ความฝันของผมที่อยากจะร่ำรวยไม่น่าจะเป็นจริง

ผมจะมาเล่าประสบการณ์ทำธุรกิจของผมเป็นเรื่องจริงของตัวผมเองท่านใดเชื่อก็เชื่อไม่เชื่อก็เเล้วเเต่นะครับสมัยเด็กช่วงผมอายุ13-18ปีผมเกิดมาในสังคมที่เต็มไปด้วยยาเสพติด การพนัน ผมถูกทอดทิ้งให้อยู่กับยาย ยายผมเองก็จน ผมเองสมัยเด็กจึงคิดอยากจะรวยเพราะตัวเองลำบากรู้คุณค่าของการไม่มีเงินว่าความหิวเป็นยังไง สมัยเรียนผมไม่มีเงินเเม้กระทั่งซื้อน้ำต้องกินน้ำก๊อกที่โรงเรียนเขาใช้เเปรงฟันกันช่วงนั้นผมเริ่มหาเงินจากรับจ้างเล่นเกม ซ่อมเครื่องเกมขาย ขายรหัสเกม เปิดร้านคอมพิวเตอร์ ซ่อมคอม ขายออนไลน์พวกคอมมือถือเก๊งกำไรตามเว็ป ปล่อยเงินกู้ เปิดร้านขายมอไซต์ ขายมะพร้าว ขายจับเลี้ยง ในขณะที่ผมเรียนไปผมก็หาเงินไปด้วย ช่วงอายุ19ผมเริ่มได้เจอเเม่ผมขอพ่อเเม่กลับไปเรียนเเต่ก็โดนปติเสธผมบอกเเม่ว่าที่ผ่านมาเเม่ไม่เห็นบอกว่าผมเองทำธุรกิจเจ๊งมาตั้งเยอะการศึกษาสำคัญมาก งั้นเเม่บอกให้ผมรับจ้างล้างถังปลาให้วันละ100บาทต้องตื่นตี5ถ้ามาสายอด มันจะพอกินไหมครับคนไม่มีอาชีพ เเต่ก็ทำไปเเละก็กินเงินเก่าตอนที่ผมหาเงินได้ในตอนเด็ก ผมโดนดูถูกจากเเฟนจนต้องเลิกเขาหาว่าผมไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ไม่มีอนาคตจะดูเเลเขาไม่ได้ ผมโดนดูถูกจากร้านซ่อมทีวี ตกเย็นผมชอบไปบ้านเขาลุงเขาเป็นบ้านเช่าเก่าๆร้านซ่อมทีวีเล็กๆ ซึ่งลูกเขากำลังจะเรียนจบปริญญาตรี เเต่ผมกลับโดนดูถูก ผมเองทำได้เพียงก้มหน้าว่าเออซิเรามันจนนี่หว้าทำอะไรก็เจ๊ง พอเข้าอายุ20ผมก็เห็นโอกาสเเม่เป็นร้านขายปลาทูเล็กๆ ซึ่งผมมองเห็นโอกาสเพราะช่วงบ่ายเเม่ไม่ได้ขาย เเม่จะขายช่วงเช้าเเละเลิก ผมเองขออาสาไปขายปลาทูช่วงบ่ายซึ่งเเม่เองก็ปติเสธ เเต่ผมก็ขอจนเเม่ยอมให้ขาย ผมจะขายวันนึงประมาณ50กิโลโดยเฉลี่ยกำไรวันละ300-500บาทผมภูมิใจมาก วิธีการก็คือผมจะขายยันถึงตลาดเงียบช่วงเย็นจากนั้นถ้ามันเหลือผมก็จะมัดใส่ถุงถุงละ1โลขายถุงละ20บาทตระเวนตามหมู่บ้านต่างๆถ้ามันยังขายไม่หมดผมต้องตื่นตี5เพื่อมาโละ3โลร้อย ผมทำเเบบนี้ประจำครับ ขายไปขายมาผมเริ่มมีเเผนการที่จะครองตลาด โดยที่ผมไปขอเช่าพื้นที่ขายปลาตั้งเเต่หัวตลาดยันท้ายตลาดเเละผมจะให้พม่ามาขายส่วนผมก็ค่อยได้กำไรจากที่ขายปลาที่ผมไปขอ บางคนไล่ผมด่าผมก็มีเเต่สุดท้ายก็ไม่ได้ขยายสาขาได้จริงเพราะคนที่เขาขายปลาในตลาดมาก่อนเรียกผมไปเคลียร์ว่าผมทำเเบบนี้มันไม่ถูกล้ำเส้นกันเเบบนี้เขายิงกันตายเพราะเเบบนี้มาหลายคนเเล้วนะสุดท้ายเจรจาสาขาที่จะขยายก็หยุดเหลือเพียงร้านเดียวของเเม่ที่ผมยังขายได้อยู่ระหว่างที่ผมขายนั้นเจ้าของที่ที่ผมขายปลาก็มาดูถูกผมว่าผมสารผัสทุกวัน น่ารำคาญมาก จ้างยกร่มก็ด่า ล้างถังปลาต้องห้ามมีกลิ่นปลาขี้ด่าผมอย่างอะหมูอย่างอะหมูดูถูก จนวันนึงผมทนไม่ไหวผมก็เลยด่าสวนไปว่าอีเจ๊นี้จะอะไรกับกูนักหนาวะด่ากูอยู่นั่นเเหละ สุดท้ายผลคืออดขายปลาครับ ซึ่งตอนนั้นมีเงินเก็บอยู่1.5เเสนบาทอายุ20ปี ผมก็เลยเอาไปเล่นหุ้นเปิดพอตขาดทุน6หมื่นเครียดมากเลือดน้ำเดาไหลเลย เหลือเงินเพียง9หมื่นสุดท้ายผมก็เอาเงินไปซื้อหุ้น....จนทำให้กลับมามีอีกเเสนกว่าอีกครั้ง ผมจึงคิดที่จะหาธุรกิจใหม่ ผมจึงคิดว่าผมเคยขายออนไลน์มานิ ทำไมเราไม่เอาปลาทูไปขายในออนไลน์ ซึ่งไม่มีใครโพสขายปลาทูเลย น่าจะผมเป็นเจ้าเดียว ผมก็โดนเเม่ด่าอีกละปลาทูของสดวันเเต่วันเเต่เอาไปขายในออนไลน์ได้ไงมันไม่ใช่โทรศัพท์ ผมไม่ฟังที่เเม่บอก ผมก็ยังคงโพสขายปลาทูทุกๆวัน จนวันนึงมีลูกค้าอีสานจากอุบลต้องการปลาทู4000กิโลเป็นปลาเเช่เเข็ง เราได้คุยราคากับไซต์ปลาเรียบร้อยเเล้ว เเต่คราวนี้เจ๊งไม่ได้นะถ้าเขาไม่เอานี่หมดตัวเลยนะเเละปลา4000กิโลคงน่าจะขายให้ใครไม่ได้ สรุปเขาเอาครับโอนเงินมาเเสนกว่าบาทกำไรประมาณ15000/1คันรถ วันนั้นผมตระโกนว่าผมรวยเเล้ว จากนั้นผมก็ใช้วิธีการหาลูกค้าโดยการถามคนรถปลา ขับรถไปต่างจังหวัดไปอีสานเพื่อหาลุกค้า ลงมาใต้เพื่อหาปลา ผมจะขึ้นเหนือลงใต้ด้วยรถเก๋งคันเล็กๆช่วง20-23นั้นผมขายส่งอย่างเดียว อายุ23มีเงินเก็บ4เเสนบาท พออายุช่วง24-26เป็นช่วงขาขึ้นของผมจริงๆจากที่ผมกล่าวไปเเล้วคือผมขยันหาลูกค้าจากการขับรถไปทั่วตามห้องเย็นเเทบอีสานเเละลุกค้าลาวทำให้มีลูกค้าเป็นจำนวนมากประกอบกับช่วงนั้นปลาเยอะมากๆ ปลาเยอะ ลุกค้าเยอะมันทำให้ผมจับเงินล้านเเรกได้ เเละก็สามารถปิดหนี้บ้านเเละรถได้ในระยะเวลาสั้นมากช่วง27-30ผมตกงานไม่มีปลาเเล้วผมต้องทำอะไรสักอย่างละจนสุดท้ายไปเหมากระชายมาตอนช่วงโควิคเเละขายในเว็ปไซต์อีเบย์ผมขำตัวเองหนักมาก ส่งไปอเมริกาเพียง3กระปุก จากนั้นก็มีคนมาตั้งขายเเบบผมเยอะเลย ผมเหมากระชายมา1000กระปุก ผมต้องฝากคนรู้จักขายบ้าง บางครั้งถึงขั้นเดินขายตามเเยกไฟเเดงไม่อายทำกินขายไม่ได้สุดท้ายเเจกเจ๊งอีกละไม่เป็นไรผมก็คิดอีกจะทำอาชีพอะไรดีผมก็ไปเห็นติดประกาศขายบ้าน ผมก็ลองไปเจรจากับเจ้าของบ้านผมอ้างว่าผมมีลุกค้าที่รับซื้อบ้านเยอะ เจ้าของบ้านเลยลองเปิดใจให้ผมขายบ้าน สุดท้ายผมเป็นไดน่าบ้านได้กำไรหลังละ30000-40000ตอนหลังติดใจครับลงทุนเองเลยสุดท้ายเจ๊งครับ ช่างทิ้งงานวันนนั้นผมรถผมอยู่ในตัวบ้านที่รีโนเวทไม่เสร็จ ผมร้องไห้เลยครับ ร้องไห้หนักมาก ทำไมชีวิตต้องมาซวยเเบบนี้ เล่นหุ้นก็ขาดทุนไป4ล้านกว่า ผมมองว่าชีวิตของคนเราไม่เเน่ไม่นอน ผมขอจบเพียงเท่านี้ครับอันนี้ผมย่อเเบบสุดๆเเล้วนะจริงๆการทำธุรกิจเรายังคงเจอปัญหาอะไรก็ไม่รู้ผมไม่อยากพูดเยอะ เเค่นี้ก็มากพอเเล้ว ส่วนใครกำลังท้อต้องสู้นะครับอดทน