กว่าจะมาตั้งกระทู้นี้ก็ตัดสินใจอยู่พักนึงเลย คือพ่อแม่เราค่อนข้างมีปากเสียงกันบ่อย โดยเฉพาะช่วงโควิดที่ผ่านมาแต่ก็ไม่ได้รุนแรงมากเท่าไหร่ เริ่มจาก
งอนกันบ้างไม่พูดกันบ้าง บางทีก็เล่นสงครามจิตวิทยาใส่กัน หลังๆเริ่มมีการแซะกัน เหน็บแนมกัน เริ่มใช้ถ้อยคำหยาบคายใส่กัน แล้วล่าสุดแม่เราก็เริ่มลงไม้ลงมือควบคุมอารมณ์โกรธตัวเองไม่ได้ เหมือนเริ่มมีอาการทางจิตแบบอ่อนๆเพราะล่าสุดคือเหมือนควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเองไม่ได้แล้ว จริงๆเราก็อยากพาท่านไปหานักจิตบำบัดไม่ก็จิตแพทย์นะแต่ติดตรงที่ว่าเค้าเป็นคนต่อต้านเรื่องพวกนี้มาก แล้วพื้นเพเค้าเป็นคนที่ค่อนข้างอีโก้สูง ทำอะไรผิดแล้วไม่ค่อยยอมรับ ฝั่งพ่อก็เป็นคนไม่โรแมนติก ปากหนัก ปากจัด แล้วก็ชอบกลับบ้านดึก (จริงๆนี่ก็เป็นอีกหนึ่งในเหตุผลหลักๆเลยที่หลังๆมาเค้าทะเลาะกันบ่อย) ประกอบกับทั้งคู่ดันเป็นลูกคนสุดท้องจากครอบครัวทั้งสองฝั่งต่างฝ่ายต่างเลยไม่ค่อยยอมกัน นับวันจขกท.ที่เป็นลูกเองก็ดันกลายมาเป็นคนที่ปวดหัวเรื่องนี้ที่สุดในบ้าน เพราะต้องทั้งห้ามเค้าสองคนทะเลาะกัน บวกกับเรายังปิดเรื่องนี้กับน้องสาวเราอยู่เพราะสงสารน้อง อายุยังน้อยแล้วยังเรียนมัธยมอยู่เลย เราแค่กลัวว่ามันจะส่งผลกระทบกับชีวิตน้องเค้ามากเกินไปแบบไม่ได้ทันตั้งตัว ทุกวันนี้จขกท.ก็เลยไม่มีที่จะระบายเลย แถมสุขภาพจิตเข้าขั้นวิกฤตเพาะปกติ จขกท.เป็นแพนิคอ่อนๆอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้มีปรึกษานักจิตบำบัดที่ที่เรียนเก่าอยู๋บ้าง แต่พอเรียนจบที่นั่นแล้วก็เลยไม่ได้ปรึกษาต่อ ถ้าใครพอมีวิธี หรือคำแนะนำอะไรที่พอจะเป็นแนวทางให้จขกท.ได้บ้างรบกวนเอามาแชร์กันจะเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยครับ แล้วก็ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านกระทู้นี้นะครับ จขกท.ร็สึกโล่งขึ้นในระดับนึงเลยที่ได้ระบายมันออกมาบ้าง ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีแล้วก็ขอให้โลกใบนี้ใจดีกับทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะครับ❤️
พ่อแม่ทะเลาะกันรุนแรงบ่อยๆ พอมีวิธีรับมือแนะนำบ้างมั้ยครับ
งอนกันบ้างไม่พูดกันบ้าง บางทีก็เล่นสงครามจิตวิทยาใส่กัน หลังๆเริ่มมีการแซะกัน เหน็บแนมกัน เริ่มใช้ถ้อยคำหยาบคายใส่กัน แล้วล่าสุดแม่เราก็เริ่มลงไม้ลงมือควบคุมอารมณ์โกรธตัวเองไม่ได้ เหมือนเริ่มมีอาการทางจิตแบบอ่อนๆเพราะล่าสุดคือเหมือนควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเองไม่ได้แล้ว จริงๆเราก็อยากพาท่านไปหานักจิตบำบัดไม่ก็จิตแพทย์นะแต่ติดตรงที่ว่าเค้าเป็นคนต่อต้านเรื่องพวกนี้มาก แล้วพื้นเพเค้าเป็นคนที่ค่อนข้างอีโก้สูง ทำอะไรผิดแล้วไม่ค่อยยอมรับ ฝั่งพ่อก็เป็นคนไม่โรแมนติก ปากหนัก ปากจัด แล้วก็ชอบกลับบ้านดึก (จริงๆนี่ก็เป็นอีกหนึ่งในเหตุผลหลักๆเลยที่หลังๆมาเค้าทะเลาะกันบ่อย) ประกอบกับทั้งคู่ดันเป็นลูกคนสุดท้องจากครอบครัวทั้งสองฝั่งต่างฝ่ายต่างเลยไม่ค่อยยอมกัน นับวันจขกท.ที่เป็นลูกเองก็ดันกลายมาเป็นคนที่ปวดหัวเรื่องนี้ที่สุดในบ้าน เพราะต้องทั้งห้ามเค้าสองคนทะเลาะกัน บวกกับเรายังปิดเรื่องนี้กับน้องสาวเราอยู่เพราะสงสารน้อง อายุยังน้อยแล้วยังเรียนมัธยมอยู่เลย เราแค่กลัวว่ามันจะส่งผลกระทบกับชีวิตน้องเค้ามากเกินไปแบบไม่ได้ทันตั้งตัว ทุกวันนี้จขกท.ก็เลยไม่มีที่จะระบายเลย แถมสุขภาพจิตเข้าขั้นวิกฤตเพาะปกติ จขกท.เป็นแพนิคอ่อนๆอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้มีปรึกษานักจิตบำบัดที่ที่เรียนเก่าอยู๋บ้าง แต่พอเรียนจบที่นั่นแล้วก็เลยไม่ได้ปรึกษาต่อ ถ้าใครพอมีวิธี หรือคำแนะนำอะไรที่พอจะเป็นแนวทางให้จขกท.ได้บ้างรบกวนเอามาแชร์กันจะเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยครับ แล้วก็ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านกระทู้นี้นะครับ จขกท.ร็สึกโล่งขึ้นในระดับนึงเลยที่ได้ระบายมันออกมาบ้าง ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีแล้วก็ขอให้โลกใบนี้ใจดีกับทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะครับ❤️