พ่อผมดูจะเป็นคนระแวงและกลัวอะไรเกินเหตุ อาจจะเพราะดูข่าวมากเกินไปรึเปล่าก็ไม่รู้ จะชอบมองว่ารอบ ๆ ตัวมีแต่อันตราย มีแต่คนอันตราย
อย่างเวลาอยู่บ้าน พ่อผมชอบให้ล็อกประตู ลงกลอนไว้เลย ตอนนี้ยิ่งหนัก ถึงกับล็อกประตูรั้วไว้ เพราะเขาจะมองว่ารอบ ๆ บ้านมีแต่อันตราย อาจจะมีโจรเข้ามาได้ ชอบใช้คำพูดว่า "เดี๋ยวโจรมันวิ่งเข้ามา" ผมกับแม่ก็ชอบเถียงว่า "โจรมันคงไม่จู่ ๆ ก็วิ่งเข้ามาหรอก ถ้าจะมามันคงย่อง ๆ" พอเถียงมาก ๆ เข้าก็ไม่พอใจ ประชดว่า "รอให้เกิดเรื่องก่อนแล้วกัน"
บางทีที่ผมไม่ค่อยอยากให้ล็อกเพราะพ่อผมหูตาไม่ค่อยดี โดยเฉพาะหูนี่แหละ บางทีไปข้างนอกมา จะเข้าบ้าน ดันลงกลอนไว้ แถมนอนหลับ ตะโกนเรียก เคาะเรียก โทรเรียกก็ไม่ได้ยิน หรือวันก่อนมีคนมาติดต่อธุระที่บ้าน ก็ล็อกประตู เขาเข้ามาไม่ได้ ตะโกนเรียก แถมด้วยความหูตาไม่ดี และนิสัยที่ชอบตะโกน ทำเสียงเหมือนหาเรื่องไว้ก่อน สุดท้ายวันนั้นคนที่มาติดต่อเลยต้องกลับไปก่อน
พ่อผมเป็นคนชอบมองคนในแง่ลบอยู่แล้ว อันนี้หมายถึงคนรอบตัว รอบบ้าน ช่าง หรือคนที่จ้างมาทำอะไรต่าง ๆ มองว่าทุกคนมีแต่ความไม่ซื่อสัตย์ มีแต่คดโกง ชอบคิดไปเองว่าคนหาเรื่อง ชักสีหน้า ทำไม่ดีใส่ แล้วก็ชอบพาลเกลียดคนบางคนอย่างไม่มีเหตุผล ทั้งที่จริง ๆ ไม่มีอะไรเลย เคยมีครั้งหนึ่ง จะขี่มอเตอร์ไซค์ออกจากบ้าน มีคนเดินเป๋ ๆ ผ่านมา พ่อผมก็ไปมองว่าเขาเมา ยังไม่ยอมออกรถจนกว่าคนนั้นจะเดินผ่านบ้านไป
หรือล่าสุดเพิ่งมีคนย้ายบ้านมาใหม่ พ่อผมก็พูดเป็นเรื่องเป็นราวว่าเคยเห็นคนในบ้านนั้นมีเรื่องที่ตลาดแถวบ้าน ให้ล็อกประตูเพราะเผื่อคนนั้นมีเรื่องแล้วอาจจะวิ่งหนีมาซ่อนตัวในบ้านได้ ซึ่งอันนี้ไม่ค่อยเชื่อ เพราะพ่อผมชอบจำคนผิด ๆ ถูก ๆ อยู่แล้ว แต่พ่อผมดันเป็นคนเชื่อในความคิดตัวเองมาก ๆ แบบถ้าเขาคิดว่ามันเป็นแบบนี้ก็ต้องเป็นแบบนี้ ห้ามปฏิเสธ อย่างวันที่เขาเห็นคนเดินเป๋ ๆ ผ่านบ้าน ก็ถามแม่ผมว่ามีคนเดินเข้ามาในบ้านรึเปล่า แม่ผมบอกว่าไม่มี พ่อผมก็เถียงว่า "มีสิ"
ไม่รู้ว่าพ่อผมระแวง กลัวเกินไปหรือผมประมาทเกินไป
ไม่รู้ว่าพ่อผมระแวง กลัวเกินไปหรือผมประมาทเกินไป
อย่างเวลาอยู่บ้าน พ่อผมชอบให้ล็อกประตู ลงกลอนไว้เลย ตอนนี้ยิ่งหนัก ถึงกับล็อกประตูรั้วไว้ เพราะเขาจะมองว่ารอบ ๆ บ้านมีแต่อันตราย อาจจะมีโจรเข้ามาได้ ชอบใช้คำพูดว่า "เดี๋ยวโจรมันวิ่งเข้ามา" ผมกับแม่ก็ชอบเถียงว่า "โจรมันคงไม่จู่ ๆ ก็วิ่งเข้ามาหรอก ถ้าจะมามันคงย่อง ๆ" พอเถียงมาก ๆ เข้าก็ไม่พอใจ ประชดว่า "รอให้เกิดเรื่องก่อนแล้วกัน"
บางทีที่ผมไม่ค่อยอยากให้ล็อกเพราะพ่อผมหูตาไม่ค่อยดี โดยเฉพาะหูนี่แหละ บางทีไปข้างนอกมา จะเข้าบ้าน ดันลงกลอนไว้ แถมนอนหลับ ตะโกนเรียก เคาะเรียก โทรเรียกก็ไม่ได้ยิน หรือวันก่อนมีคนมาติดต่อธุระที่บ้าน ก็ล็อกประตู เขาเข้ามาไม่ได้ ตะโกนเรียก แถมด้วยความหูตาไม่ดี และนิสัยที่ชอบตะโกน ทำเสียงเหมือนหาเรื่องไว้ก่อน สุดท้ายวันนั้นคนที่มาติดต่อเลยต้องกลับไปก่อน
พ่อผมเป็นคนชอบมองคนในแง่ลบอยู่แล้ว อันนี้หมายถึงคนรอบตัว รอบบ้าน ช่าง หรือคนที่จ้างมาทำอะไรต่าง ๆ มองว่าทุกคนมีแต่ความไม่ซื่อสัตย์ มีแต่คดโกง ชอบคิดไปเองว่าคนหาเรื่อง ชักสีหน้า ทำไม่ดีใส่ แล้วก็ชอบพาลเกลียดคนบางคนอย่างไม่มีเหตุผล ทั้งที่จริง ๆ ไม่มีอะไรเลย เคยมีครั้งหนึ่ง จะขี่มอเตอร์ไซค์ออกจากบ้าน มีคนเดินเป๋ ๆ ผ่านมา พ่อผมก็ไปมองว่าเขาเมา ยังไม่ยอมออกรถจนกว่าคนนั้นจะเดินผ่านบ้านไป
หรือล่าสุดเพิ่งมีคนย้ายบ้านมาใหม่ พ่อผมก็พูดเป็นเรื่องเป็นราวว่าเคยเห็นคนในบ้านนั้นมีเรื่องที่ตลาดแถวบ้าน ให้ล็อกประตูเพราะเผื่อคนนั้นมีเรื่องแล้วอาจจะวิ่งหนีมาซ่อนตัวในบ้านได้ ซึ่งอันนี้ไม่ค่อยเชื่อ เพราะพ่อผมชอบจำคนผิด ๆ ถูก ๆ อยู่แล้ว แต่พ่อผมดันเป็นคนเชื่อในความคิดตัวเองมาก ๆ แบบถ้าเขาคิดว่ามันเป็นแบบนี้ก็ต้องเป็นแบบนี้ ห้ามปฏิเสธ อย่างวันที่เขาเห็นคนเดินเป๋ ๆ ผ่านบ้าน ก็ถามแม่ผมว่ามีคนเดินเข้ามาในบ้านรึเปล่า แม่ผมบอกว่าไม่มี พ่อผมก็เถียงว่า "มีสิ"
ไม่รู้ว่าพ่อผมระแวง กลัวเกินไปหรือผมประมาทเกินไป