ระบาย

แล้วฟังความข้างเดียวตลอดเคยถามกันมั้งม้ายถามแค่มันสุดท้ายคนผิดกะเป็นกุตลอดไคนที่ผิดตั้งแต่เกิดมาแล้วชีวิตนี้คงไม่กลัวการถูกทิ้งอีกแล้วเพราะแค่การใช้ชีวิตในครอบครัวกะเหมือนการถูกทิ้งจะตายอยู่แล้วถ้าไม่ใช่ลูกแม่จะพอเข้าใจแต่นี้ก็เป็ลูกแม่นิทำไมถึงทำแบบนี้ปากบอกรักลูกเท่ากันอยากทราบว่าใช่ตาไหนมองว่ามันเท่ากันความรักกองรวมที่มันคนเดียวตลอดส่วนภาระกะคงหนีไม่พ้นกุกะคงผิดตั้งแต่เกิดมาแล้วแหละแค่ทำไรผิดนิดหน่อยกะอิฆ่ากุใฟ้ตายยุแล้วถ้าคนทำผิดเป็นมันไปเผาบ้านใครซ่ะก็ไม่ผิดกูมันก็เหมือนนางร้ายนั้นแหละไม่มีทางถูกมองว่าเป็นคนดีแลเวที่บอกว่ากุนอนดึกไม่รู้บ้างเหรอว่าพอเข้าวัยรุ่นการนอนจะเปลี่ยนบอกว่าอาบน้ำร้อนมาก่อนแต่กลับไม่รู้ห่าเหวอะไรเลยแล้วที่บอว่ากุเล่นแต่โทรศัพอย่างน้อยตอนกูเล่นโทรศัพกูกะทำงานไม่ใช่ไม่ทำไรเลยเหมือนมันเออแช่งกันเอาไปกุตายมันก็น่าจะเป็นความสุขของเขาถ้ากุตายเขาคงมีความสุขกันกุมันกฟ้แค่สวนเกินไม่เคยอย่กเกิดมาเลยยอมเกิดเป็นเด็กบ้าคนใบ้ลูกคนจนไม่มีจะแดกดีกว่าต้มานอนร้องไห้คนเดียวแบบนี้ทุกคืนถ้าชาติหน้ามีจริงขอไม่เกิดมาโดนด่าเเบบไม่มีมูลแบบนี้ขอพ่อแม่ที่มีวุฒิภาวะกว่านี้ไม่เคยขอให้คลอดออกมาเลยไม่เคยขอให้เลี้ยงไม่เคยขอให้ทำอะไรเพื่อเราแต่อย่าทำร้ายกันได้มั้ยตกนรกหมกไหม้คงจะดีกว่าการมาใช้ชีวิตกับนรกบนดินแบบนี้ไม่รู้หัวใจมันจะทนได้ถึงเมื่อไหร่กับการถูกกดขี่ข่มเหงทุกเรื่องบางทีถ้าเราตายไปเขาจะมีความสุขขึ้นมั้ยถ้าเราตายทุกอย่างอาจดีขึ้นเขาอาจไม่ต้องมาบ่นมาว่าเรา