เรากับแฟนคบกันมา 7 ปีกว่า ไม่ค่อยทะเลาะกัน ผ่านมาวันนึงเกือบจะได้ครบรอบ 8 ปี มีปากเสียงกันด้วยปัญหาที่เกิดจากความไม่เข้าใจ จริงๆเราไม่ได้บอกเลิกเขาด้วยซ้ำ เราบอกเขาว่าถ้าเขาไม่พอใจ ถ้างั้นเราจะเป็นคนไปจากชีวิตเขาเอง

เจตนาของเราคือการประชด เพื่อที่จะให้เขาง้อ เพราะน้อยมากที่เราจะงี่เง่า หรือทะเลาะกัน เลยคิดว่าเขาคงจะง้อ สรุปว่า คนที่ไปจริงๆคือเขา เขาไปไม่หันหลังกลับเลยค่ะ

เราพยายามติดต่อเขามาเป็นเวลา 6 เดือน โดยมีเงื่อนไขว่าเราจะใช้แค่เบอร์ตัวเองโทร เพื่อให้รู้ว่าต้องการง้อจริงๆ ไม่ได้ต้องการจะรบกวน เราโทรทุกวัน จนตอนนี้เข้าสู่เดือนที่ 7 และจะไม่ไปที่ทำงาน เพราะจะไม่ก้าวก่ายเขาขนาดนั้น

เราได้แต่ตั้งคำถามว่าเราเลิกกันจริงๆหรอ เราไม่รักกันแล้วจริงๆหรอ เขาไม่รักเราแล้วจริงๆหรอ แล้วเราเลิกกันด้วยเหตุผลอะไร มันเพียงพอแล้วหรอที่เราจะต้องเลิกกัน ตั้งคำถามกับตัวเองซ้ำๆ

พูดถึงสภาพจิตใจคืออยู่ได้ ร้องไห้บ้างก็เป็นธรรมดา เพราะยังยอมรับไม่ได้ว่าเลิกกัน เหตุผลที่ยังอยากคุยคือ ตั้งแต่เลิกกัน เขายังโอนเงินเข้าบัญชีเราตลอดทุกเดือน เหมือนที่เขาเคยทำมาตลอด ผู้ชายคนนี้เขาไม่เคยให้เราได้ลำบากเลยจนตอนนี้เลิกกันก็ยังไม่ปล่อยให้เราต้องลำบาก เป็นการโอนที่ไม่เคยแจ้งใดๆ เปิดเจอเงินก็โอนเข้ามาแล้ว เราแค่อยากรู้ว่าเหตุผลที่เขายังทำแบบนี้คืออะไร และเราควรจะทำยังไง ควรไปตามเขากลับมาไหม ถ้าเราจะเข้าข้างตัวเองว่าเขายังรักเราอยู่เราจะคิดได้ไหม

หรือ ผ่านมา 6 เดือนแล้ว เราควรยอมรับความจริงคะ
ว่าเขาไปแล้ว😞