เริ่มมาจากเขาชวนเราไปพ่นยาทุเรียนสวนเค้าเราไม่ไปบอกให้คนอื่นไปเเทนเพราะที่บ้านตัดทุเรียนเราก็พูดดีๆนะคะเเละงานพ่นยามันก็หนักนะสำหรับเราพักๆนึงเริ่มมีปากเสียงมีทะเลาะกันเราเองก็พยายามหักห้ามอารมเดินหนีไปก็เเล้วเขาก็ตามมาเราก็เดินหนีอีกเขาก็เตะเราทีนี้เราเจ็บเราเลยด่าเขาเขาเลยหยุมหัวเราลากเข้าบ้านกดหัวถังน้ำสองสามทีทีนีเราก็โมโหเผลอพลั้งปากด่าเเม่เขาไปเรายอมรับว่าเราผิดเราขอโทด้คาตรงนั้นปล.คนโมโหอะค่ะพูดไรไม่ทันระวัง เขาก็ตบหน้าเราตบหลายทีมากเราก็เดินหนีเขาไม่ยอมเขาก็ตบหน้าเราเราก็เลยโทรหาเเม่ที่อยู่ในสวนขึ้นมาเพราะเเม่ดูคนมาตัดทุเรียนอยู่เเม่ก็ขึ้นมาเราเองก็เงียบเเล้วจังหวะนั้นเขาก็พลั่มด่าเราทีนี้เราเลยเถียงไปก่อนเเม่จะขึ้นมาเขาใช้หม้อข้าวตบหน้าเราหลายทีมาก เราเลยไปส่งกระจกเห็นตัวเองปากเเตกเเล้วหน้าเเดงตรงที่เขาตี เลยคิดจะไปเเจ้งความเเต่มอไซค์เขาก็ยึดกุญเเจ ปล.วันนั้นไม่มีใครอยู่บ้านเลยเค้าอยู่ในสวนกันหมด ไม่ทันได้ถ่ายไม่ทันได้บันทึกเสียงเเบบนี้ไปเเจ้งความได้มั้ยคะ คือตอนนี้เราจิตตกมากเลยค่ะนอนไม่ได้กินข้าวยังไม่อยากกินร้องไห้ทุกครั้งที่เห็นภาพ เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะละความคิดเเบบไม่อยากอยู่เเล้วกับผู้ชายคนนี้หนีมันไม่พ้นเเน่ๆเลยจะกินยาฆ่าตัวตายเเต่คิดถึงเเม่ก็เลยยังอยู่เเต่คือสภาพเครียดมากเลยค่ะ