คุณ ผญ. ผช. คิดเห็นยังไงคะอยากฟังหลายๆมุม  รับฟังทั้งหมดค่ะ

   ขอเล่าแต่เริ่ม... เราเรียนจบตัดสินใจมาหางานและอยู่กับแฟน (ยังไม่แต่งงาน)  ซึ่งเรามาอยู่ที่นี่ไม่มีคนรู้จักเลย รู้จักแต่ครอบครัวแฟน ตอนมาทำงานแรกๆ ก็ขออาศัยบ้านเขาอยู่สักพัก 1-2 เดือน  แล้วก็ย้ายออกไปอยู่ห้องเช่าเพราะเราก็อยากมีความเป็นส่วนตัว แต่แฟนก็ย้ายออกมาด้วย
   ฟังดูแล้วเราอาจจะงี่เง่า หรือเราอิจฉาแฟนหรือป่าวไม่รู้  เราน้อยใจเวลาเขาไปหาเพื่อน หรือกลับไปกินข้าวที่บ้านญาติตอนเลิกงาน แฟนเลิก 2 ทุ่มกลับทีก็ 5 ทุ่มเที่ยงคืนงี้ หรือวันหยุดก๋ไม่ได้อยู่ด้วยกันออกไปหาเพื่อน ก็เป็นแบบนี้บ่อยๆ  เพราะเวลาเขาออกไปเราจะรู้สึกหงอยๆ นอยๆเองค่ะ  อารมณ์แบบพอตัวเองอยู่ห้องคนเดียวแล้วชอบคิดว่าทำไมเราไม่มีเพื่อนให้ออกไปหา ไม่มีญาติ หรือคนที่รู้จักอยู่นี่บ้าง ? มาอยู่ที่นี่ก็ไกลจากคนอื่นๆ จะชวนใครก็ไม่มี มีแต่แฟน เขาก็ออกไปกินข้าวข้างนอกอีก  
    เราก็อยากให้เขามีอิสระนั่นแหละ  พยายามเข้าใจแล้ว แต่มันก็ยังนอยอ่ะ เป็นปัญหาเดียวของความรักตอนนี้  
(คบกันจะเข้า 5 ปีแล้วค่ะ)

(ถ้าถามว่าเพื่อนที่ทำงานล่ะมีมั้ย ? ก็มีค่ะ แต่เลิกงานก็แยกย้ายกันกลับบ้าน)

     ในหัวมีแต่คำว่าเลิกค่ะ  ไม่อยากมีเรื่องให้ตัวเองหนักใจแค่งานก็เครียดแล้ว อยากออกไปจากที่นี่   แต่ที่นี่งานเรากำลังไปได้ดี... เอาไงดีชีวิต 🥲