นักลงทุนหุ้น คิดจะทำนาบนหลังคนหรือจะชุบมือเปิบกำไรธุรกิจบริษัทมหาชน
แต่คุณมีระดับความรู้ความเข้าใจระดับไหน คนมีวัยที่อ่อนไหวเปราะบาง ขาดความสามารถทำงาน ทำธุรกิจ ไม่มีเงินออมสำรอง
แต่ห้ามความอยากมีอนาคตร่ำรวยไม่ได้ คุณมีความฉลาดมั้ย กับการลงทุน
เข้าใจว่า ซื้อถูก ขายแพง รอให้ราคาขึ้น ก็มีกำไร ง่ายๆสบายๆ ไม่ต้องทำธุรกิจไม่ต้องมีการสร้างธุรกิจอะไรก็ได้
หรือหากคิดว่าจะชุบมือเปิบกับปันผล แต่ก็เป็นการรอคอยปันผลจนครบคืนทุนหลายสิบปี จนทุนในชีวิตก็จมลงไป เงินสดที่ควรจะได้ใช้ในการดำรงชีพตามวัย ก็ทำให้ไม่มีเพียงพอจากปันผลที่ได้ปีละครั้ง หรือบางคนก็เอาปันผลไปซื้อหุ้นอีก ไม่ได้ใช้กับความจำเป็นเร่งด่วนในชีวิตทัน ยิ่งหุ้นราคาตกก็น่าหดหู่ หรือมีความรู้อะไรมากกว่านั้นบ้างหรือไม่ เช่นความรู้เรื่องเวลาการทำงานของคนทำงาน
นักลงทุนทำงานจ่ายเงิน คนทำงานทำงานเอาเงินนักลงทุน ด้วยการให้ความหวัง
โลกความจริงของมนุษย์ ที่อาจจะมองเห็นเพียงด้านของความใจดีเกินไป ยิ่งคนกำลังเปราะบางอ่อนไหว ขาดรายได้ ไม่มีที่พึ่งทางใจ
ก็มักฝันง่ายว่าจะมีรายได้จากการเล่นหุ้น จนชีวิตประสบความร่ำรวย
หรือการหาความรู้เรื่องการลงทุนจากมายามิเดีย ก็ยิ่งทำให้เกิดความฝันเฟื่องมากขึ้นไปอีก มายามิเดียก็ไม่มีเงินอนุมัติให้แก่นักลงทุนได้เอง
ความรู้อะไรอีกบ้างที่จะทำให้การเล่นหุ้น การผ่านโลกมองเห็นธุรกิจต่างๆในสังคมไทยว่าธุรกิจอะไร
ที่มีความก้าวหน้าเติบโตและเป็นที่นิยม มีรายได้ดีจากชื่อเสียงของบริษัทมหาชนนั้น
เป็นสิ่งที่ไม่ทำให้ชีวิตพ่ายแพ้ เกมส์เทคโนโลยี ที่ออกแบบไว้
เพื่อผลประโยชน์ทางตรงแก่บริษัทมหาชน แต่นักลงทุนที่เสียเงิน เสียแล้ว จะต้องเสียความเป็นคนมีเกียรติลงหรือไม่ หากการลงทุนล้มเหลว
ความฝันที่ยิ่งใหญ่ต้องการเบิกทางสวรรค์ แต่ถ้ามีแต่ความรันทดใจหาคนรับภาระช่วยเหลือ
แต่คนปกติก็ต้องมีสุขภาพหรือความคิดไม่ต้องให้ภาระคนอื่น แต่คนดีก็ต้องช่วยเหลือให้ชีวิตตัวเอง
มีปัญหาเดือดร้อนการเงินหาเงินกับคนอื่นน้อยที่สุด
ถ้าชีวิตจะต้องมีชะตาซวยก็คือต้องรับกับความซวยของชีวิตตัวเองด้วยความอดทนและมีปัญญา
ชีวิตจะต้องมีความรับผิดชอบต่อความไม่สมสุขสนุกสนานแบบเด็ก
อย่างอดทนให้มากขึ้นตามความเสื่อมของชีวิต
ไม่ได้เป็นคนสร้างเงินได้เองก็ลดการใช้บ้างในสิ่งอะไรที่เงินตัวเองไม่ไหว
ถ้าชีวิตไม่มีความสุขเลยเพราะเป็นคนป่วยก็ต้องกินยาให้หายจากความทุกข์หนัก
ถ้าเงินหายากมากสิ่งที่จะสร้างความฝันอันยิ่งใหญ่ ชีวิตไม่สามารถหาได้เก่งแต่จนแล้วต้องเจียม
ถ้าคนเขาสมองไม่ว่างพอจะพาคุณเล่นสนุกแบบเด็กๆ เขาเหนื่อยที่จะหัวเราะเยาะคุณจะไปโกรธ หรือชังเขาทำไม
จะมองอนาคตยังไงก็แล้วแต่ ถ้าชีวิตจะเป็นอย่างไร ให้มีบุญได้ถึงวัยเกษียณจริงๆก่อนก็แล้วกัน ถ้าถึงตอนนั้น ไม่มีอาชีพที่สังคมไทยเชื่อถือ
ก็คงมีแต่คนยากจน รับเบี้ยยังชีพคนชรา เดือนละ 700 บาท ถ้วนหน้า
นักลงทุนหุ้น คิดจะทำนาบนหลังคนหรือจะชุบมือเปิบกำไรธุรกิจบริษัทมหาชน แต่คุณมีระดับความรู้ความเข้าใจระดับไหน
แต่คุณมีระดับความรู้ความเข้าใจระดับไหน คนมีวัยที่อ่อนไหวเปราะบาง ขาดความสามารถทำงาน ทำธุรกิจ ไม่มีเงินออมสำรอง
แต่ห้ามความอยากมีอนาคตร่ำรวยไม่ได้ คุณมีความฉลาดมั้ย กับการลงทุน
เข้าใจว่า ซื้อถูก ขายแพง รอให้ราคาขึ้น ก็มีกำไร ง่ายๆสบายๆ ไม่ต้องทำธุรกิจไม่ต้องมีการสร้างธุรกิจอะไรก็ได้
หรือหากคิดว่าจะชุบมือเปิบกับปันผล แต่ก็เป็นการรอคอยปันผลจนครบคืนทุนหลายสิบปี จนทุนในชีวิตก็จมลงไป เงินสดที่ควรจะได้ใช้ในการดำรงชีพตามวัย ก็ทำให้ไม่มีเพียงพอจากปันผลที่ได้ปีละครั้ง หรือบางคนก็เอาปันผลไปซื้อหุ้นอีก ไม่ได้ใช้กับความจำเป็นเร่งด่วนในชีวิตทัน ยิ่งหุ้นราคาตกก็น่าหดหู่ หรือมีความรู้อะไรมากกว่านั้นบ้างหรือไม่ เช่นความรู้เรื่องเวลาการทำงานของคนทำงาน
นักลงทุนทำงานจ่ายเงิน คนทำงานทำงานเอาเงินนักลงทุน ด้วยการให้ความหวัง
โลกความจริงของมนุษย์ ที่อาจจะมองเห็นเพียงด้านของความใจดีเกินไป ยิ่งคนกำลังเปราะบางอ่อนไหว ขาดรายได้ ไม่มีที่พึ่งทางใจ
ก็มักฝันง่ายว่าจะมีรายได้จากการเล่นหุ้น จนชีวิตประสบความร่ำรวย
หรือการหาความรู้เรื่องการลงทุนจากมายามิเดีย ก็ยิ่งทำให้เกิดความฝันเฟื่องมากขึ้นไปอีก มายามิเดียก็ไม่มีเงินอนุมัติให้แก่นักลงทุนได้เอง
ความรู้อะไรอีกบ้างที่จะทำให้การเล่นหุ้น การผ่านโลกมองเห็นธุรกิจต่างๆในสังคมไทยว่าธุรกิจอะไร
ที่มีความก้าวหน้าเติบโตและเป็นที่นิยม มีรายได้ดีจากชื่อเสียงของบริษัทมหาชนนั้น
เป็นสิ่งที่ไม่ทำให้ชีวิตพ่ายแพ้ เกมส์เทคโนโลยี ที่ออกแบบไว้
เพื่อผลประโยชน์ทางตรงแก่บริษัทมหาชน แต่นักลงทุนที่เสียเงิน เสียแล้ว จะต้องเสียความเป็นคนมีเกียรติลงหรือไม่ หากการลงทุนล้มเหลว
ความฝันที่ยิ่งใหญ่ต้องการเบิกทางสวรรค์ แต่ถ้ามีแต่ความรันทดใจหาคนรับภาระช่วยเหลือ
แต่คนปกติก็ต้องมีสุขภาพหรือความคิดไม่ต้องให้ภาระคนอื่น แต่คนดีก็ต้องช่วยเหลือให้ชีวิตตัวเอง
มีปัญหาเดือดร้อนการเงินหาเงินกับคนอื่นน้อยที่สุด
ถ้าชีวิตจะต้องมีชะตาซวยก็คือต้องรับกับความซวยของชีวิตตัวเองด้วยความอดทนและมีปัญญา
ชีวิตจะต้องมีความรับผิดชอบต่อความไม่สมสุขสนุกสนานแบบเด็ก
อย่างอดทนให้มากขึ้นตามความเสื่อมของชีวิต
ไม่ได้เป็นคนสร้างเงินได้เองก็ลดการใช้บ้างในสิ่งอะไรที่เงินตัวเองไม่ไหว
ถ้าชีวิตไม่มีความสุขเลยเพราะเป็นคนป่วยก็ต้องกินยาให้หายจากความทุกข์หนัก
ถ้าเงินหายากมากสิ่งที่จะสร้างความฝันอันยิ่งใหญ่ ชีวิตไม่สามารถหาได้เก่งแต่จนแล้วต้องเจียม
ถ้าคนเขาสมองไม่ว่างพอจะพาคุณเล่นสนุกแบบเด็กๆ เขาเหนื่อยที่จะหัวเราะเยาะคุณจะไปโกรธ หรือชังเขาทำไม
จะมองอนาคตยังไงก็แล้วแต่ ถ้าชีวิตจะเป็นอย่างไร ให้มีบุญได้ถึงวัยเกษียณจริงๆก่อนก็แล้วกัน ถ้าถึงตอนนั้น ไม่มีอาชีพที่สังคมไทยเชื่อถือ
ก็คงมีแต่คนยากจน รับเบี้ยยังชีพคนชรา เดือนละ 700 บาท ถ้วนหน้า