เกริ่นก่อนนะคะส่วนตัวเราชอบศิลปะมากชอบเป็นงานศิลปะมากชอบตั้งแต่เด็กๆตั้งแต่ประถมละและเป็นงานที่เรารู้สึกว่าเราทำได้ดีที่สุดและเพื่อนๆมักจะพูดเสมอว่าเราทำสิ่งนี้ได้ดีที่สุดแล้วพอเราได้เข้ามัธยมเราก็เริ่มคิดเรื่องนี้เหมือนกันว่าอนาคตเราจะเลือกอะไรดี แล้วพอมาคิดไปๆมาๆแล้วเราก็กลัวอนาคตของตัวเองว่าเราจะพูดยากหรือเปล่าเราจะเป็นจุดด้อยในสังคมหรือเปล่า เรามีความฝันที่จะทำงานธุรกิจแบรนด์เกี่ยวกับพวกสินค้าอะไรอย่างนี้
แล้วก็เราก็ตั้งเป้าหมายว่าเราอยากทำงานเกี่ยวกับรัชกาลอย่างเช่นอัยการเราอยากเรียนนิติศาสตร์แต่ด้วยคำที่เราเป็นเด็กสายอาร์ตเรารู้สึกว่าเราชอบหญิงประจำหรือว่าเกี่ยวกับศิลป์มากกว่า โดยส่วนตัวเราเก่งภาษาระดับหนึ่งระดับที่ไม่ได้ด้อยกว่าคนอื่นและเราเป็นคนที่โง่คณิตมากๆเก่งศิลปะอังกฤษได้อะไรอย่างนี้แต่ว่านิติมันเกี่ยวกับกฎหมายใช่ไหมและเราเป็นพวกที่หมด passion ง่ายมากๆคือถ้าเรามีความฝันอะไรอย่างนึงอ่ะค่ะเราจะแบบตื่นเต้นแล้วก็มีความสุขรู้สึกสนุกช่วงแรกๆแต่พอช่วงหลังๆเราจะรู้สึกเบื่อหรือว่ามันก็ทำซ้ำๆน่าเบื่อมันไม่ได้มีอะไรที่เราชอบอะไรอย่างนี้ค่ะแล้วเรารู้สึกว่าอันนี้ปีศาจก็เหมือนกันแต่เราอย่ามาถามความคิดเห็นดูค่ะว่าเราควรเลือกอะไรมากกว่าเพราะว่าสิ่งที่ชอบมันก็ชอบนั่นแหละเออมันทำให้เรามีความสุขแต่ว่าสิ่งที่แบบมั่นคงกว่ามันทำให้เรามีรายได้และไม่ได้ในสังคมจุดยืนก็เด่นไม่ได้เด่นหรอกคือมีจุดยืนที่มั่นคงทางสังคมมากกว่าพวกทำงานอิสระอะไรอย่างนี้ค่ะเพราะว่าถ้าเราเรียนนิติศาสตร์ไปแล้วเราจบไปทั้งนั้นราชการมันเป็นอัยการหรือว่าถ้าพลังงานคดีอะไรอย่างนี้มันเราไม่รู้ว่ามันมีเวลาว่างหรือเปล่าแต่ว่ามันคงไม่มีเวลาว่างที่เราจะมานั่งวาดรูปนั่งทำสินค้าบ้าๆอะไรเบาๆอยู่ก็เลยจะมาสอบถามดูค่ะ (หรือว่าเราควรจะลองสนใจสถาปัตย์ดูไหม เขาว่าสถาปนิกคนที่เก่งจริงๆอ่ะเงินเดือนเยอะอยู่แต่เราไม่เก่งคณิตอ่ะค่ะเราคงไม่รู้ว่าเราทำได้หรือเปล่า)
อาชีพที่ชอบvsอาชีพที่มั่นคงเลือกอะไรดี