าเค้าจำไม่ได้เลย จนพอผมพูดให้เค้าจำได้ 50 ค่ารถเค้าก็ไม่จ่ายให้อยู่ดี ชวนคุยเรื่องอื่นต่อ จนจนก็ก็แยกย้ายกลับบ้านไป
ผมไม่ได้คิดว่า "เค้าต้องเลี้ยงเพื่อน" เหมือนคำเตือนนะครับ แต่เค้าเป็นคนที่เพื่อนๆในกลุ่มชอบเค้ากันมากที่สุด
ซึ่งผมเองก็ไม่เคยรู้เลยว่า ทำไมเพื่อนๆถึงชอบเค้ากัน เค้าไม่เคยเลี้ยงข้าวใครเลย เพื่อนติดเงินบาทสองบาทก็ต้องโอนคืน แล้วขยันทวงด้วย
เอาง่ายๆเลยนะครับ เค้าขี้งก ไม่ค่อยมีน้ำใจ แล้วก็ ขี้อวดมากๆ ครับ
ความคิดผมนะครับ เค้าควรรู้ตัวว่าเพื่อนๆในกลุ่มชอบเค้ามากแค่ไหน เค้าควรมีน้ำใจกับเพื่อนที่เคยมีน้ำใจกับเค้าบ้าง เค้าควรใส่ใจเพื่อนมากกว่านี้ เพราะเพื่อนๆทุกคนใส่ใจเค้าครับ และก็หยุดขี้อวดนะครับ
ความคิดผมที่คงจะเห็นแก่ตัวนิดนึง พูดแบบหมั่นไส้เลยนะครับ เค้าเป็นคนที่ได้เงินสบายมากๆ โทรกริ๊งเดียวบอกว่าจะไปเที่ยว ได้เลย 1,500 ส่วนผม และเพื่อนๆในกลุ่มที่ทำงานพิเศษ ต้องทำงานกันตื่นแต่เช้าบ้าง ทำหลายชั่วโมงบ้าง ยังได้น้อยกว่าที่เค้าไปเที่ยวสบายๆเลย แล้วบางคนก็ยังไปเลี้ยงข้าวเค้าอีกนะ ซึ่งไม่เคยได้อะไรตอบแทนเลย ชีวิตมีแต่ได้กับได้ ทั้งแม่ให้ เพื่อนทำงานหนักมาเลี้ยงข้าวอีก เข้าใจนะครับว่าต้นทุนชีวิตคนเราไม่เท่ากัน แต่ผมอยากให้เค้ามีน้ำใจบ้างจริงๆ เค้าไม่ได้ลำบากอะไรเลย สิ่งที่เค้าทำมันเหมือนว่าไม่เห็นเราเป็นเพื่อนเลย
ขอถามคนที่ได้ค่าชนมจากแม่เยอะๆหรือคนที่รวยนั่นแหละ หรือเป็นแบบเพื่อนคนนั้นที่เล่า
** ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลี้ยงเพื่อน(ที่เคยเลี้ยงคุณ)บ้างมั้ย แค่ 50-100 บาทก็ได้ **
กระทู้นี้ขอโทษนะครับถ้ามันเห็นแก่ตัวเกินไป แล้วพวกเราไม่ได้สนิทกันเหมือนก่อนแล้วเพราะแยกย้ายกันไปเรียนมหาลัยครับ
สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกว่า คบคนที่ไม่เห็นค่าเรามันเสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา ทั้งความรู้สึก ทำดีอะไรให้=ลืมหมดเลย ผมไม่ได้หวังการตอบแทนเลยนะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะไม่มีไรตอบแทนจริงๆ แถมยังลืมอีก เรื่องนี้นึกกี่ทีก็หงุดหงิดน่ะครับ 555
แสดงความคิดเห็นกันได้เต็มที่เลยนะครับ อยากรู้ความเห็นของทุกคนครับ
เพื่อนชอบอวดรวย แต่โคตรขี้งก!!
ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะสื่อว่า "คนที่รวยต้องเลี้ยงเพื่อน" นะครับ
ผมแค่อยากมาแชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผมตอนอยู่ม.ปลาย (พึ่งจบมาเลยครับ)
และอยากชวนคนที่มาอ่านกระทู้นี้คุยครับ ว่าเคยเจอแบบเดียวกันมั้ย
ขอโทษถ้ารายละเอียดมันน้อยไปนะครับ ผมพยายามเขียนให้กระชับที่สุด
*** ตอนนั้นผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง มีกันประมาณ 6 คน รวมผมด้วย ซึ่งทุกคนก็มีจะมีฐานะกันปานกลาง ไม่มีใครที่บ้านรวย แบบคฤหาสน์ หรือใช้ไอโฟนรุ่นใหม่แพงๆอะไรอย่างงี้ไม่มีครับ แต่จะมีอยู่ช่วงนึงที่เพื่อนคนนึงในกลุ่มเค้าทำงานพิเศษ เลยมีเงินในบัญชีเยอะมากๆ เค้าชวนไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี่บ่อยมาก แล้วก็จะเลี้ยงข้าว เลี้ยงค่าห้องคาราโอเกะ เลี้ยงค่าเดินทางอยู่บ่อยๆ ช่วงนั้นกลุ่มผมเลยมีภาพจำกันว่าคนนี้คือเสี่ยประจำกลุ่ม จนมาพักหลังๆเค้าก็ไม่ค่อยได้ทำงานแล้ว เลยไม่ได้ไปเที่ยวกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน จนเวลาผ่านมาผมได้ย้ายที่นั่งในห้องมาจนได้นั่งใกล้กับเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่เมื่อก่อนผมไม่ได้คุยกับเค้าเยอะเท่าไหร่ พอได้นั่งใกล้กันเลยคุยกันบ่อยขึ้น สนิทกันมากขึ้น ซึ่งเค้าเป็นคนที่ชอบพูดถึงพ่อแม่ตัวเองมากๆ ผมขอเล่าสตอรี่เค้าให้ฟังคร่าวๆนะครับ
พ่อเค้าทำงานอยู่ต่างประเทศ แม่เค้าอยู่ที่บ้านไม่ได้ทำงาน เค้าพูดให้ฟังบ่อยๆว่า พ่อเค้าส่งเงินมาให้ใช้ตลอด แม่เลยนอนอยู่บ้านดูทีวีเฉยๆ เค้าได้ค่าขนมอาทิตย์ละ 1,000 บาท แล้วก็ชอบบอกว่าแม่พาไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี่ แล้วทีนี้เค้าก็พึ่งซื้อไอแพดรุ่นล่าสุดมาใหม่ แล้วก็มาเล่าให้เพื่อนๆในกลุ่มฟังว่า พ่อเค้าถูกหวยหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ เลยส่งเงินมาให้ 3 แสน แล้วเค้ากับแม่ก็ใช้เงิน 3 แสนหมดภายในวันเดียวเลย ผมเคยถามรายละเอียดเค้าเรื่องพ่อเค้าอยู่นะครับ แต่เค้าบอกมาแค่อาชีพ พอถามเรื่องอื่นก็ไม่เคยได้คำตอบเลย จนมามีอยู่ช่วงนึงที่เราก็นัดไปเที่ยวไปเดินห้างกันหลังเลิกเรียน เค้าคนนี้ก็จะบอกกับผมที่นั่งข้างๆทุกครั้งที่พวกเราจะไปเที่ยวกัน คือ "อุ้ยแม่กูโอนมาให้500" ผมก็ไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยถามต่อว่าโอนค่าอะไร เค้าก็บอกว่าค่าไปเที่ยววันนี้ไง ผมก็อือๆออๆตามไป ซึ่งเป็นบทสนทนาแบบนี้อยู่ค่อนข้างหลายรอบจนผมจำได้ จนวันนึงผมก็ได้แซวเค้าไปเล่นๆว่า "ก็ไปเที่ยวทุกวันเลยดิ จะได้ได้500ทุกวัน" เค้าก็ยิ้มๆขำๆ วันนึงกลุ่มพวกเราก็ไปเที่ยวกันหลังสอบ ซึ่งเค้าก็พูดแพทเทิร์นเดิมว่าแม่โอนตังค์มาให้ แต่รอบนี้โอนมา 1,500 บาทกับการแค่ไปเดินสยาม กลุ่มเราเลยแซวเค้ากันเล่นๆว่า เลี้ยงเลยดิรวยขนาดนี้ เค้าก็ตอบเราว่า "ไม่มีตังค์" เอาจริงๆผมตื้อให้เค้าเลี้ยงอยู่หลายรอบมาก อ่านมาถึงตรงนี้อย่าคิดว่าผมหิวโซเลยนะครับ เพื่อนคนนี้ได้รับการเลี้ยงจากเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มเยอะมาก ได้ของขวัญวันเกิดดีๆ ผมเองก็ซื้อเค้กให้เค้าสองร้อยกว่าบาทตั้งแต่ยังไม่สนิทกัน ผมพาเค้าไปเลี้ยงขนมที่ร้านที่ผมรู้จัก (แต่เค้าลืมทุกการกระทำที่เพื่อนทำดีกับเค้า) วันนั้นผมจึงอยากรู้ว่าถ้าผมให้เค้าจ่ายค่ารถให้ผมหน่อย 50 บาท เค้าจะจ่ายมั้ย ผมก็พูดๆตลกไปว่า 50 บาทสำหรับมันก็แค่เศษเงิน เลี้ยงเพื่อนบ้าง (ผมทำงานเป็นชั่วโมงๆเพื่อได้เงินไม่กี่ร้อย เค้าบอกแม่ว่าจะไปเที่ยวได้ไปเลยเป็นพัน) แล้วก็พูดถึงเค้กที่เคยซื้อให้ ขนมที่พาไปเลี้ยง ตรงนี้แหละครับที่ผมเลยได้รู้ว่าเค้าจำไม่ได้เลย จนพอผมพูดให้เค้าจำได้ 50 ค่ารถเค้าก็ไม่จ่ายให้อยู่ดี ชวนคุยเรื่องอื่นต่อ จนจนก็ก็แยกย้ายกลับบ้านไป
ผมไม่ได้คิดว่า "เค้าต้องเลี้ยงเพื่อน" เหมือนคำเตือนนะครับ แต่เค้าเป็นคนที่เพื่อนๆในกลุ่มชอบเค้ากันมากที่สุด
ซึ่งผมเองก็ไม่เคยรู้เลยว่า ทำไมเพื่อนๆถึงชอบเค้ากัน เค้าไม่เคยเลี้ยงข้าวใครเลย เพื่อนติดเงินบาทสองบาทก็ต้องโอนคืน แล้วขยันทวงด้วย
เอาง่ายๆเลยนะครับ เค้าขี้งก ไม่ค่อยมีน้ำใจ แล้วก็ ขี้อวดมากๆ ครับ
ความคิดผมนะครับ เค้าควรรู้ตัวว่าเพื่อนๆในกลุ่มชอบเค้ามากแค่ไหน เค้าควรมีน้ำใจกับเพื่อนที่เคยมีน้ำใจกับเค้าบ้าง เค้าควรใส่ใจเพื่อนมากกว่านี้ เพราะเพื่อนๆทุกคนใส่ใจเค้าครับ และก็หยุดขี้อวดนะครับ
ความคิดผมที่คงจะเห็นแก่ตัวนิดนึง พูดแบบหมั่นไส้เลยนะครับ เค้าเป็นคนที่ได้เงินสบายมากๆ โทรกริ๊งเดียวบอกว่าจะไปเที่ยว ได้เลย 1,500 ส่วนผม และเพื่อนๆในกลุ่มที่ทำงานพิเศษ ต้องทำงานกันตื่นแต่เช้าบ้าง ทำหลายชั่วโมงบ้าง ยังได้น้อยกว่าที่เค้าไปเที่ยวสบายๆเลย แล้วบางคนก็ยังไปเลี้ยงข้าวเค้าอีกนะ ซึ่งไม่เคยได้อะไรตอบแทนเลย ชีวิตมีแต่ได้กับได้ ทั้งแม่ให้ เพื่อนทำงานหนักมาเลี้ยงข้าวอีก เข้าใจนะครับว่าต้นทุนชีวิตคนเราไม่เท่ากัน แต่ผมอยากให้เค้ามีน้ำใจบ้างจริงๆ เค้าไม่ได้ลำบากอะไรเลย สิ่งที่เค้าทำมันเหมือนว่าไม่เห็นเราเป็นเพื่อนเลย
ขอถามคนที่ได้ค่าชนมจากแม่เยอะๆหรือคนที่รวยนั่นแหละ หรือเป็นแบบเพื่อนคนนั้นที่เล่า
** ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลี้ยงเพื่อน(ที่เคยเลี้ยงคุณ)บ้างมั้ย แค่ 50-100 บาทก็ได้ **
กระทู้นี้ขอโทษนะครับถ้ามันเห็นแก่ตัวเกินไป แล้วพวกเราไม่ได้สนิทกันเหมือนก่อนแล้วเพราะแยกย้ายกันไปเรียนมหาลัยครับ
สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกว่า คบคนที่ไม่เห็นค่าเรามันเสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา ทั้งความรู้สึก ทำดีอะไรให้=ลืมหมดเลย ผมไม่ได้หวังการตอบแทนเลยนะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะไม่มีไรตอบแทนจริงๆ แถมยังลืมอีก เรื่องนี้นึกกี่ทีก็หงุดหงิดน่ะครับ 555
แสดงความคิดเห็นกันได้เต็มที่เลยนะครับ อยากรู้ความเห็นของทุกคนครับ