บทกลอน: ใบไม้ที่หายไป

ใบไม้ร่วง หล่นไป อีกใบแล้ว 
คงไม่แคล้ว ใบหมดสิ้น ทุกกิ่งต้น
ใบใหม่งอก ออกน้อยกว่า ที่ลาหล่น
ไร้ใบผล สุดท้ายต้น ต้องล้มตาย

ครอบครัวญาติ เคยมีมาก ยากจำหมด
เริ่มลาลด ลงเหลือน้อย ค่อยค่อยหาย 
คนยังอยู่ เหลือน้อยกว่า ผู้วางวาย
คนสุดท้าย คือใครใช้ นามสกุล