สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 30 แล้วนะ มีปัญหาระหว่างแม่กับแฟนที่เรื้อรังมาตลอดหลายปีค่ะ ตอนนี้เรากำลังเรียนปริญญาเอกอยู่ด้วยทุนการศึกษา ยอมรับว่าทุนที่ได้จำนวนไม่มาก เงินที่ได้มา ส่วนหนึ่งก็โอนไปให้แม่ค่ะ ส่วนตัวเรามีแฟนซัพพอร์ท ออกค่าห้อง ค่าน้ำ ไฟ อาหาร เค้าออกให้เราหมดเลย
เมื่อก่อนแฟนทำงานอยู่ตปท. ไปๆมาๆตลอดเวลาที่คบกัน (7 ปีแล้ว) ตอนนี้ได้เซ็นสัญญามาทำงานที่ไทย ก็เลยคิดว่าจะมาอยู่ด้วยกัน ก่อนหน้านี้ด้วยความผิดของเราเอง เราปล่อยเบลอปัญหาที้มันคารังคาซังระหว่างแม่กับแฟนมาโดยตลอด ที่ว่าแม่ไม่ชอบแฟน เราก็ไม่เถียงไม่อะไร ทำตัวเฉยๆ แต่ก็คบกันมาเรื่อยๆ มาตอนนี้ตอนนี้แม่อยู่คนเดียว (พ่อเสียแล้ว) มีหมา 1 ตัว เราจะกลับบ้าน ศุกร์-อาทิตย์ ทำแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ป.ตรีจนถึงตอนนี้ ตลอดเวลา แม่ก็จะบ่นตลอดว่าเหงา อยากอยู่ด้วย แต่เราก็ปฏิเสธตลอด ด้วยเพราะทำแลปจนดึกประจำ กลับห้องแล้วก็อยากนอนเลย แล้วก็ติดการใช้ชีวิตอิสระค่ะ แม่จะมีเราในเวอร์ชันอุดมคติ ว่าไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่ปาร์ตี้ ไม่กลับบ้านดึก เราก็จะอึดอัด รวมถึงช่วงที่แฟนมาไทย เขาก็จะมาค้างด้วย (เป็นเรื่องแน่นอน เพราะเขาจ่ายค่าเช่าห้องให้เรา)
แต่พอแฟนจะมาที่ไทย เขาก็เลยจะมาเช่าบ้าน แฟนเลยบอกว่าให้เราเปิดตัวกันได้แล้ว อยู่กันแบบเปิดเผย อยากให้วันเสาร์อาทิตย์เรามีเวลาให้เขาบ้าง อยากไปเที่ยวด้วยกัน ให้มีพิธีหมั้นเล็กๆก็ได้ พอเรียนจบเอกค่อยจัดงานแต่งงาน ทีนี้พอแม่เรารู้เค้าก็อยากมาอยู่ด้วย เพราะแม่จ่ายค่าเช่าบ้านที่ทุกวันนี้อยู่ไม่ไหว แต่แฟนไม่อยากค่ะ ด้วยเพราะเขาเป็นคนต่างชาติ มีโลกส่วนตัวสูง รวมถึง wfh เป็นหลัก ที่ต้องใช้สมาธิในการทำงานค่อนข้างมาก ซึ่งถ้าแม่ก็อยู่บ้านทั้งวันเช่นกัน แล้วดูทีวีหรือทำเสียงดัง มันก็จะกระทบการทำงานของเขา นอกจากนี้เขาก็บอกว่าอยากลองเช่าบ้านดูเป็นแค่ระยะเวลาสั้นๆ เป็นการทดลองว่าเขาชอบหรือไม่ชอบ ถ้าเกิดไม่ชอบขึ้นมา อยากกลับไปอยู่คอนโดมากกว่า แม่เราจะทำยังไง เขาจะทำยังไง อิสระในการตัดสินใจในชีวิตของเขาก็จะลดลง
เราก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกับแม่ แม่เรารับไม่ได้ บอกว่าเราอกตัญญู ไม่ดูแลแม่ แต่เราคิดว่าเราก็ทำเต็มที่ตลอด เราได้เงินเดือนหมื่นห้า เราก็โอนให้แม่ไปเลยครึ่งนึง เราไม่มีเงินเก็บด้วยซ้ำ ไปเยี่ยมไปหาด้วยทุกอาทิตย์ มีของฝากติดมือไปเกือบทุกครั้ง เค้าบอกว่าเค้าอยากอยู่กับเรา แต่เราก็เข้าใจแฟน ว่าค่าใช้จ่ายทุกอย่างเค้าจ่าย เค้าอยากได้อิสระ อยากอยู่กันสองคน แม่ว่าแฟนว่าแฟนเราไม่ให้เกียรติเรา สินสอด งานแต่งงานก็ยังไม่มี จะย้ายไปอยู่ด้วยกันได้ยังไง ทำไมเขาไม่คิดจะดูแลครอบครัวเรา แต่เราอยากดูแลแม่ตามกำลังที่เราทำได้ ให้เงินใช้บ้าง ไปเยี่ยมบ้าง พาไปกินข้าวบ้าง เราไม่อยากอยู่กับแม่ตลอดเวลา เพราะเราอึดอัดจริงๆ เราจะคุยยังไงให้เข้าใจกัน วันนี้ทำแลปไม่ได้เลย แม่โทรมาหาสี่ห้าครั้งมาร้องไห้ ว่าเราทิ้งเขา ทำเขาเสียใจมาก
เราควรพูดหรือวางตัวยังไงคะ เป็นคนกลางระหว่างสองคนที่เรารัก เอาตรงๆ วันนี้เราอยากหายไปเลย ปวดหัวจริงๆ
แม่บอกว่าเราอกตัญญู เลือกแฟนมากกว่าเขา
เมื่อก่อนแฟนทำงานอยู่ตปท. ไปๆมาๆตลอดเวลาที่คบกัน (7 ปีแล้ว) ตอนนี้ได้เซ็นสัญญามาทำงานที่ไทย ก็เลยคิดว่าจะมาอยู่ด้วยกัน ก่อนหน้านี้ด้วยความผิดของเราเอง เราปล่อยเบลอปัญหาที้มันคารังคาซังระหว่างแม่กับแฟนมาโดยตลอด ที่ว่าแม่ไม่ชอบแฟน เราก็ไม่เถียงไม่อะไร ทำตัวเฉยๆ แต่ก็คบกันมาเรื่อยๆ มาตอนนี้ตอนนี้แม่อยู่คนเดียว (พ่อเสียแล้ว) มีหมา 1 ตัว เราจะกลับบ้าน ศุกร์-อาทิตย์ ทำแบบนี้มาตลอดตั้งแต่ป.ตรีจนถึงตอนนี้ ตลอดเวลา แม่ก็จะบ่นตลอดว่าเหงา อยากอยู่ด้วย แต่เราก็ปฏิเสธตลอด ด้วยเพราะทำแลปจนดึกประจำ กลับห้องแล้วก็อยากนอนเลย แล้วก็ติดการใช้ชีวิตอิสระค่ะ แม่จะมีเราในเวอร์ชันอุดมคติ ว่าไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่ปาร์ตี้ ไม่กลับบ้านดึก เราก็จะอึดอัด รวมถึงช่วงที่แฟนมาไทย เขาก็จะมาค้างด้วย (เป็นเรื่องแน่นอน เพราะเขาจ่ายค่าเช่าห้องให้เรา)
แต่พอแฟนจะมาที่ไทย เขาก็เลยจะมาเช่าบ้าน แฟนเลยบอกว่าให้เราเปิดตัวกันได้แล้ว อยู่กันแบบเปิดเผย อยากให้วันเสาร์อาทิตย์เรามีเวลาให้เขาบ้าง อยากไปเที่ยวด้วยกัน ให้มีพิธีหมั้นเล็กๆก็ได้ พอเรียนจบเอกค่อยจัดงานแต่งงาน ทีนี้พอแม่เรารู้เค้าก็อยากมาอยู่ด้วย เพราะแม่จ่ายค่าเช่าบ้านที่ทุกวันนี้อยู่ไม่ไหว แต่แฟนไม่อยากค่ะ ด้วยเพราะเขาเป็นคนต่างชาติ มีโลกส่วนตัวสูง รวมถึง wfh เป็นหลัก ที่ต้องใช้สมาธิในการทำงานค่อนข้างมาก ซึ่งถ้าแม่ก็อยู่บ้านทั้งวันเช่นกัน แล้วดูทีวีหรือทำเสียงดัง มันก็จะกระทบการทำงานของเขา นอกจากนี้เขาก็บอกว่าอยากลองเช่าบ้านดูเป็นแค่ระยะเวลาสั้นๆ เป็นการทดลองว่าเขาชอบหรือไม่ชอบ ถ้าเกิดไม่ชอบขึ้นมา อยากกลับไปอยู่คอนโดมากกว่า แม่เราจะทำยังไง เขาจะทำยังไง อิสระในการตัดสินใจในชีวิตของเขาก็จะลดลง
เราก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกับแม่ แม่เรารับไม่ได้ บอกว่าเราอกตัญญู ไม่ดูแลแม่ แต่เราคิดว่าเราก็ทำเต็มที่ตลอด เราได้เงินเดือนหมื่นห้า เราก็โอนให้แม่ไปเลยครึ่งนึง เราไม่มีเงินเก็บด้วยซ้ำ ไปเยี่ยมไปหาด้วยทุกอาทิตย์ มีของฝากติดมือไปเกือบทุกครั้ง เค้าบอกว่าเค้าอยากอยู่กับเรา แต่เราก็เข้าใจแฟน ว่าค่าใช้จ่ายทุกอย่างเค้าจ่าย เค้าอยากได้อิสระ อยากอยู่กันสองคน แม่ว่าแฟนว่าแฟนเราไม่ให้เกียรติเรา สินสอด งานแต่งงานก็ยังไม่มี จะย้ายไปอยู่ด้วยกันได้ยังไง ทำไมเขาไม่คิดจะดูแลครอบครัวเรา แต่เราอยากดูแลแม่ตามกำลังที่เราทำได้ ให้เงินใช้บ้าง ไปเยี่ยมบ้าง พาไปกินข้าวบ้าง เราไม่อยากอยู่กับแม่ตลอดเวลา เพราะเราอึดอัดจริงๆ เราจะคุยยังไงให้เข้าใจกัน วันนี้ทำแลปไม่ได้เลย แม่โทรมาหาสี่ห้าครั้งมาร้องไห้ ว่าเราทิ้งเขา ทำเขาเสียใจมาก
เราควรพูดหรือวางตัวยังไงคะ เป็นคนกลางระหว่างสองคนที่เรารัก เอาตรงๆ วันนี้เราอยากหายไปเลย ปวดหัวจริงๆ