สวัสดีค่ะเข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราเป็นจนชอบจู้จี้เเฟนมากค่ะเพราะเรารักเขามากๆเรื่องอะไรที่ไม่ดีไม่ควรจะห้ามตลอด ทะเลาะกันเขาจะเป็นฝ่ายยอมบ้างหรือไม่ยอมกันบ้าง ล่าสุดเขามีปัญหากับทางครอบครัวเรื่องการเรียนต่อเลยทำให้เขาเครียดปวดห้วเขาไม่บอกเรานะคะ เเล้วเราดันมาทะเลาะกันด้วยสาเหตุที่คุยกันไม่สนุกเหมือนเดิมอย่างเเรกเพราะเราขี้วีนค่ะ คือเวลาเราน้อยใจเเฟนเเฟนก็จะทำให้มันตลกเพื่อให้เราขำ เเต่เราไม่ค่ะโมโหหนักกว่าเดิมเพราะอยากให้เเฟนโอ๋เมื่อวานยังกอดกันยังจุ้บกันอยู่เลยมาวันนี้ล่าสุดเเฟนเราออกไปทำธุระข้างนอกปกติเราจะบอกขับรถดีๆนะรักนะ เเต่ตอนนี้มันคุยไม่เหมือนเดิมเราเลยไม่ได้พูดออกไปเขาก็ไม่ได้พูดมาระหว่างเขาไปทำธุระเราพิมเเชทยาวๆเกี่ยวกับความรู้สึกเราไปเขากลับมาเขาบอกว่าช่วงนี้เหมือนอยากอยู่คนเดียวมีเรื่องปัญหาเยอะ คำว่าอยากอยู่คนเดียวทำเราดิ่งมากเเล้วเขาก็ไปทำธุระกับทางบ้านยันดึก 5ทุ่มกว่าพึ่งจะมาตั้งเเต่1ทุ่ม เขาบอกระหว่างที่เขาไปทำเขาจะนั้งคิดเรื่องนี้ สรุปเขาโทรมาเขาบอกว่า ตอนนั้นเค้าคิดว่าเราห่างกันสักวันสองวันดีมั้ย เเต่เราร้องไห้ค่ะบอกว่าเราอยู่ไม่ได้ขอร้องไม่เอาเเบบนี้ไม่ต่างจากคำว่าเลิกเลย เเต่เขาบอกว่าเขาไม่ได้อยากเลิกเเต่เเค่ลองกลับไปทบทวนเเต่เรารักเขามากๆเขาบอกยังรักเราเหมือนเดิมเเต่มีเรื่องเครียดๆจนคุยไปเราร้องไห้ไปอธิบายไปเราขอเขาว่า ไม่พูดคำนี้ออกมาอีกได้มั้ย เขาตอบว่าไม่พูดเเล้วครับเเต่ก็ยังมีความคิดมากปนๆเสียใจกันอยู่ จบท้ายด้วยเราบอกเขาว่าเค้ารักอ้วนนะ เขาบอกว่ารักเราเหมือนกันเเต่พูดไม่ถูกเเต่รักเหมือนเดิม เขาบอกว่าพรุ่งนี้เขาก็จะกลับมาเป็นปกติเอง ทุกคนว่าเราควนทำไงดีคะ คือเขารักเรามากๆนะเขาตามใจเราทุกอย่างจนเขาทะเลาะกับที่บ้านเเล้วมาไม่เข้าใจกันกับเราเลยเป็นเเบบนี้ค่ะ ปกติเขาไม่เคยบอกเลิกเราไม่เคยบอกไม่รักเราไม่เคยบอกเบื่อเราเเต่ครั้งนี้เขาพูดมา อีกอย่างที่เขาทะเลาะกับทางบ้านเขาก็พึ่งจะมาบอก เขาบอกว่าเรื่องนี้เขาเเบกรับคนเดียวได้ เราบ กเขาว่ามีเค้าอยู่ทำไมต้องเเบกรับคนเดียว จบด้วยการเเยกนอนค่ะเราคุยกันทางผ่านโทรศัพท์ ไปมาหาสู่กันต่างคนต่างเจอพ่อเเม่กันเเล้ว (ยาวหน่อบนะคะทุกคนช่วยเเสดฃความคิดเห็นหน่อบค่ะว่าเราจะต้เงทำไงต่อดีไม่อยากเสียเขาไปเขาก็ไม่อยากเลิกเเต่มันคุยกันทุกวันคงจะเบื่อๆบ้างมั้งนะคะ)