ผมชอบ หนัง ซีรีย์ ไทย หลายๆเรื่องในยุคนี้นะ ชอบที่เขาไม่มาสั่งสอนคนดู หรือ ยัดเยียดศีลธรรมให้กับคนดู

ผมนึกถึงหนัง ละคร สมัยยุค90
ที่ตอนจบ
พระเอกต้องชนะตัวร้าย ตัวร้ายต้องรับผลกรรม
หรือตัวเอกทำผิดพลาดไป ทำเลวไป แต่กลับตัวได้ 
และ จะได้รับสิ่งดีกลับมา
หนัง ละคร ยุคเก่า แบบจะสะท้อนว่าคนนี้ดี คนนี้เลว
แบบแยกขาว ดำ ออกชัดๆ ตัวเอกอาจทำอะไรเทาๆบ้าง แต่ลึกๆจะเป็นคนดี

แต่ หนัง ซีรีย์ ยุคปัจจุบัน
หลายเรื่องชัดเจน กลุ่มตัวเอก คือ ทำเรื่อง Hearๆ เลยล่ะ คือ ตัวละครเทาๆ
เช่นโกงเงินวัด โกงข้อสอบ อะไรแบบเนี้ย
ผมชอบนะมันดูมีมิติดี แม้แต่ตัวร้ายก็มีความเป็นเทาๆ ซึ่งบางมุมมันก็เป็นคนดี

ยกตัวอย่างสองเรื่องที่ผมเพิ่งดูมาไม่นานนี้ละกัน

OMG! รักจังวะ..ผิดจังหวะ
เอาจริงๆ พระเอกมันก็คือเป็นคน Hear คนนึงเลยแหละ คือ ขอให้ตัวเองสมหวังกับนางเอก
จะทำลายชีวิตคู่คนอื่นก็ช่าง ขอให้ตัวเองสมหวังก็พอ เอาจริงๆ ผมชอบนะ
มันดูเรียลดี 

สาธุ
โดยรวมผมชอบเลย คนที่เป็นคนดีสุดๆ ตอนจบมันก็โครตจะ Hear
หรือ กลุ่มพระเอกที่กำลังจะติดคุก อยู่ๆก็รอด เพราะ นักการเมืองต้องการมา deal ผลประโยชน์ 
ทุกตัวละครมีความสีเทาๆ 

เพราะผมไม่ชอบเลย หนัง ละคร ที่ชอบสั่งสอนคนดูว่าอะไรผิดอะไรถูก
ทำสิ่งไม่ดีก็ต้องได้รับผล ทำเลว ตอนจบต้อง ผิดหวัง ตาย ติดคุก โดนสังคมประนาม
เพราะในชีวิตจริง คนเลวรอดมีเยอะแยะไป  หรือ คนดีชีวิตบัดซบก็มีเยอะแยะ

ดังนั้น ผมจึงชอบนะ คือ ไม่ต้องมาสอนอะไรผิดอะไรถูก ไม่ต้องมายัดเยียดศีลธรรม
ไม่ต้องมาบอกว่า ความดีคืออะไร 
แบบดูจบแล้ว เรื่องนี้ ให้คติสอนใจอะไรบ้าง คือ ไม่ต้องให้ก็ได้ ไม่อยากได้
เพราะผมดู หนัง ดูซีรีย์ ไม่ได้ดูละครคุณธรรม
จบแบบดาร์คๆ เรียลๆ ไม่ต้องมาสอนอะไรผม ผมจะชอบมากเลย