เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มนึงตอนขึ้นม.1ค่ะ มีกัน3คนสามารถคุยกันได้ทุกเรื่องปรึกษาได้ทุกอย่างชีวิตฉันตอนนั้นดีมากๆเลยค่ะ ไม่เคยขาดเรียนสักวันเดียวต่อจะให้ป่วยแค่ไหนก็ตามเราคบกันมาอยู่สามปี พอขึ้นม.4ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปราวกับคนละคน ซึ่งแน่นอนว่าการขึ้นชั้นใหม่ก็ต้องมีเพื่อนจากหลายโรงเรียนมาอยู่ด้วยนั้นแหละค่ะคือจุดเปลี่ยนของชีวิตฉัน เปิดเทอมวันแรกมีเพื่อนใหม่เข้ามาขอเข้าแก๊งเราด้วย เพื่อนใหม่มีกัน4คน ถ้ารวมแก๊งเราด้วยก็7คนค่ะ แรกๆแฮปปี้มากๆ แต่พอเริ่มผ่านไปเดือนสองเดือนนิสัยก็เริ่มออก เพื่อนใหม่มักดูถูกร.รของพวกเราไม่ดีอย่างนู้นไม่ดีอย่างนี้ แต่ตัวเองกลับมาเรียนเองซะงั้น ชอบอวดชอบโม้ต่างๆเกินความเป็นจริงมากค่ะ แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปให้เพื่อนเสียหน้าได้แต่คิดในใจ ไม่รู้เพื่อนคนอื่นคิดเหมือนกับฉันไหม แต่ที่แน่ๆคงไม่หรอกมั้งคะ เพราะดูเข้ากันดีจนลืมไปว่าฉันก็นั่งอยู่ด้วย มีอยู่วันนึง พวกเขาต่างเมินฉันเหมือนไม่เห็นหัวเราเลย เราก็งงว่าไปทำอะไรให้ไม่พอใจหรือป่าว พอถามก็บอกว่าไม่ได้เป็นไร แต่เราว่าปากกับการกระทำมันคนละเรื่องกันมากๆนะคะต่อจากนั้นมาพวกเขาก็เตะฉันของจากกลุ่มไปแบบเงียบๆ พอฉันอยู่คนเดียวแล้วมันรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้ เวลามีงานกลุ่มเราก็ลำบากใจทุกครั้งเพราะไม่มีกลุ่ม เพื่อนๆในห้องก็ต่างมีแก๊งส่วนเราก็ไม่สนิทด้วย เราเป็นคนไม่ค่อยพูดค่ะ จะพูดมากด้วยเฉพาะคนสนิทเท่านั้น สถานะการมันน่าอึดอัดมากจนเราตัดสินใจย้ายโรงเรียนใหม่แบบเงียบๆโดยไม่บอกเพื่อนๆคนอื่นเลยค่ะ เรากลับมาคุยกับครอบครัว แต่ดันครอบครัวหาว่าเราไปสร้างเรื่องมาอีกทั้งๆที่เราไม่เคยมีประวัติทำตัวไม่ดีสักครั้งนึงแต่เขากลับมองเราแบบนั้น ทั้งว่าเรา ด่าเราเยอะแยะมากมาย เขาก็ถามนะคะว่าไปทำอะไรให้ร.รมาละ พอเราพูดว่าอึดอัดที่ไม่มีเพื่อนเขาก็บอกไร้สาระส่งไปเรียนไม่ได้ส่งไปให้มีสังคม ตอนนั้นเราเสียใจมากก เหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆสักคน การที่ไม่มีเพื่อนในร.รมันก็เหมือนตกนรกเลยนะคะ ต่อให้เราจะทำตัวดีแค่ไหนพูดจาเพราะๆทุกครั้งก็ไม่มีค่าอะไรถ้าพวกเขาคิดจะไม่เห็นหัวเรา จนเราเข้าร.รใหม่กลางเทอม ตอนแรกดีมากๆค่ะเพื่อนๆน่ารักมาก แต่คงเป็นที่ตัวเราเองที่เครียดมากไปจนขาดเรียนเยอะขึ้นจนกลายเป็นซึมเศร้าในที่สุด จนตัดสินใจลาออกจากโรงเรียน เพราะความเครียดแบบไม่อยากอยู่บนโลกแล้วเราเลยมีแค่วุฒม.3 ตอนนี้ก็กำลังจะต่อกศน.ค่ะแต่สุดท้ายชีวิตก็คงไม่ได้ง่ายเพราะมันก็มีปัญหาเข้ามาเรื่อยๆไม่หยุด จนตอนนี้เราคงชินกลับมันไปแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราก็จะสู้เพื่อความฝันอันยิ่งใหญ่ต่อไปค่ะ ต่อให้มันจะยากก็ตาม✌🏻