ตามหัวข้อเลยค่ะ แฟนเราเรียนจบมาแล้วตอนแรกก็ทำงานต่อจากที่ฝึกงานเป็นรายวัน เจ้าของบริษัทจะให้ทำเป็นรายเดือนก็ไม่ทำ อ้างว่าทำแบบนี้แหละสบายอยากไปก็ไปไม่อยากไปก็ไม่ไป ซึ่งคำว่าไปของเขาคืออาทิตย์ละแค่ 2-3วัน บางอาทิตย์1วันก็มี เราเคยเตือนเคยบอกว่ามันมีค่าใช้จ่ายเยอะนะทั้งค่าหอค่ากินค่าอยู่ ค่าผ่อนทรสของเธอเอง จนช่วงที่ผ่านมานี้บริษัทไม่มีงานเข้ามาเลย จนต้องเลิกทำซึ่ง หลังจากนั้นเขาไม่มีเงินใช้เลย ไม่ขอพ่อเพราะกลัวพ่อว่า เราเป็นคนจ่ายทุกอย่าง ค่ากับข้าว ค่าน้ำค่าห้อง จิปะทะต่างๆเขาไม่มีแม้แต่เงินสักบาท บอกให้หางานก็หานะคะ ส่งประวัติไปเฉยๆ รอเขาโทรมาอย่างเดียวจนเราต้องบอกว่าเธอจะนอแค่เขาโทรมาไม่ได้นะ บางทีเขาก็ไม่เห็น เขาให้เข้าไปสมัครที่นู้นเลยชัวร์กว่า เขาก็เฉย นอนเกือบเช้า ตื่นเย็นๆ วนไปแบบนี้ จนเรามาเจอเรื่องที่โดนโกงเงินเหลือในบัญชีแค่330 บาท เขาก็ยังไม่คิดจะทำอะไรไม่คิดจะขอพ่อขอแม่ เงินเหลือแค่นี้ก็ยังต้องขอไปซื้อข้าวอยู่ ซัพพอตเราไม่ได้เลย เราเหนื่อยค่ะ เราท้อมาก จนมันทำให้เรารู้สึกว่าไม่รู้จะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้ได้มั้ย ไม่ก้าวหน้า ย้ำอยู่ที่เดิม แย่ลงไปอีก พอบอกนิดหน่อยก็บอกว่ามีเหตุผลของตัวเอง เห้อออออออออออทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ 😭
แฟนเราไม่พยายามหางาน เลือกงาน ทุกวันนี้นอนเกือบเช้าตื่นเย็น