กดดันมากค่ะ

เราทำงานที่ร้านเสื้อผ้าแฟชั่น จะมีคำพูดของนายจ้างที่ทำให้เราคิดมาก + ไม่โอเค เรื่องมีอยู่ว่า นั่งคุยกันอยู่ นายจ้างก็เม้าท์ให้ฟังว่าร้านเหล้าทีแกไปเป็นยังไง แล้วแกก็เมาเลยบอกให้พนักงานร้านซึ่งสนิทกับแกไปทำป็อปคอนมาให้หน่อย พนักงานคนนี้เขาจะบริการตรงบาร์ ในครัวเขาทำไม่เป็น นายจ้างเราเขาก็มาพูดกับเราว่า เออ ทำไรไม่เป็นเหมือนตัวเราเลย (พูดขำๆกัน) เราก็เอ๊ะในใจ เราทำงานไม่โอเคหรอ (ก็ขำตามแก แต่ก็หน้าเสีย) ซึ่งเรื่องที่แกติเตือนเราคือการจัดราวเสื้อผ้าในร้าน ซึ่งเราพยายามจัดออกมาให้ดี แต่ไม่ถูกใจแกสักครั้ง แต่เราก็พยายามซึมซับแบบที่แกสอน และบอก แล้ววันนั้นหลอดไฟเสีย เราเปลี่ยนไม่เป็น ซึ่งให้พนักงานอีกสาขามาบอกเรา1ครั้ง เราก็เปลี่ยนเป็นแล้ว แต่แกทำไมพูดว่า เราทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ทั้งๆที่เวลาของเข้า เราเช็คเข้าระบบเอง นับสต๊อกเอง เรื่องขายยอดก็ได้ตามเป้า มีแค่เรื่องจัดเสื้อผ้าที่จัดไม่ถูกใจแก แต่บางทีแกจัด เราก็รู้สึกว่ามุมนี้ไม่สวยเหมือนกัน 

แล้วแกก็ติเรื่องฝุ่นในร้าน  ทุกเช้าเปิดร้าน เราจะปัด กวาด ถู ตามซอกต่างทุกวัน ร้านติดถนน เป็นร้านเปิด ซึ่งแปปๆฝุ่นก็มีอีกละ แล้วแกมาร้านแกก็บอกฝันตามโต๊ะคอมเยอะมาก ไม่ได้ปัดเลยแหละใช่ไหม ฝุ่นมีจริงค่ะ แต่มีเกาะนิดเดียวถ้าเห็นระหว่างวันก็ปัดตลอด เราก็บอกว่าปัดทุกวัน แกก็ไม่เชื่อ วันก่อนที่เราหยุดได้เลิกดึก เราเลยทิ้งสติ๊กเกอร์ตามพื้น วันต่อไปแกต้องมาเฝ้าร้านแทนเราครั้งแรก เราคิดว่าพรุ่งนี้แกคงกวาดตอนเช้าเปิดร้าน เพราะเราเองก็รีบทำงานให้เสร็จ เลยทิ้งที่พื้น สรุป วันที่แกเฝ้า พื้นไม่กวาด เราคิดว่าเป็นนายคน คุณติเราเรื่องนี้ คุณก็ต้องทำให้เราเห็นทำให้ดีที่สุดสิ ซึ่งแกก็พูดกับเราเองว่า เชื่อไหม พี่ไม่กวาดไม่ถูกพื้นร้านเลยนะ  สติ๊กเกอร์ที่เราทิ้งไว้ยังเต็มยุ ของที่เราพับเก็บ แกก็มาลื้อ แล้วมาว่าเราไม่เก็บของ แกบอกว่าเราทำงานช้า ซึ่งแกชวนเราคุยตลอด เราก็คิดว่าถ้าตอนแกพูดเราลุกหนีเราจะดูเหมือนไม่อยากฟังแกรึเปล่า เราเลยเลือกหางานที่สามารถมานั่งฟังแกพูดก่อน ค่อยไปทำงานอย่างอื่น หรือเราเองที่ผิด ที่คิดแบบนี้ ในส่วนดีแกก็ดี. เราเป็นคนที่ไม่ชอบมานั่งอธิบายมากๆ เพราะเคยอธิบายเคยบอกไปแล้วว่าไม่ใช่แกก็ไม่เชื่อยุดี มีอีกหลายเรื่องที่เรารู้สึกไม่โอเคที่แกเหยียดคนอื่น แต่ไม่ได้เหยียดเรานะ แต่เราแค่รู้สึกไม่โอเค เราไม่รู้ว่าแกเป็นคนยังไงกันแน่