หากความฝันนั้นคงยังมีอยู่ ขอจงสู้ต่อไปอย่าได้ท้อ รุ่นที่สี่รุ่นที่หกยังเฝ้ารอ

รวมถึงการใส่คำเมืองในเพลงที่มากเกินไป บางคนบอกฟังไม่รู้เรื่อง และบางคนก็บ่นว่าเอา STU48 มาอีกแล้ว ไม่ชอบไม่อยากฟัง ทั้งๆที่เพลงยังไม่ออกเลย ขอบอกน้องๆว่า ปากกาที่ว่ายาว มันยังแพ้ปากคน แฟนคลับมีหลากหลา

ลูกรัก... พ่อเหนื่อยหนักอยากพักผ่อนตอนใกล้ฝั่ง ทุกวันนี้ที่เป็นอยู่ดูจริงจัง เหนื่อยจากงานมาล้านครั้งพ่อยังทน เมื่อมีเจ้าเฝ้าถนอมพร้อมทนสู้ พร้อมเป็นครูผู้ให้ใฝ่ฝึกฝน หวังให้เจ้าก้าวข้ามความยากจน บนทา

กำลังใจ...ใครเล่า....เฝ้าโอบกอด คอยสอนสอด....แรงใจ.....มิห่างหาย ยามข้าท้อ...เจ้าเฝ้ารอ....อยู่รอบกาย กุมมือซ้าย...คลายโศก....โชคยินดี เพื่อนแท้...ต่างวัย....วิไลฝัน เธอกับฉัน...พาลพบ...ประกบสรวง

เพราะว่าเค้าจะได้ไม่เหงา และสนุกสนานเบิกบานใจดี คุณเดซี่เล่าว่า ห้องแรกไม่อยากเข้าไปบ่อย เพราะกัปตันและรองกลัวเค้ามาก ห้องสอง น้องอิ้งค์ร้องเพลงเพราะชอบไปนอนฟัง ส่วนอีกคนเข้าไปทีไรนอนฝันทุกที ห้องสาม

  คาเฟ่เล็กริมถนนฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัยในยามค่ำ เงียบสงัดจนได้ยินเสียงเก้าอี้ไม้เสียดสีกับพื้นปูน ยามินทร์นั่งรออยู่ก่อน ใบหน้าอิดโรยจากการนอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน มัชฌามาถึงเป็นคนแรก เธอวางกระ

ค่ำคืนนี้ฟ้าพราวด้วยแสงดาว ระยิบวาวดั่งเพชรเปี่ยมความหมาย เสียงเพลงแผ่วหวานซึ้งมิห่างคลาย ชวนใจกายร่วมลีลาศใต้เงาจันทร์ มือประสานแนบชิดสนิทใกล้ สายตาไหวพริบพราววาวความฝัน ก้าวเท้าเบาเคลื่อนคล้อยร้อยร