ขอเกริ่นนำก่อนนะคะ เราเป็นผู้หญิง อายุประมาณ 30 ปี แฟนเป็นผู้ชาย อายุ 34 ปี
....เราคบกับแฟนคนนี้ตอนเราเข้ามหาลัยปี 3 เจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ตอนนั้นแฟนอายุ 25 ค่ะ
ตอนแรกที่คบกัน แฟนทำงานเป็นพนักงานบริษัท เดือนนึงหักลบ ค่าห้องเช่า ค่าน้ำไฟ แล้วก็เหลือพอใช้ค่ะ
....ต่อมาแฟนอยากซื้อรถยนต์ ทั้งที่ที่ทำงานไปโดยรถไฟฟ้า เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเงินเขา แต่แล้วแฟนก็ตัดสินใจ
ซื้อคอนโดอีก กูเงินได้มาไม่ครบ แม่เราต้องช่วยอีกประมาณ 1.5 แสน ตอนนั้นทำงานได้เงินประมาณ 25,000 จ่ายค่าคอนโด ค่าผ่อนรถ ค่าใช้จ่าย แทบไม่เหลือ
....ต้องขอบอกก่อนว่าเราหางานทำพร้อมเรียนปริญญาโทไปด้วยเพื่อช่วยเขา เราสมัครแอพที่เป็นไดรเวอร์
ให้เขาไปขับเพื่อหาเงินมาใช้จ่ายเพิ่ม .... แต่แล้วแม่เราก็มาป่วยเป็นมะเร็ง ต้องเข้าๆออกๆ รพ ตลอด
...แรกๆช่วงที่โควิดยังไม่มรผลกระทบมาก แฟนยังไปทำงานปกติ ระยะหลังมา ที่ทำงานมีความจำเป็นต้องลดพนักงาน
แฟนเลยต้องตกงานค่ะ ที่บ้านเราทำธุรกิจส่วนตัว ตอนที่แม่มารักษาตัวที่กรุงเทพ ธุรกิจต่างจังหวัดมีน้องเราและป้า
ช่วยดูแล รายได้เข้ามาตลอด พวกเราเลยตกลงกันว่า ให้แฟนมาช่วยรับส่งแม่ก่อน เพราะตอนนั้นแม่ต้องฉายแสงและไป รพ ทุกวัน
....แน่นอนว่าค่าใช้จ่ายแม่เราเป็นคนซัพพอร์ต ทั้งค่ารถ ค่าคอนโด ค่ากินใช้ทั้งหมด ภายหลังหมอให้รักษาแบบประคับประคอง เลยพาแม่มาอยู่บ้าน
แฟนก็กลับมาพร้อมเรา แม่ผู้ซึ่งอยู่ในวาระสุดท้าย อยากให้เราต้องงาน ก็ช่วยออกค่างานแต่งให้ พอเราแต่งงานต้นเดือน ช่วงปลายเดือน แม่ก็เสีย
....ด้วยความที่แฟนเราไม่มีอาชีพ ทำให้เข้ากับที่บ้านไม่ได้ เราเลยตัดสินใจนำเงินที่เป็นเงินสำรองมาเปิดร้านขายขนม ซึ่งไม่ได้มีรายได้เข้ามาพอใช้จ่าย
ถึงตอนนี้ ค่างวดรถส่งหมดแล้ว เหลือแต่ค่าคอนโด ค่าเช่าหน้าร้าน ค่าน้ำไฟ เราจึงต้องประหยัดใช้ และไปทำงานที่บ้านเพื่อนำเงินมาจุนเจือครอบครัว
โดยที่ร้านขนม แฟนเป็นคนดูแล
...แต่ที่เราเหนื่อยคือ เราต้องเป็นคนหาเงินประมาณ 20,000 ต่อเดือนมาใช้จ่ายในบ้าน เราเคยบอกแฟนว่า ให้หาอาชีพเสริมทำ เพราะแฟนจบเอกภาษามา น่าจะรับงานแปลเอกสารได้ แต่แฟนไม่อยากทำ บอกว่าไม่สะดวก
....ตอนนี้ที่เหนื่อยใจคือ เราต้องดิ้นรนหาเงินมาเพิ่ม คิดหาทางหารายได้เสริม และบริหารงานร้าน (แฟนมีหน้าที่แค่ดูแล)
...ตอนนี้คอนโดมีคนเช่าแล้วค่ะ แต่หลังจากคนเช่าออกกะว่าจะขาย
ปล.ทั้งพ่อแม่เรา และพ่อแม่แฟน เสียชีวิตหมดแล้วค่ะ
ปล.2 เราป่วนเป็นซึมเศร้าค่ะ เพราะเครียดเรื่องเรียนและแม่ป่วย แต่ตอนนี้เรียนจบแล้วค่ะ
...ประเด็นคือ ต้องการถามว่า เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ เราเหนื่อยและท้อมากๆ เพราะเราทำหน้าที่เป็นผู้นำครอบครัว เคยปรับแก้ไขกันแล้ว แฟนก็ยังเนือยๆ ทำงานไปวันๆ ไม่มีเป้าหมาย คือแฟนอยากมีลูก แต่เราไม่มีเงิน เราเลยไม่อยากมีค่ะ
.....เราอยากรู้ว่าเราตัดสินใจ หรือทำอะไรผิดพลาดตรงไหน จะได้ปรับปรุงตัวค่ะ
ทำใจลำบาก…ท้อแท้กับปัญหาครอบครัวค่ะ
....เราคบกับแฟนคนนี้ตอนเราเข้ามหาลัยปี 3 เจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ตอนนั้นแฟนอายุ 25 ค่ะ
ตอนแรกที่คบกัน แฟนทำงานเป็นพนักงานบริษัท เดือนนึงหักลบ ค่าห้องเช่า ค่าน้ำไฟ แล้วก็เหลือพอใช้ค่ะ
....ต่อมาแฟนอยากซื้อรถยนต์ ทั้งที่ที่ทำงานไปโดยรถไฟฟ้า เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเงินเขา แต่แล้วแฟนก็ตัดสินใจ
ซื้อคอนโดอีก กูเงินได้มาไม่ครบ แม่เราต้องช่วยอีกประมาณ 1.5 แสน ตอนนั้นทำงานได้เงินประมาณ 25,000 จ่ายค่าคอนโด ค่าผ่อนรถ ค่าใช้จ่าย แทบไม่เหลือ
....ต้องขอบอกก่อนว่าเราหางานทำพร้อมเรียนปริญญาโทไปด้วยเพื่อช่วยเขา เราสมัครแอพที่เป็นไดรเวอร์
ให้เขาไปขับเพื่อหาเงินมาใช้จ่ายเพิ่ม .... แต่แล้วแม่เราก็มาป่วยเป็นมะเร็ง ต้องเข้าๆออกๆ รพ ตลอด
...แรกๆช่วงที่โควิดยังไม่มรผลกระทบมาก แฟนยังไปทำงานปกติ ระยะหลังมา ที่ทำงานมีความจำเป็นต้องลดพนักงาน
แฟนเลยต้องตกงานค่ะ ที่บ้านเราทำธุรกิจส่วนตัว ตอนที่แม่มารักษาตัวที่กรุงเทพ ธุรกิจต่างจังหวัดมีน้องเราและป้า
ช่วยดูแล รายได้เข้ามาตลอด พวกเราเลยตกลงกันว่า ให้แฟนมาช่วยรับส่งแม่ก่อน เพราะตอนนั้นแม่ต้องฉายแสงและไป รพ ทุกวัน
....แน่นอนว่าค่าใช้จ่ายแม่เราเป็นคนซัพพอร์ต ทั้งค่ารถ ค่าคอนโด ค่ากินใช้ทั้งหมด ภายหลังหมอให้รักษาแบบประคับประคอง เลยพาแม่มาอยู่บ้าน
แฟนก็กลับมาพร้อมเรา แม่ผู้ซึ่งอยู่ในวาระสุดท้าย อยากให้เราต้องงาน ก็ช่วยออกค่างานแต่งให้ พอเราแต่งงานต้นเดือน ช่วงปลายเดือน แม่ก็เสีย
....ด้วยความที่แฟนเราไม่มีอาชีพ ทำให้เข้ากับที่บ้านไม่ได้ เราเลยตัดสินใจนำเงินที่เป็นเงินสำรองมาเปิดร้านขายขนม ซึ่งไม่ได้มีรายได้เข้ามาพอใช้จ่าย
ถึงตอนนี้ ค่างวดรถส่งหมดแล้ว เหลือแต่ค่าคอนโด ค่าเช่าหน้าร้าน ค่าน้ำไฟ เราจึงต้องประหยัดใช้ และไปทำงานที่บ้านเพื่อนำเงินมาจุนเจือครอบครัว
โดยที่ร้านขนม แฟนเป็นคนดูแล
...แต่ที่เราเหนื่อยคือ เราต้องเป็นคนหาเงินประมาณ 20,000 ต่อเดือนมาใช้จ่ายในบ้าน เราเคยบอกแฟนว่า ให้หาอาชีพเสริมทำ เพราะแฟนจบเอกภาษามา น่าจะรับงานแปลเอกสารได้ แต่แฟนไม่อยากทำ บอกว่าไม่สะดวก
....ตอนนี้ที่เหนื่อยใจคือ เราต้องดิ้นรนหาเงินมาเพิ่ม คิดหาทางหารายได้เสริม และบริหารงานร้าน (แฟนมีหน้าที่แค่ดูแล)
...ตอนนี้คอนโดมีคนเช่าแล้วค่ะ แต่หลังจากคนเช่าออกกะว่าจะขาย
ปล.ทั้งพ่อแม่เรา และพ่อแม่แฟน เสียชีวิตหมดแล้วค่ะ
ปล.2 เราป่วนเป็นซึมเศร้าค่ะ เพราะเครียดเรื่องเรียนและแม่ป่วย แต่ตอนนี้เรียนจบแล้วค่ะ
...ประเด็นคือ ต้องการถามว่า เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ เราเหนื่อยและท้อมากๆ เพราะเราทำหน้าที่เป็นผู้นำครอบครัว เคยปรับแก้ไขกันแล้ว แฟนก็ยังเนือยๆ ทำงานไปวันๆ ไม่มีเป้าหมาย คือแฟนอยากมีลูก แต่เราไม่มีเงิน เราเลยไม่อยากมีค่ะ
.....เราอยากรู้ว่าเราตัดสินใจ หรือทำอะไรผิดพลาดตรงไหน จะได้ปรับปรุงตัวค่ะ