23 - 27 พฤษภาคม 2567
พ่อ แม่ ลูก และเพื่อน 2 คน (กอล์ฟ, แก้ม)
ได้ไปผจญภัย ณ ดอยช่างหม้อ
ค่าใช้จ่าย ฟรี เพราะพ่อออกให้ทุกอย่าง 

หัวข้อรีวิว
1. ทำความรู้จัก "ดอยช่างหม้อ"
2. สถานที่พัก
3. เที่ยวฉ่ำๆ 7 ที่ใน 1 วัน
4. กินอาหารท้องถิ่นของชาวละว้า "สะเบื้อก" 

         เริ่มจากพ่อของเรานั้นเคยจบครูมา แต่ดันได้ทำงานในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งที่ไม่เกี่ยวกับการสอนเลย จึงทำให้พ่อต้องพับความฝันการเป็นครูไป จนเมื่อท่านเกษียณอายุจากงาน ความฝันดังกล่าวจึงถูกกางขึ้นมาอีกครั้งนึง ซึ่งคราวนี้พ่อเอาจริง โดยท่านหาดอยที่สามารถนำรถขึ้นไปได้ ไม่ลำบากมากนัก จนได้คำตอบที่ "ดอยช่างหม้อ"

         เราเองอยากไปนานแล้วค่ะ ตั้งแต่รู้ว่าพ่อได้ไปเป็นครูอาสาที่นั้นประมาณ 1 ปีกว่าๆ เราเองพยายามหาช่วงจังหวะเวลาไปมาตลอดนะ แต่วันหยุดของพ่อกับเราก็ไม่ตรงกับสักที ซึ่งไอ้การขึ้นไปบนดอยนั้นแหละ มันต้องมีคนรับ - ส่งไง ถึงแม้ว่าทางจะไม่ลำบาก มีถนนปูนสะดวกสบายแล้ว แต่ความลำบากคือไม่มีใครลงมารับเราได้ไง เท่ากับว่าคนที่จะคอยรับ - ส่ง เราได้นั้นก็มีแค่พ่อคนเดียว จนสุดท้ายแล้วก็ได้วันที่ตรงกัน คือ ช่วงวันที่ 23 - 27 พค. 67 เพราะพ่อเรากลับมา กทม. ช่วงปิดเทอมใหญ่ 3 เดือนและต้องกลับขึ้นไปที่แม่ฮ่องสอน เพื่อเตรียมตัวสอนเด็กในช่วงเปิดเทอม

         โดยการเดินทางจะเริ่ม ในช่วงบ่าย วันที่ 23 พค. 67 ขับรถยาวตลอดทั้งคืน (เราผลัดมือขับกับพ่อ 2 คน) เพื่อไปถึงจังหวัดแม่ฮ่องสอน ตอนเช้า วันที่ 24 พค. 67 จากนั้นจะขึ้น 'ดอยช่างหม้อ' ต่อในช่วงเช้านั้นเลย เพื่อความปลอดภัย ซึ่งการเดินทางในครั้งนี้นอกจากผู้ร่วมทริปทั้ง 5 คน จะแน่นรถแล้ว สิ่งที่เยอะไม่แพ้กัน คือ ของบริจาคค่ะ เพราะเมื่อใครๆ รู้ว่าพ่อจะขึ้นดอย ทุกคนต่างฝากของบริจาคมาเต็มคันรถเลยค่ะ ...แน่นสุดด~ ทั้งคน ทั้งของ