แบบย่อ ๆ คือทำยังไงถึงจะเป็นได้มากกว่าเพื่อนครับ
สวัสดีครับทุกคนเรียกผมว่า พาย แล้วกันนะครับ ผมอายุ 19 ปีครับพึ่งขึ้นปี 1 เมื่อไม่นานมานี้เอง ขอเล่าชีวิตตัวเองคร่าว ๆ ก่อนแล้วกันครับ
ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวครับมาเรียนในมอที่ค่อนข้างไกลบ้านนิดหน่อย อยู่หอที่ค่อนข้างดีเลยครับที่บ้านฐานะกลาง ๆ ไม่มีหนี้ ผมไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยครับและไม่เคยจีบใครด้วยพอดีว่าเล่นโซเชียลไม่เก่ง แต่ก็มีคนที่ชอบอยู่ครับเธอเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมแล้วครับรู้จักกันมาเกือบ 7 ปีแล้ว ปัจจุบันผมกับนางสาว ช (ชื่อสมมุติ) ก็เรียนอยู่ที่มอเดียวกันด้วยครับแต่คนละคณะ
ขอสารภาพก่อนเลยว่าผมเคยชอบนางสาว ช ตั้งแต่มอหนึ่งแล้วครับและเคยขอเป็นแฟนไปแล้วด้วยแต่แน่นอนครับผมโดนปฎิเสธ นางบอกว่าคิดกับผมแค่เพื่อนหลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันจนมาถึงตอน ม.ปลายครับ ได้เรียนห้องเดียวกันและไม่รู้ว่าอะไรดนใจทำให้นางมาตีสนิทผมครับ ผมในตอนนันที่คิดว่าตัวเองตัดใจได้แล้วก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก ปรากฎว่าเราเข้ากันดีกว่าที่คิดครับ เวลาเรียนก็นั่งข้างกัน ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด สองคนบ้างกับกลุ่มเพื่อนบ้างตามโอกาส ช่วงนี้แหละครับที่ทำให้ผมรู้สึกผูกพันธ์กับนาง ผมเคยถามนางด้วยนะว่าคิดยังไงกับผมนางบอกว่าผมเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจและเป็นคนที่นางเชื่อใจที่สุด ผมมารู้ตัวว่าตัวเองยังตัดใจไม่ได้ก็ตอนที่นางมีแฟนนี่แหละครับ แค่เห็นรูปคู่ก็จุกในอกแล้ว ถึงนางจะมีแฟนแต่ก็ยังทำตัวเหมือนเดิมเลยครับแต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจเหมือนเดิมแล้ว นางคบกับแฟนคนนี้ได้ 2 ปีแล้วก็เลิกกันครับแฟนนางนอกใจ ผมเป็นคนที่รู้คนแรกเลยเพราะนางโทรมาทันทีที่รู้ว่าแฟนนอกใจ แน่นอนว่าผมก็ต้องปลอบใจครับแต่ในใจผมนี่คือดีใจมากที่นางไม่มีแฟนแล้ว ผมรู้สึกผิดอยู่หน่อย ๆ เหมือนกันนะ หลังจากนั้นสองสามเดือนนางก็เริ่มทำใจได้ครับส่วนผมก็เริ่มเดินหน้าจีบเต็มที่ทั้งซื้อของขวัญให้ ทักไปคุยด้วยทุกวัน ช่วยทำการบ้าน เวลานางชวนออกไปไหนก็เลี้ยงข้าวตลอดจนเป็นเรื่องปกติ (โดนเพื่อนล้อน่าดูเลย555) แต่วันหนึ่งที่นั่งทำการบ้านอยู่ด้วยกันสองคนก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยนี่แหละแต่จู่ ๆ นางก็บอกว่าอยากมีเพื่อนแบบผมเยอะ ๆ ตอนผมได้ยินคือเจ็บจี้ด ที่ทำมาทั้งหมดเป็นได้เพื่อนจริง ๆ หรอ อยากจะบอกรักแต่ผมก็ดันติดเฟรนโซนนี่สิ ผมคิดว่าตอนนี้จังหวะกำลังดีครับนางยังไม่มีใคร แถมผมอยู่หอคนเดียวแน่นอนว่านางก็มีแวะมาบ้างอยู่แล้วครับก็เลยว่าจะลองดูตอนบรรยากาศดี ๆ อันที่จริงผมก็พอจะรู้คำตอบอยู่แล้วครับผมคงเป็นได้แค่เพื่อนเหมือนเดิม แต่ผมอยากลองดูอีกทีครับตอนม.หนึ่งอาจจะเด็กไปทั้งคู่
แต่ถ้าไม่ได้ผมจะไม่ติดต่อกับนางแล้วครับ ผมกลัวที่จะมูฟออนเป็นวงกลมที่ผมไม่มั่นใจขนาดนี้เป็นเพราะผมเป็นคนพิการครับถึงนางจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ปกติแล้วถ้าเลือกได้ก็ต้องอยากคบกับคนที่สมบูรณ์พร้อมอยู่แล้ว เพื่อน ๆ คิดว่าผมจะนกไหมก็ลองคอมเม้นกันดูนะครับ
อยากเป็นมากกว่าเพื่อนจังเลยครับ
สวัสดีครับทุกคนเรียกผมว่า พาย แล้วกันนะครับ ผมอายุ 19 ปีครับพึ่งขึ้นปี 1 เมื่อไม่นานมานี้เอง ขอเล่าชีวิตตัวเองคร่าว ๆ ก่อนแล้วกันครับ
ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวครับมาเรียนในมอที่ค่อนข้างไกลบ้านนิดหน่อย อยู่หอที่ค่อนข้างดีเลยครับที่บ้านฐานะกลาง ๆ ไม่มีหนี้ ผมไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยครับและไม่เคยจีบใครด้วยพอดีว่าเล่นโซเชียลไม่เก่ง แต่ก็มีคนที่ชอบอยู่ครับเธอเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมแล้วครับรู้จักกันมาเกือบ 7 ปีแล้ว ปัจจุบันผมกับนางสาว ช (ชื่อสมมุติ) ก็เรียนอยู่ที่มอเดียวกันด้วยครับแต่คนละคณะ
ขอสารภาพก่อนเลยว่าผมเคยชอบนางสาว ช ตั้งแต่มอหนึ่งแล้วครับและเคยขอเป็นแฟนไปแล้วด้วยแต่แน่นอนครับผมโดนปฎิเสธ นางบอกว่าคิดกับผมแค่เพื่อนหลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันจนมาถึงตอน ม.ปลายครับ ได้เรียนห้องเดียวกันและไม่รู้ว่าอะไรดนใจทำให้นางมาตีสนิทผมครับ ผมในตอนนันที่คิดว่าตัวเองตัดใจได้แล้วก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก ปรากฎว่าเราเข้ากันดีกว่าที่คิดครับ เวลาเรียนก็นั่งข้างกัน ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด สองคนบ้างกับกลุ่มเพื่อนบ้างตามโอกาส ช่วงนี้แหละครับที่ทำให้ผมรู้สึกผูกพันธ์กับนาง ผมเคยถามนางด้วยนะว่าคิดยังไงกับผมนางบอกว่าผมเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจและเป็นคนที่นางเชื่อใจที่สุด ผมมารู้ตัวว่าตัวเองยังตัดใจไม่ได้ก็ตอนที่นางมีแฟนนี่แหละครับ แค่เห็นรูปคู่ก็จุกในอกแล้ว ถึงนางจะมีแฟนแต่ก็ยังทำตัวเหมือนเดิมเลยครับแต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจเหมือนเดิมแล้ว นางคบกับแฟนคนนี้ได้ 2 ปีแล้วก็เลิกกันครับแฟนนางนอกใจ ผมเป็นคนที่รู้คนแรกเลยเพราะนางโทรมาทันทีที่รู้ว่าแฟนนอกใจ แน่นอนว่าผมก็ต้องปลอบใจครับแต่ในใจผมนี่คือดีใจมากที่นางไม่มีแฟนแล้ว ผมรู้สึกผิดอยู่หน่อย ๆ เหมือนกันนะ หลังจากนั้นสองสามเดือนนางก็เริ่มทำใจได้ครับส่วนผมก็เริ่มเดินหน้าจีบเต็มที่ทั้งซื้อของขวัญให้ ทักไปคุยด้วยทุกวัน ช่วยทำการบ้าน เวลานางชวนออกไปไหนก็เลี้ยงข้าวตลอดจนเป็นเรื่องปกติ (โดนเพื่อนล้อน่าดูเลย555) แต่วันหนึ่งที่นั่งทำการบ้านอยู่ด้วยกันสองคนก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อยนี่แหละแต่จู่ ๆ นางก็บอกว่าอยากมีเพื่อนแบบผมเยอะ ๆ ตอนผมได้ยินคือเจ็บจี้ด ที่ทำมาทั้งหมดเป็นได้เพื่อนจริง ๆ หรอ อยากจะบอกรักแต่ผมก็ดันติดเฟรนโซนนี่สิ ผมคิดว่าตอนนี้จังหวะกำลังดีครับนางยังไม่มีใคร แถมผมอยู่หอคนเดียวแน่นอนว่านางก็มีแวะมาบ้างอยู่แล้วครับก็เลยว่าจะลองดูตอนบรรยากาศดี ๆ อันที่จริงผมก็พอจะรู้คำตอบอยู่แล้วครับผมคงเป็นได้แค่เพื่อนเหมือนเดิม แต่ผมอยากลองดูอีกทีครับตอนม.หนึ่งอาจจะเด็กไปทั้งคู่
แต่ถ้าไม่ได้ผมจะไม่ติดต่อกับนางแล้วครับ ผมกลัวที่จะมูฟออนเป็นวงกลมที่ผมไม่มั่นใจขนาดนี้เป็นเพราะผมเป็นคนพิการครับถึงนางจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ปกติแล้วถ้าเลือกได้ก็ต้องอยากคบกับคนที่สมบูรณ์พร้อมอยู่แล้ว เพื่อน ๆ คิดว่าผมจะนกไหมก็ลองคอมเม้นกันดูนะครับ