ดูเทปนี้แล้วนึกถึงตัวเองเลย
เหตุการณ์นี้เรียกว่า จำฝังใจ
ตอนนั้นผมอยู่ปอหก ก็สัก 12-13 ขวบ
เพื่อนๆในหมู่บ้าน พากันไปเล่นบอลพลาสติกโกลรูหนู
วันนั้นมากันทั้งหมด 11 คน ก็แบ่งข้างกัน มันก็จะ 5-5
หัวหน้าทีมเด็กโตก็จะเลือกคนมาเข้าทีมทีละคน
และแน่นอน ผมเป็นคนสุดท้าย ไม่ใช่ถูกเลือกด้วยนะ แต่ไม่มีใครเลือก
แล้วหัวหน้าทีมเอ ก็บอกว่า ทีมบีเมิงเอามันไป หัวหน้าทีมบีบอกทันที ไม่เอาเมิงเอาไปดิ
มันแย่งกัน เอ๊ย ผลักไสผม จนสุดท้าย ใครคนหนึ่งบอกให้ผมไปนั่งรอข้างสนามเป็นตัวสำรอง มีเสียงคนหนึ่งบอกมันเป็นตัวแถม
ผมก็โอเค ไปนั่งรอ รอไปเถอะ เกือบชั่วโมงไม่ได้ลงเลย จนมีเพื่อนทีมบี เดินมาบอก เมิงลงมาเล่นมา
ผมเลยได้ลงไปวิ่งไล่บอล จากที่ลงไปยี่สิบนาทีได้ เท้าผมโดนบอลครั้งเดียวเอง
ถามว่าตอนนั้นเสียใจไหม? ก็เสียใจนะ แต่ไม่มาก เพราะถ้าเสียใจมากก็จะหมดเพื่อน ทั้งหมู่บ้านก็มีเพื่อนแค่นี้แหละ
แต่น้องในรายการ เธอแกร่งมาก สีหน้าเธอแสดงออกว่าเสียใจก็จริง แต่เธอบอกว่า เธอจะพิสูจน์ฝีมือตัวเองให้ทุกคนเห็น
พอดูรายการนี้ก็ย้อนความรู้สึกของตัวเองไปนานกว่าสามสิบปีเชียวล่ะ
MasterChef Junior Thailand มาสเตอร์เชฟ จูเนียร์ ประเทศไทย Season 3
เหตุการณ์นี้เรียกว่า จำฝังใจ
ตอนนั้นผมอยู่ปอหก ก็สัก 12-13 ขวบ
เพื่อนๆในหมู่บ้าน พากันไปเล่นบอลพลาสติกโกลรูหนู
วันนั้นมากันทั้งหมด 11 คน ก็แบ่งข้างกัน มันก็จะ 5-5
หัวหน้าทีมเด็กโตก็จะเลือกคนมาเข้าทีมทีละคน
และแน่นอน ผมเป็นคนสุดท้าย ไม่ใช่ถูกเลือกด้วยนะ แต่ไม่มีใครเลือก
แล้วหัวหน้าทีมเอ ก็บอกว่า ทีมบีเมิงเอามันไป หัวหน้าทีมบีบอกทันที ไม่เอาเมิงเอาไปดิ
มันแย่งกัน เอ๊ย ผลักไสผม จนสุดท้าย ใครคนหนึ่งบอกให้ผมไปนั่งรอข้างสนามเป็นตัวสำรอง มีเสียงคนหนึ่งบอกมันเป็นตัวแถม
ผมก็โอเค ไปนั่งรอ รอไปเถอะ เกือบชั่วโมงไม่ได้ลงเลย จนมีเพื่อนทีมบี เดินมาบอก เมิงลงมาเล่นมา
ผมเลยได้ลงไปวิ่งไล่บอล จากที่ลงไปยี่สิบนาทีได้ เท้าผมโดนบอลครั้งเดียวเอง
ถามว่าตอนนั้นเสียใจไหม? ก็เสียใจนะ แต่ไม่มาก เพราะถ้าเสียใจมากก็จะหมดเพื่อน ทั้งหมู่บ้านก็มีเพื่อนแค่นี้แหละ
แต่น้องในรายการ เธอแกร่งมาก สีหน้าเธอแสดงออกว่าเสียใจก็จริง แต่เธอบอกว่า เธอจะพิสูจน์ฝีมือตัวเองให้ทุกคนเห็น
พอดูรายการนี้ก็ย้อนความรู้สึกของตัวเองไปนานกว่าสามสิบปีเชียวล่ะ