ตอนนี้หนูรู้สึกดิ่งๆค่ะเพราะหนูอายุ 18 ไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยต้องออกมาทำงานไม่มีสังคมทำงานเสร็จกลับห้องอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมวันหยุดก็นอนพักผ่อนที่ห้องสี่เหลี่ยมไม่มีเพื่อนใหม่ืต่างจากเพื่อนที่มีชีวิตใหม่ในรั้วมหาลัย จากเป็นคนที่อินโทรเวิด เงียบๆเก็บตัว ถ่ายเพื่อนใหม่ลงทั้งๆที่ตอนอยู่กับเราไม่เคยถ่ายลง มันก็รู้สึกน้อยใจและก็รู้สึกเคว้งยอมรับว่า รู้สึกอิจฉาเพื่อนใหม่ของเพื่อน...อธิบายไม่ถูกเลยมันเป็นความรู้สึกที่แบบเออบางทีก็น้อยใจในโชคชะตานะมันเหนื่อย พยายามโฟกัสเป้าหมายตัวเองแต่หลุดตลอดเลย ตอนนี้เลยลบโซเชียลที่มีเพื่อนหมดเลยค่ะ มีใครให้คำแนะนำอย่างอื่นได้บ้างไหมคะบ้างค่ะ
เลิกคิดลบเรื่องเพื่อน