ทำไมเวลาเราโกรธใครคนนึงนั้นเราถึงไม่กล้าตีหรือไม่กล้าทำอะไรเลยอะครับทั้งที่ในใจอยากจะฆ่าเลยแท้ๆทั้งที่สู้ได้แต่ก็ไม่สู้

เรื่องมีอยู่ว่าเราทเลาะกับแฟนเรื่องเรานอนเพราะง่วงแล้วเขาบอกว่าเราไม่อยากอยู่กับเขา ณ เวลานั้นคือตี3กว่าๆ เขาทำงานกลางคืนพึ่งถึงห้อง เราอยู่กับเขาตั้งแต่เริ่มงานยันเลิกงาน คุยตลอดอยู่ด้วยตลอด เขาโกรธท

แม่แท้ๆของเราคลอดเรามา แต่เหมือนท่านเลี้ยงเราไม่ไหวเลยเอามาให้พี่ของตัวเองเลี้ยง จำความได้ก็นับลุงกับป้าว่าเป็นพ่อกับแม่แล้ว แต่ลุงกับป้าไม่เคยปิดบังตอนเด็กๆประมาณ 8-9 ขวบแม่แท้ๆมักจะรับเราไปนอนด้วยช่

อย่าน้อยผมก็นับถือพวกผู้ชุมนุมเสื้อแดง (แค่ผู้ชุมนุมนะ แกนนำไม่เกี่ยว) ตรงที่ว่าพอพวกนี้มันบอกว่าจะเอาจริง พวกเขาเอาจริง สู้จริง ไม่หนี แต่แกนนำมันชิ่งก่อนเลย ทั้งที่ชาวบ้านเสื้อแดงล่างเวทีบอก "

ตอนนี้ตี4.03เค้าสะดุ้งตื่นเพราะฝันตอนตีครึ่ง แต่เค้าเคยฝันคล้ายแน่นี้แต่กึ่งหลับกึ่งตื่น เค้าไปติดอยู่ที่ไหนไม่รู้แต่ในฝันตาบอดด้วย แล้วมีคนบอกว่าถ้าอยากรอดต้องลงบรรไดไปถึงข้างล่างโดยที่ไม่ตกรองบรรได(

**กระทู้นี้อาจจะเป็นทั้งคำถามและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ** ก่อนอื่นเลยผมเป็นผู้ชายแท้ๆ 100% (มั้ง😓) เป็นคนชอบมองผู้หญิงที่แต่งตัวหล่อๆออกbad แต่ก็ไม่badมาก มีความอยากจะลองแต่งตัวแบบนั้นบ้าง บางทีก็อย

คือ มีปัญหากับข้างบ้านค่ะ แล้วแค่เค้า แกล้งเรา ทำอะไรเสียงดัง กวนประสาท กวนบ้านเรา แก้แค้นที่ เราเข้าห้องน้ำมีเสียงตอนกลางคืน ทั้งที่เราก็พยามเบาที่สุดแล้ว เราเคยคุยแล้ว เค้าบอกไม่มีอะไรตามสบาย แต่เรา

รู้ๆอยู่ว่าระบบชอบหิวเงิน ชอบแอบตัดเงินจากระบบ บาทสองบาทก็ไม่เว้น ขอให้เจริญๆ ที่บ้านมีเน็ตบ้าน คงไม่บ้ามาเชื่อมเน็ตตอนตีสามแน่ เหลือเงิน 6 บาท ยังไม่เว้น

มาเหมือนกระทู้ที่แล้วเลยค่ะ วันนี้พึ่งกลับมาจากโรงว่าจะกินข้าวแล้วอ่านหนังสือ แต่เหมือนแม่โกรธน้องมาค่ะ แล้วเราขึ้นรถมาแม่ก็ด่าเรเลยมว่าเหลือเวลาไมากไม่ม่ทำอะไรเลยคนอื่นติววนู่นติีว่วนีี่ บลาๆๆๆแล้วขึ