คือจขกทมีเพื่อนรักคนนึงที่สนิทกันมากทำอะไรก็แคร์กันเข้าใจกันตลอดแต่มาตกม้าตายเรื่องเที่ยว คือเพื่อนคนนี้เป็นคนลังเลเอ้อระเหยใจลอย ตัดสินไม่เด็ดขาดเดี๋ยวจะไปเดี๋ยวก็ไม่อยากไป แล้วคือจขกทกับเพื่อนเป็นคนต่างจังหวัดจะไปกรุงเทพกับเพื่อนคือตั้งใจไปเที่ยวด้วยแต่หลักๆคือเป็นเพื่อนเพื่อนเพราะเพื่อนไปดูคอนเสิร์ตเกาหลีที่สยามพารากอน ทีนี้ไม่ยอมคุยกันเรื่องเที่ยวเลยวางแผนเอาเฉพาะหน้าด้วยความที่จขกทยุ่งๆก็เลยให้เพื่อนวางแผนเที่ยวไป ปรากฎไม่ยอมจองที่พักบอกรอใกล้ไปค่อยจองสุดท้ายไม่ได้ขึ้นไปด้วยกันเพื่อนไปก่อนไปดูห้องเพื่อนปรากฎที่พักอยู่ในซอยแออัดสกปรกห้องพักก็แคบๆห้องน้ำในตัวไม่มี บันไดก็เป็นไม้ที่ดูไม่แข็งแรง จขกทดูทรงแล้วไม่น่าอยู่สบายเลยให้เพื่อนย้ายที่พักใหม่โดยกำชับว่าใจกลางกรุงเทพอย่างประตูน้ำหรือสยามหาถูกๆแล้วดียากมากปรากฎว่าเพื่อนก็ไม่ฟังจองที่ถูกๆเข้าไว้ไม่ดูรีวิวเพราะเพื่อนมองว่าถูกคือดีแม้แต่ใจกลางกรุงเทพ
ปรากฎว่าได้ที่พักเป็นโรงแรมเก่าๆย่านประตูน้ำล็อบบี้เหม็นกลิ่นหมาเหม็นกลิ่นอาหารหมาเพราะเจ้าของเป็นป้าแก่ที่เลี้ยงหมาแล้วเอาอาหารมากองตรงหน้าล็อบบี้คืนสุดท้ายก็มีหนูวิ่งผ่านตรงล็อบบี้ด้วย น้ำห้องแรกก็ไหลเบาไหลค่อยแอร์ก็เดี๋ยวเย็นเดี๋ยวก็แผ่วไม่เย็นเลยย้ายห้องพักปรากฎว่าห้องใหม่ตอนกลางคืนน้ำไม่ไหลต้องไปถ่ายหนักร้านอาหารทรมานมากพอมีปัญหาก็ให้แขกอินเดียกับนิโกรผิวสีที่พูดไทยไม่ได้มาคุย สุดท้ายจขกท.ทนไม่ไหวเลยตัดสินย้ายออกในวันที่3ของการเข้าพัก ไปเที่ยวก็ไม่ตัดสินใจอะไรเลยไปที่ที่ไม่มีอะไรเลยอย่างประตูน้ำตอนกลางคืนคือไม่วางแผนเที่ยวให้ดี
จะเดินทางไปไหนก็จะเดินเอาอย่างเดียวเพราะเพื่อนขึ้นรถไฟฟ้าไม่เป็นนี่คือเหตุผลที่เพื่อนจองที่พักใกล้สยามพารากอนคือประตูน่ำโดยมีโจทย์คือต้องราคาถูกถึงจะดี พอบอกจะไปเที่ยวแล้วนะก็เอาแต่นอนถึงบ่าย2บ่าย3ทั้งที่คุยกันแล้วว่าจะมาเที่ยวคืออุตส่าห์ให้โอกาสปรับปรุงตัวแล้วเพราะครั้งก่อนไปเที่ยวทะเลก็มีปัญหาเรื่องนอนกินบ้านกินเมืองกับไม่คุยกันไม่ตกลงกันว่าจะกินร้านไหนจขกท.ไปเที่ยวก็ชอบกินร้านอาหารนักท่องเที่ยวที่ดังและขึ้นชื่อแต่เพื่อนต้องข้างทางต้องถูกเข้าว่าโดยอ้างว่าไม่ค่อยมีตัง(แล้วมาเที่ยวทำไม)แต่ประเด็นคือถามชอบแนวไหนเพื่อนก็บอกเอาตามจขกท.เลยเพราะจขกท.ชอบอะไรเพื่อนก็ชอบตาม แต่บางทีก็ดันมาบ่นว่าอย่างกินอาหารตามสั่งข้างทางถูกซึ่งไม่ใช่แนวจขกท.ด้วยแล้วก็เคยตกลงกันแล้วว่าร้านอาหารดังๆนะเพื่อนก็บอกว่าเอาตามจขกท.นั่นแหละแต่ประเด็นคือเพื่อนก็กลับไปกลับมา
และอีกประเด็นที่ไม่ชอบคือถามว่าจะเที่ยวที่ไหนกินเพื่อนจะชอบใจลอยทำหูทวนลม ไม่ก็ทำเป็นรัวลิ้นล้อเล่นเหยาะแหยะหลอกแหลกในเวลาที่จะจริงจัง ก่อนขึ้นเครื่องกลับทางเก็ตเข้าเตรียมเรียกขึ้นเครื่องละเพื่อนก็ยังบอกจะไปซื้อของฝากก่อนจขกท.ก็เลยบอกอยากไปก็ไปเองจขกท.กลัวตกเครื่องเพื่อนก็ทำเป็นหัวเราะๆแล้วบอกก็ได้คือเวลาขึ้นเครื่องยังจะไปซื้อแบบไฟลนตูดอย่างใจเย็นแล้วเอาทำเป็นขำเพื่ออะไร
ปล.หลักๆคือความลังเลความไม่จริงจังความใจลอยชอบตายเอาดาบหน้าคือใจเย็นรอวางแผนใกล้ๆกระชั้นชิดนี่แหละที่จขกท.ไม่โอเค สงสัยว่าจขกท.ควรทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดีครับ เรื่องที่เพื่อนใจลอยทำหูทวนลมเวลาถามบอกกับการทำเป็นล้อเล่นรัวลิ้นล้อเลียนเวลาต้องตัดสินใจอะไรจริงจังแล้วก็มาขำแบบนี้ควรพาเพื่อนไปหาจิตแพทย์ดีมั้ยครับว่าเพื่อนมีอะไรผิดปกติทางจิตใจหรือเปล่าอ่ะครับ
ทำยังไงกับเพื่อนที่ไปเที่ยวแล้วไม่วางแผนอะไรเลยแม้แต่ที่พักก็ไปตายเอาดาบหน้าจองถูกๆโดยไม่ดูรีวิวกินก็กินแต่ร้านโนเนมถูก?
ปรากฎว่าได้ที่พักเป็นโรงแรมเก่าๆย่านประตูน้ำล็อบบี้เหม็นกลิ่นหมาเหม็นกลิ่นอาหารหมาเพราะเจ้าของเป็นป้าแก่ที่เลี้ยงหมาแล้วเอาอาหารมากองตรงหน้าล็อบบี้คืนสุดท้ายก็มีหนูวิ่งผ่านตรงล็อบบี้ด้วย น้ำห้องแรกก็ไหลเบาไหลค่อยแอร์ก็เดี๋ยวเย็นเดี๋ยวก็แผ่วไม่เย็นเลยย้ายห้องพักปรากฎว่าห้องใหม่ตอนกลางคืนน้ำไม่ไหลต้องไปถ่ายหนักร้านอาหารทรมานมากพอมีปัญหาก็ให้แขกอินเดียกับนิโกรผิวสีที่พูดไทยไม่ได้มาคุย สุดท้ายจขกท.ทนไม่ไหวเลยตัดสินย้ายออกในวันที่3ของการเข้าพัก ไปเที่ยวก็ไม่ตัดสินใจอะไรเลยไปที่ที่ไม่มีอะไรเลยอย่างประตูน้ำตอนกลางคืนคือไม่วางแผนเที่ยวให้ดี
จะเดินทางไปไหนก็จะเดินเอาอย่างเดียวเพราะเพื่อนขึ้นรถไฟฟ้าไม่เป็นนี่คือเหตุผลที่เพื่อนจองที่พักใกล้สยามพารากอนคือประตูน่ำโดยมีโจทย์คือต้องราคาถูกถึงจะดี พอบอกจะไปเที่ยวแล้วนะก็เอาแต่นอนถึงบ่าย2บ่าย3ทั้งที่คุยกันแล้วว่าจะมาเที่ยวคืออุตส่าห์ให้โอกาสปรับปรุงตัวแล้วเพราะครั้งก่อนไปเที่ยวทะเลก็มีปัญหาเรื่องนอนกินบ้านกินเมืองกับไม่คุยกันไม่ตกลงกันว่าจะกินร้านไหนจขกท.ไปเที่ยวก็ชอบกินร้านอาหารนักท่องเที่ยวที่ดังและขึ้นชื่อแต่เพื่อนต้องข้างทางต้องถูกเข้าว่าโดยอ้างว่าไม่ค่อยมีตัง(แล้วมาเที่ยวทำไม)แต่ประเด็นคือถามชอบแนวไหนเพื่อนก็บอกเอาตามจขกท.เลยเพราะจขกท.ชอบอะไรเพื่อนก็ชอบตาม แต่บางทีก็ดันมาบ่นว่าอย่างกินอาหารตามสั่งข้างทางถูกซึ่งไม่ใช่แนวจขกท.ด้วยแล้วก็เคยตกลงกันแล้วว่าร้านอาหารดังๆนะเพื่อนก็บอกว่าเอาตามจขกท.นั่นแหละแต่ประเด็นคือเพื่อนก็กลับไปกลับมา
และอีกประเด็นที่ไม่ชอบคือถามว่าจะเที่ยวที่ไหนกินเพื่อนจะชอบใจลอยทำหูทวนลม ไม่ก็ทำเป็นรัวลิ้นล้อเล่นเหยาะแหยะหลอกแหลกในเวลาที่จะจริงจัง ก่อนขึ้นเครื่องกลับทางเก็ตเข้าเตรียมเรียกขึ้นเครื่องละเพื่อนก็ยังบอกจะไปซื้อของฝากก่อนจขกท.ก็เลยบอกอยากไปก็ไปเองจขกท.กลัวตกเครื่องเพื่อนก็ทำเป็นหัวเราะๆแล้วบอกก็ได้คือเวลาขึ้นเครื่องยังจะไปซื้อแบบไฟลนตูดอย่างใจเย็นแล้วเอาทำเป็นขำเพื่ออะไร
ปล.หลักๆคือความลังเลความไม่จริงจังความใจลอยชอบตายเอาดาบหน้าคือใจเย็นรอวางแผนใกล้ๆกระชั้นชิดนี่แหละที่จขกท.ไม่โอเค สงสัยว่าจขกท.ควรทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดีครับ เรื่องที่เพื่อนใจลอยทำหูทวนลมเวลาถามบอกกับการทำเป็นล้อเล่นรัวลิ้นล้อเลียนเวลาต้องตัดสินใจอะไรจริงจังแล้วก็มาขำแบบนี้ควรพาเพื่อนไปหาจิตแพทย์ดีมั้ยครับว่าเพื่อนมีอะไรผิดปกติทางจิตใจหรือเปล่าอ่ะครับ