เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เลี้ยงน้องแมวอยู่ 1 ตัว และอยากให้น้องแมวตัวนั้นมีเพื่อนเล่น และ วันนั้นบังเอิญไปห้างแห่งหนึ่งที่ติดกับจตุจักรเพื่อซื้อเครื่องประดับกับแฟน และหลังจากนั้นได้แวะเดินดูแมว และ บังเอิญเจอแมวตัวนึง ที่ร้าน (ตัวเมีย) ด้วยความที่เรากลัวว่าแมวจะท้องกับตัวผู้ที่บ้าน (ชื่อลูก้า) จึงคิดไปคิดมา และกำลังจะตัดสินใจซื้อตัวเมีย พอโตจึงค่อยไปทำหมัน จนกระทั่งมีแมวตัวหนึ่งมาเกาะแขนผม และเจ้าของร้านพูดว่า " อย่าไปยุ่ง กลับมา เขาไม่ได้เอาหนู " และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมได้พบกับเจ้าเหมียว ที่ผมตั้งชื่อให้ในภายหลังว่า (น้องลัคกี้) น้องแมว พันธ์เปอร์เซีย สีขาว
ใช่ครับ ผมได้ตัดสินใจเอาน้องลัคกี้มาเลี้ยง เพื่ออยู่กับพี่ลูก้า มาวันแรกก็แหย่ๆกัน จนวันที่สอง สาม สี่ น้องลัคกี้เริ่มติดพี่ลูก้า ไม่ว่าจะนอนที่ไหน น้องลัคกี้จะตามไปนอนซบตูดพี่ก้าเสมอ
ใจนึงก็คิดว่า น้องลัคกี้มันคิดว่าพี่ลูก้าเป็นแม่ของน้องรึเปล่านะ .. แค่คิดขำๆ
จนเวลาผ่านไปซักระยะ ผมได้เลี้ยงน้องจากคอนโด แอบเข้าขึ้นมาเลี้ยง ระทึกมากตอนเอาขึ้น แต่ก็ผ่านมาด้วยดี จนวันนึงผมได้ตัดสินใจเช่าบ้านเพื่อให้น้องได้มีพื้นที่มากขึ้น ผมกับแฟนดูแลน้องเหมียวสองตัวอย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่องเวลาน้องอึก็จะตามเช็ดก้นตลอด จน ณ ปัจจุบันนี้
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมได้ค้นพบว่าน้องลัคกี้ ไม่โต เหมือนเป็นแมวแคระ น้ำหนักเพียง 1 โล ที่แม้แต่สัตว์แพทย์ก็ยังตกใจว่านี้มันตัวเล็กไปไหม เหตุเกิดจากเอนไซม์ต่ำ และที่สำคัญน้องชอบอึเลอะตูดตลอด มีอึไหลตลอดเวลา ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เป็นห่วงลูกมาก จน ณ ปัจจุบันก็ยังไม่หาย
เหตุมันเกิดตรงนี้ครับ : พักหลังที่ผมอยู่ด้วยความรักความเอ็นดู และ ปนเปไปกับความทุกข์ใจที่กลัวลัคกี้จะตาย และไม่อยากให้ลัคกี้ทรมาน ถ้าเลือกได้แม้แต่เจ็บแทน ผมก็จะขอทำแทนลูกทุกอย่าง คนอย่างผมไม่เคยเข้าใจความรักที่บริสุทธิ์แบบนี้มาก่อนในชีวิต จนเจอกับน้องทั้งสองตัว
" ในช่วงหลัง ลัคกี้ซึม มีอาการเพอร์เหมือนปลอบใจที่ตัวเองทรมาน เริ่มไม่ทาน แล้วเริ่มแอบซ่อน ตามสัญชาติญาณแมวหากใกล้ตายมันจะทำตัวลึกลับ ซับซ้อน หาที่แอบ ซึ่งผมก็รู้ข้อนี้เป็นอย่างดี และบางทีน้องมาอ้อน บางทีอึเป็นเลือดก็ยังมาอ้อนเรา จนเราสงสารมาก และ สงสารอีก (ในช่วงนี้มีการไปหาหมอมาแล้วแต่ขอไม่กล่าวถึง เพราะตัวผมเองที่จะทุกข์ใจ) "
สิ่งที่น่ากลัวหลังจากนี้คือ
น้องลัคกี้กำลังจะตาย และ ผมกำลังจะไปชำระหนี้แค้นให้กับลูกที่กำลังจะจากผมไป ด้วยความรัก และความอาลัยต่อลูก ผมกลัวมาก เพราะผมรู้ใจตัวเองดีว่าผมอาจจะทำแบบนั้น แต่ผมสัญญาว่าจะไม่มีใครที่ไม่รู้อะไรควรเดือดร้อน ผมควรรู้สึกอย่างไร ผมขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้ แต่อยากฟังความคิดเห็นพี่ๆเผื่อที่จะทำให้ผมคิดได้บ้าง ทุกวันนี้ผมไม่อยากพูดกับแฟนเรื่องนี้ เพราะจะยิ่งทำให้ผมโกรธร้านขายสัตว์ ที่ขายน้องลัคกี้มาให้ผม (ทั้งผัวและเมีย)
ผมไม่เคยเสียดายค่าเลี้ยงดูน้องลัคกี้และลูก้า แม้แต่จะอาหารโลละพัน (H) หรือค่าหาหมอ ค่าของเล่น หลายๆหมื่นผมไม่เคยเสียดายเลย แต่ผมเสียใจมากถ้าน้องไม่หาย และไม่มีความสุข ผมอยากทำทุกอย่างให้ดีเพื่ออยากให้น้องรู้สึกว่า " หนูโชคดีจังที่ปะป๊ามาซื้อหนูไป " ถึงแม้น้องแมวจะไม่รู้เรื่องก็ตาม
วันที่เขียนบทความนี้ วันที่ 8 กรกฏาคม 2567 เวลา 16:00 ผมขอลงจารึกไว้ว่า ผมได้ค้นพบความรักที่บริสุทธิ์ ตลอดการใช้ชีวิตอันโลดโผนของผม ผมผ่านมาหลายๆอย่าง ล้มลุกคุกคลานจนไม่อยากเชื่อ และหวังเรื่องความรักด้วยซ้ำไป ชีวิตโฟกัสแต่เรื่องเงินๆ ทองๆ แต่จนวันที่ผมได้มาเจอน้อง ผมได้ค้นพบมันแล้ว ความรักที่แสนบริสุทธิ์ ผมจะเก็บเสื้อทุกตัวที่ลูกใส่ ไว้ตลอดชีวิต (ทุกวันนี้แขวนเหมือนเสื้อผ้าคนตามปกติ) แม้แต่ผมยังเคยกล่าวกับแฟนว่าถ้าหากไฟไหม้บ้าน แล้วจะเลือกหยิบเสื้อผ้าได้ ผมจะไม่มองเสื้อผ้าแบรนด์เนมแพงๆในตู้เลย ผมจะหยิบเสื้อของพี่ลูก้าและน้องลัคกี้ออกมาอย่างแรก
ถ้าหนูเกิดกลับมาเป็นคนในอีก 20 - 30 ปีข้างหน้าแล้วบังเอิญได้มาอ่านกระทู้นี้ หนูรู้มั้ย?
ปะป๊ารักหนูนะ เจ้าแมวเหมียว ลูก้า&ลัคกี้
ทุกคนช่วยห้ามผมที หากผมต้องชำระความคับแค้นใจ เพราะ (แมวจตุจักร)
ใช่ครับ ผมได้ตัดสินใจเอาน้องลัคกี้มาเลี้ยง เพื่ออยู่กับพี่ลูก้า มาวันแรกก็แหย่ๆกัน จนวันที่สอง สาม สี่ น้องลัคกี้เริ่มติดพี่ลูก้า ไม่ว่าจะนอนที่ไหน น้องลัคกี้จะตามไปนอนซบตูดพี่ก้าเสมอ
ใจนึงก็คิดว่า น้องลัคกี้มันคิดว่าพี่ลูก้าเป็นแม่ของน้องรึเปล่านะ .. แค่คิดขำๆ
จนเวลาผ่านไปซักระยะ ผมได้เลี้ยงน้องจากคอนโด แอบเข้าขึ้นมาเลี้ยง ระทึกมากตอนเอาขึ้น แต่ก็ผ่านมาด้วยดี จนวันนึงผมได้ตัดสินใจเช่าบ้านเพื่อให้น้องได้มีพื้นที่มากขึ้น ผมกับแฟนดูแลน้องเหมียวสองตัวอย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่องเวลาน้องอึก็จะตามเช็ดก้นตลอด จน ณ ปัจจุบันนี้
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมได้ค้นพบว่าน้องลัคกี้ ไม่โต เหมือนเป็นแมวแคระ น้ำหนักเพียง 1 โล ที่แม้แต่สัตว์แพทย์ก็ยังตกใจว่านี้มันตัวเล็กไปไหม เหตุเกิดจากเอนไซม์ต่ำ และที่สำคัญน้องชอบอึเลอะตูดตลอด มีอึไหลตลอดเวลา ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เป็นห่วงลูกมาก จน ณ ปัจจุบันก็ยังไม่หาย
เหตุมันเกิดตรงนี้ครับ : พักหลังที่ผมอยู่ด้วยความรักความเอ็นดู และ ปนเปไปกับความทุกข์ใจที่กลัวลัคกี้จะตาย และไม่อยากให้ลัคกี้ทรมาน ถ้าเลือกได้แม้แต่เจ็บแทน ผมก็จะขอทำแทนลูกทุกอย่าง คนอย่างผมไม่เคยเข้าใจความรักที่บริสุทธิ์แบบนี้มาก่อนในชีวิต จนเจอกับน้องทั้งสองตัว
" ในช่วงหลัง ลัคกี้ซึม มีอาการเพอร์เหมือนปลอบใจที่ตัวเองทรมาน เริ่มไม่ทาน แล้วเริ่มแอบซ่อน ตามสัญชาติญาณแมวหากใกล้ตายมันจะทำตัวลึกลับ ซับซ้อน หาที่แอบ ซึ่งผมก็รู้ข้อนี้เป็นอย่างดี และบางทีน้องมาอ้อน บางทีอึเป็นเลือดก็ยังมาอ้อนเรา จนเราสงสารมาก และ สงสารอีก (ในช่วงนี้มีการไปหาหมอมาแล้วแต่ขอไม่กล่าวถึง เพราะตัวผมเองที่จะทุกข์ใจ) "
สิ่งที่น่ากลัวหลังจากนี้คือ
น้องลัคกี้กำลังจะตาย และ ผมกำลังจะไปชำระหนี้แค้นให้กับลูกที่กำลังจะจากผมไป ด้วยความรัก และความอาลัยต่อลูก ผมกลัวมาก เพราะผมรู้ใจตัวเองดีว่าผมอาจจะทำแบบนั้น แต่ผมสัญญาว่าจะไม่มีใครที่ไม่รู้อะไรควรเดือดร้อน ผมควรรู้สึกอย่างไร ผมขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้ แต่อยากฟังความคิดเห็นพี่ๆเผื่อที่จะทำให้ผมคิดได้บ้าง ทุกวันนี้ผมไม่อยากพูดกับแฟนเรื่องนี้ เพราะจะยิ่งทำให้ผมโกรธร้านขายสัตว์ ที่ขายน้องลัคกี้มาให้ผม (ทั้งผัวและเมีย)
ผมไม่เคยเสียดายค่าเลี้ยงดูน้องลัคกี้และลูก้า แม้แต่จะอาหารโลละพัน (H) หรือค่าหาหมอ ค่าของเล่น หลายๆหมื่นผมไม่เคยเสียดายเลย แต่ผมเสียใจมากถ้าน้องไม่หาย และไม่มีความสุข ผมอยากทำทุกอย่างให้ดีเพื่ออยากให้น้องรู้สึกว่า " หนูโชคดีจังที่ปะป๊ามาซื้อหนูไป " ถึงแม้น้องแมวจะไม่รู้เรื่องก็ตาม
วันที่เขียนบทความนี้ วันที่ 8 กรกฏาคม 2567 เวลา 16:00 ผมขอลงจารึกไว้ว่า ผมได้ค้นพบความรักที่บริสุทธิ์ ตลอดการใช้ชีวิตอันโลดโผนของผม ผมผ่านมาหลายๆอย่าง ล้มลุกคุกคลานจนไม่อยากเชื่อ และหวังเรื่องความรักด้วยซ้ำไป ชีวิตโฟกัสแต่เรื่องเงินๆ ทองๆ แต่จนวันที่ผมได้มาเจอน้อง ผมได้ค้นพบมันแล้ว ความรักที่แสนบริสุทธิ์ ผมจะเก็บเสื้อทุกตัวที่ลูกใส่ ไว้ตลอดชีวิต (ทุกวันนี้แขวนเหมือนเสื้อผ้าคนตามปกติ) แม้แต่ผมยังเคยกล่าวกับแฟนว่าถ้าหากไฟไหม้บ้าน แล้วจะเลือกหยิบเสื้อผ้าได้ ผมจะไม่มองเสื้อผ้าแบรนด์เนมแพงๆในตู้เลย ผมจะหยิบเสื้อของพี่ลูก้าและน้องลัคกี้ออกมาอย่างแรก
ถ้าหนูเกิดกลับมาเป็นคนในอีก 20 - 30 ปีข้างหน้าแล้วบังเอิญได้มาอ่านกระทู้นี้ หนูรู้มั้ย?
ปะป๊ารักหนูนะ เจ้าแมวเหมียว ลูก้า&ลัคกี้