กลุ้มใจ ช่วยด้วยครับ

คือผมมาเรียนมหาลัยครั้งแรกแล้วมีรูมเมท แบบที่บ้านรู้จักกัน เลยให้อยู่ด้วยกัน ผมก็โอเคดีครับ ประหยัดค่าหอ แต่อยู่สักพักรู้สึกไม่โอเค เขาใช้ของผมทุกอย่าง แทบไม่ใช้ของตัวเองเลย ครีมทาหน้า น้ำหอม เครื่องสำอางพวก ลิปสีอ่อนๆ แป้ง ดินสอเขียนคิ้ว ผมก็ไม่อะไรเพราะพูดไปแล้วเขาไม่ฟัง เราไปเรียนมาเรียนด้วยกัน มีรถยนต์คันเดียวของผม แต่เรียนคนละคณะ แล้วบางทีผมเลิกช้า ก็ไม่ได้ไปรับเขา เขาก็จะไม่พอใจ บอกผมหวงรถ ทำตัวว่ามีรถ เขาบอกถ้าเขามีเขาไม่อยากมากับผม ผมได้แต่มองบนในใจว่า จะมีได้ไงแค่ของเล็กๆน้อยๆยังใช้ของกู แล้วก็เวลาคุยโทรศัพท์เขาจะคุยเสียงดัง โทรคาสายไว้ทั้งวันทั้งคืน แต่ที่ผมไม่โอเคสุดๆคือ มันเป็นคนที่วุฒิภาวะด้านอารมณ์แย่ๆมากๆ ทำตัวเอาแต่ใจ ใครค้านไม่ได้เลย หรือผมเถียงก็ไม่ได้ จะตะคอกใส่ จนผมเอือม หลังเวลาทะเลาะกัน ผมเลือกที่จะเงียบ ให้มันบ้าคนเดียวสรุปมันบ้ากว่าเดิมบอกผมกำลังทำตัวเป็นคนโดนกระทำ วดฟ ผมอยากย้ายออกมากครับแต่แม่ผมบอกไม่ไหวถ้าจ่ายหอคนเดียว ไหนจะค่าหอ ค่ากิน ค่าเทอม ค่าน้ำมันต่างๆ ส่วนครอบครับอีกฝั่งก็บอกให้คุยกันดีๆ ซึ่งผมคุยแบบมีเหตุผลจนผมไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูดแล้วแต่เขาก็ไม่ยอมเชื่อว่าลูกเขาเป็นคนแบบนี้ เพราะถ้ายิ่งดึงดันไปมันก็จะพลอยทำให้แม่ลำบากใจไปด้วย สรุปสั้นๆนะครับขอฮาวทูอยู่กับคนประสาทแดกครับ จำเป็นต้องอยู่จริง 🥲