สวัสดีครับ ผมอยากจะขอวิธีหรือคำแนะนำสำหรับวิธีตัดใจจากคนที่รักมากหน่อยครับ พอดีผมคบกับแฟนมาเข้าปีที่ 5 แล้วครับ ตั้งแต่คบกันมายอมรับว่าชีวิตก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ พ่อแม่ผมก็รักเขามากด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะแม่ผม แม่จะชอบซื้อขนมหรือของกินมาให้แฟนผมเป็นประจำ หรือแม่รู้ว่าเขาชอบกินอะไรก็จะชอบซื้อมาฝากไว้อยู่ตลอด เวลาเขาไม่สบายแม่ก็จะคอยเอายาให้ สอบถามอาการอยู่บ่อยๆ จนมาหลังๆผมรู้สึกว่าแฟนผมเขาดูไม่ค่อยเข้ากับญาติทางบ้านผมสักเท่าไหร่ น้อยคนมากที่จะดูเขาโอเค จนผมรู้สึกอึดอัดอยู่บ่อยครั้ง เวลาชวนไปเที่ยวกับญาติหรือไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด จะดูเหมือนเขาไม่อยากไป แต่ก็ไปเหมือนจำใจที่ต้องไปกับผมด้วย จนบางครั้งที้ขาทำดีผมกลับมาคิดว่าที่เขาทำไป เขาทำด้วยใจจริงๆ หรือจำใจต้องทำกันแน่ และบางครั้ง ในวันสำคัญต่างๆ ที่เราอยากรวมตัวกินข้าวกินปลาพร้อมกัน เขาจะชอบอ้างว่าไม่สบาย เวียนหัว ปวดหัว เพื่อที่จะได้ไม่ออกมากินข้าวพร้อมๆกันกับคนอื่น จริงๆเรื่องนี้หากเป็นเหตุสุวิสัยผมพอเข้าใจ แต่อันนี้เขาค่อนข้างจะทำแบบนี้หลายครั้ง จนหลังๆพอถึงวันเกิดแม่ผม ผมก็อยากให้ครอบครั้วอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่เขาก็ใช้เหตุผลเดิม บอกว่าไม่สบาย แม่ผมเองก็ดูเศร้าๆไม่ค่อยมีความสุขเพราะปกติเราน่าจะอยู่พร้อมกัน มันทำให้ผมอึดอัดใจมากๆจากพฤติกรรมของเขา ลึกๆในใจผมคิดว่าหรือเราควรพอไหม เราคบกันมันมีความสุขมากจริงๆ แต่ผมก็รักแม่รักครอบครัวผมเช่นกัน กรณีที่ครอบครัวเขามีธุระหรืออะไรผมทำให้ได้ไม่เคยขาด ไม่เคยบ่น ไม่เคยออกสีหน้าท่าทางใดๆเลยสักครั้ง เต็มใจทำด้วยใจจริงๆ แม้มันอาจจะเหนื่อยสำหรับผม แต่ผมก็เต็มใจ ตอนนี้ผมสงสารแม่มากๆ เพราะเขารักแฟนคนนี้ของผมมาก แต่พฤติกรรมของเขาผมคิดว่าเราควรพอแค่นี้ ผมเลือกครอบครัวผม แค่อยากตัดใจจากเขาสักทีผมกลัวว่าถ้าเราไปต่อให้นานกว่านี้ ทุกอย่างมันจะดูแย่ลงไปเรื่อยๆ แต่ผมไม่กล้าบอกเลิกเขา ควรทำไงดีครับ 🙏🏻 #ปล. ถ้าใครสงสัยว่าทำไมไม่หันหน้าคุยกัน ผมขอแจ้งตรงนี้เลยว่าไม่สามารถคุยกันได้ครับ เพราะเขาไม่ฟังเหตุผลของผม ถ้าคุยไปก็จะมีแต่แย่ลง ผมเคยลองเเล้วครับ มันกลับหฝกลายเป็นว่าผมเองที่เป็นคนผิด ผมเหนื่อย😔
วิธีตัดใจจากคนที่เรารักเขามาก
สวัสดีครับ ผมอยากจะขอวิธีหรือคำแนะนำสำหรับวิธีตัดใจจากคนที่รักมากหน่อยครับ พอดีผมคบกับแฟนมาเข้าปีที่ 5 แล้วครับ ตั้งแต่คบกันมายอมรับว่าชีวิตก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ พ่อแม่ผมก็รักเขามากด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะแม่ผม แม่จะชอบซื้อขนมหรือของกินมาให้แฟนผมเป็นประจำ หรือแม่รู้ว่าเขาชอบกินอะไรก็จะชอบซื้อมาฝากไว้อยู่ตลอด เวลาเขาไม่สบายแม่ก็จะคอยเอายาให้ สอบถามอาการอยู่บ่อยๆ จนมาหลังๆผมรู้สึกว่าแฟนผมเขาดูไม่ค่อยเข้ากับญาติทางบ้านผมสักเท่าไหร่ น้อยคนมากที่จะดูเขาโอเค จนผมรู้สึกอึดอัดอยู่บ่อยครั้ง เวลาชวนไปเที่ยวกับญาติหรือไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด จะดูเหมือนเขาไม่อยากไป แต่ก็ไปเหมือนจำใจที่ต้องไปกับผมด้วย จนบางครั้งที้ขาทำดีผมกลับมาคิดว่าที่เขาทำไป เขาทำด้วยใจจริงๆ หรือจำใจต้องทำกันแน่ และบางครั้ง ในวันสำคัญต่างๆ ที่เราอยากรวมตัวกินข้าวกินปลาพร้อมกัน เขาจะชอบอ้างว่าไม่สบาย เวียนหัว ปวดหัว เพื่อที่จะได้ไม่ออกมากินข้าวพร้อมๆกันกับคนอื่น จริงๆเรื่องนี้หากเป็นเหตุสุวิสัยผมพอเข้าใจ แต่อันนี้เขาค่อนข้างจะทำแบบนี้หลายครั้ง จนหลังๆพอถึงวันเกิดแม่ผม ผมก็อยากให้ครอบครั้วอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่เขาก็ใช้เหตุผลเดิม บอกว่าไม่สบาย แม่ผมเองก็ดูเศร้าๆไม่ค่อยมีความสุขเพราะปกติเราน่าจะอยู่พร้อมกัน มันทำให้ผมอึดอัดใจมากๆจากพฤติกรรมของเขา ลึกๆในใจผมคิดว่าหรือเราควรพอไหม เราคบกันมันมีความสุขมากจริงๆ แต่ผมก็รักแม่รักครอบครัวผมเช่นกัน กรณีที่ครอบครัวเขามีธุระหรืออะไรผมทำให้ได้ไม่เคยขาด ไม่เคยบ่น ไม่เคยออกสีหน้าท่าทางใดๆเลยสักครั้ง เต็มใจทำด้วยใจจริงๆ แม้มันอาจจะเหนื่อยสำหรับผม แต่ผมก็เต็มใจ ตอนนี้ผมสงสารแม่มากๆ เพราะเขารักแฟนคนนี้ของผมมาก แต่พฤติกรรมของเขาผมคิดว่าเราควรพอแค่นี้ ผมเลือกครอบครัวผม แค่อยากตัดใจจากเขาสักทีผมกลัวว่าถ้าเราไปต่อให้นานกว่านี้ ทุกอย่างมันจะดูแย่ลงไปเรื่อยๆ แต่ผมไม่กล้าบอกเลิกเขา ควรทำไงดีครับ 🙏🏻 #ปล. ถ้าใครสงสัยว่าทำไมไม่หันหน้าคุยกัน ผมขอแจ้งตรงนี้เลยว่าไม่สามารถคุยกันได้ครับ เพราะเขาไม่ฟังเหตุผลของผม ถ้าคุยไปก็จะมีแต่แย่ลง ผมเคยลองเเล้วครับ มันกลับหฝกลายเป็นว่าผมเองที่เป็นคนผิด ผมเหนื่อย😔