ขออนุญาตถ่ายทอดเรื่องราวของเราเพื่อเป็นประสบการณ์ในการเลือกคู่ชีวิตของทุกๆคนนะคะ ฟังเป็นเรื่องเล่าสนุกๆนะคะ ถ้าคิดว่าเรื่องแต่งก็แต่ง คิดว่าจริงก็จริงค่าา อย่ามาดีเฟ้นกันเด้อ
ตอนที่เราอายุประมาณ 23 ได้มีโอกาสย้ายไปทำงานที่ราชบุรี ซึ่งนั้นแหละค่ะ อยู่แถวโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่งในโพธาราม เดาได้แล้วใช่ม่ะว่าต้องมีตัวละครเป็นหมอ...555...ตามนั้นค่ะ พี่เขาเป็นหมอที่มาใช้ทุน ส่งตรงจากโรงเรียนหมอชื่อดัง เพอร์เฟคแมนของจริง หน้าตาดี สูงยาวเข่าดี ดูภูมิฐานมากๆ ฐานะรวยมากด้วย ขับรถยุโรปที่เห็นยี่ห้อก็คืออยากรู้เลยว่าพ่อแม่พี่เขาเป็นใคร...ครั้งแรกที่เจอกันก็ร้านกาแฟเบอเกอรี่แถวนั้นแหละ เพราะเราเช่าห้องแถวระแวกโรงพยาบาล เลยมีโอกาสได้เจอกันบ่อยพอสมควร ส่วนตัวนี่ชอบไปตากแอร์อ่านหนังสือเรื่อยเปื่อยตอนว่างๆ คุณหมอก็มาสั่งกาแฟปกติน่ะแหละคือที่ร้านหมอมันเยอะมาก แต่พี่เขาเด่นมากนะ จำง่ายเพราะหน้าตาดี...นั่งไปนั่งมาพี่เขาก็มาชวนคุยแหละ มันนานมากก จำได้คร่าวประมาณว่า มาเยี่ยมญาติเหรอ เห็นบ่อยแล้ว ประมาณนี้ นี่ก็บอกว่าไม่จ้าา มานั่งเอาฟีลวันเหงาๆ เฉยๆ สนิทกับเจ้าของร้านด้วย นั้นแหละก็เลยแลก contact กันมา แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆนะ แต่นี่ก็พยายามจะเว้นระยะห่าง
คิดภาพตามนะ เหมือนเจ้าชายกับนางคนใช้.... บ้านรวย เป็นหมอ หน้าตาดี เอาตรงๆ เราคิดว่าเขามาคุยกับเราเล่นๆ มากกว่า อาจจะอยากหาเพื่อน ที่คงไม่ได้ถึงขั้นภรรยา นี่ก็เตือนตัวเองว่าอย่าเผลอใจให้เขา ผู้ชายระดับนั้น เขาเป็นใครเราเป็นใคร...แอบดาร์กนะ แต่มันคือเรื่องจริงนะ ลูกคนจีนกับสาวอีสานรอรัก สมัยนั้นคนกรุงเทพยิ่งเหยียดอีสานหนักอยู่ นี่ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่พี่เขาก็โคตรดีความสม่ำเสมอคือที่หนึ่ง คือถ้าวันไหนไม่ได้รับข้อความจากพี่เขาคือมันจะผิดวิสัย ซึ่งหมอก็งานโคตรยุ่งยิ่งหมอใช้ทุน.....แต่พี่เขาเหมือนแบ่งเวลาให้เราเสมอ ซื้อขนมมาให้ที่บ้าน ตรุษจีนมีซองให้ด้วย...ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน คือช่วงนั้นสถานะคนคุยมันยังไม่บูมเท่าตอนนี้ ใช้เกลื่อนไม่ได้ สมัยนี้คือมีอะไรกันแล้วยังเรียกคนคุย เหอะ...5555 เรากับเขานับกันเป็นพี่น้องมากกว่า แต่เขาก็บอกแหละว่าชอบเรา ซึ่งนั่นแหละนี่ก็ไม่ได้หลงคารมณ์เขา คือพี่สาวเราก็เตือน ว่าระดับเขาคงจะเล่นๆ ส่วนมากพวกหมอก็จะคบกับหมอ แต่แม่เราเชียร์มาก อยากได้ลูกเขยรวย...555
สรุปแล้วนี่ก็เทหมอ มาคบกับเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตอน ม.ปลาย เจอกันตอนงานคืนสู่เหย้าเลยจ้า ดิฉันปิ๊งมันมาตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว หล่อ ใจดี สุภาพมากกกก มันมาตีซี้อ่ะ ก็เริ่มทักหากันบ่อยๆ จนสุดท้ายก็เป็นแฟนกัน
ซึ่งพี่หมอก็นั่นแหละ ใช้ทุนเสร็จก็กลับไปต่อเฉพาะทาง แล้วเขาก็หายไปเลย เจอพี่เขาแค่ผ่านรูปตอนวันอำลาการเป็นหมอใช้ทุน นี่ก็ไปเม้นแสดงความยินดี พี่เขาก็เลยทักมา จำได้แม่นประมาณว่า พี่เขาเคยเล่าเรื่องนี่ให้ป๊าม๊าเขาฟัง ถ้ามีโอกาสก็อยากพาไปกินข้าวที่บ้าน ....ยังจำจนถึงวันนี้อยู่เลย มันแสดงให้เห็นว่าที่ผ่านมาคืออะไรวะ พี่เขาจริงจังกับเราเหรอ ที่เราคิดว่าเขามาหลอกคือไร ขนาดอยากพาไปหาที่บ้าน แม้แต่แฟนที่คบกันยังไม่เคยพูดเรื่องพาไปบ้านเลย...(อันนี้คิดได้ตอนมันสายไปแล้วนะ ตอนนั้นยังตาบอดอยู่) ส่วนเรากับแฟนก็คบกันมาเรื่อยๆ เป็นคนดีนะ แต่ติดเกมมากๆ เกมคือที่1 แต่ที่แย่ที่สุด คือนางเที่ยวผู้หญิงบ่อยมาก เคยจับได้ครั้งหนึ่ง นี่ก็ให้โอกาส ครั้ง 2 จับได้ก็ยังให้อยู่ โคตรโง่เลยตอนนั้น...สรุปจับได้ครั้งที่ 4 นี่บอกเลิก นางไม่เลิก โดนชกหน้าด้วยตัวฉัน มันเตะปากนี่ด้วย โคตรสมเพชตัวเอง นึกถึงแล้วจะร้องไห้ ขยะแขยงตัวเองมากๆ สุดท้ายก็พึ่งตำรวจถึงจะรอดจากมันได้ คือมันตามมาถึงบ้านเลยอ่ะ มาอาละวาดแม่เรา
นั่นแหละ ตั้งแต่เลิกกับมันมา ก็ไม่คบใครอีกเลย เข็ดแบบเข็ดจริงๆ เข้าขั้นกลัวด้วยซ้ำ ตอนไหนที่หัวโล่งๆ ก็จะนึกถึงพี่หมอ คือถ้าวันนั้นทำแบบนั้น ทำแบบนี้ เลือกอย่างงั้นอย่างงี้ ชีวิตคงจะมีความสุขกว่านี้ คงไม่เป็นคนที่มานึกถึงความหลังที่มันแก้ไขไม่ได้ สังเกตดูนะฉันเล่าเรื่องพี่เขาเยอะมากกกกก คือได้คิดถึงอดีตแล้วมันก็มีความสุข.... ถึงผู้ชายที่เรารักจะไม่รักเรา ทำร้ายเราอย่างกับหมูกับหมา อย่างน้อยยังมีคนนึงที่รักเรา ถึงมันจะผ่านมาแล้วก็เถอะ...ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันบ้าง นี่แชร์รูปเบบี้น่ารักๆลงเฟซ พี่เขาก็มาทัก ว่าไม่อยากมีเป็นของตัวเองบ้างเหรอ อยากอุ้มหลาน คือมันแสดงให้เห็นจริงๆ ว่าพี่เขายังอยู่กับเราในฐานะพี่ชายคนนึง มันก็มีความรู้สึกอยากได้เขาคืนนะ แต่ในใจเราก็โคตรรู้สึกผิด อายเกินจะไปหาเขา มันเป็นความผิดหวังในใจ เหมือนมีทางเดินให้เรา 2 ทาง สุดท้ายเราเลือกทางหนาม แล้วมารู้ว่าอีกทางคือทุ่งสวยๆ มันแบบจุกในอก
แล้วแม่เราก็ชอบแซวนะ ว่าถ้าเราเลือกพี่เขา ป่านนี้คงไม่ต้องทำงานงกๆ แล้ว บางทีแซวบ่อยๆ เราก็เคืองนิดนึง คนยิ่งเจ็บๆอยู่ หรือไม่ก็บอกว่าถ้ามีลูกเขยเป็นหมอแม่คงเป็นคุณนายแล้วบางทีเราก็น้อยใจนะ เราเลี้ยงแม่ไม่ดีเหรอ.... ส่วนตอนนี้พี่เขาก็ยังโสดนะ เห็นเคยคบแฟน 2-3 คน เราก็มองเขาอยู่ห่างในฐานะน้องคนนึงเพราะมันผ่านมาแล้ว มันย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว
สรุปนะก็คือ....มองคนให้ออก คนที่เราว่าเขาไม่ดี เขาอาจจะโคตรดีก็ได้ ใช้สัญชาตญาณด้วยเองตัดสิน อย่าโง่เหมือนนี่ บางทีความรักก็ใช้สมองหน่อย อย่าใช้หัวใจนำทางอย่างเดี
(อย่าหาทำ) แชร์ประสบการณ์ปฏิเสธผู้ชายรวย ไปเลือกคนหล่อถูกใจ สุดท้ายอายุ 33 ยังไม่มีแววได้แต่งงาน
ตอนที่เราอายุประมาณ 23 ได้มีโอกาสย้ายไปทำงานที่ราชบุรี ซึ่งนั้นแหละค่ะ อยู่แถวโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่งในโพธาราม เดาได้แล้วใช่ม่ะว่าต้องมีตัวละครเป็นหมอ...555...ตามนั้นค่ะ พี่เขาเป็นหมอที่มาใช้ทุน ส่งตรงจากโรงเรียนหมอชื่อดัง เพอร์เฟคแมนของจริง หน้าตาดี สูงยาวเข่าดี ดูภูมิฐานมากๆ ฐานะรวยมากด้วย ขับรถยุโรปที่เห็นยี่ห้อก็คืออยากรู้เลยว่าพ่อแม่พี่เขาเป็นใคร...ครั้งแรกที่เจอกันก็ร้านกาแฟเบอเกอรี่แถวนั้นแหละ เพราะเราเช่าห้องแถวระแวกโรงพยาบาล เลยมีโอกาสได้เจอกันบ่อยพอสมควร ส่วนตัวนี่ชอบไปตากแอร์อ่านหนังสือเรื่อยเปื่อยตอนว่างๆ คุณหมอก็มาสั่งกาแฟปกติน่ะแหละคือที่ร้านหมอมันเยอะมาก แต่พี่เขาเด่นมากนะ จำง่ายเพราะหน้าตาดี...นั่งไปนั่งมาพี่เขาก็มาชวนคุยแหละ มันนานมากก จำได้คร่าวประมาณว่า มาเยี่ยมญาติเหรอ เห็นบ่อยแล้ว ประมาณนี้ นี่ก็บอกว่าไม่จ้าา มานั่งเอาฟีลวันเหงาๆ เฉยๆ สนิทกับเจ้าของร้านด้วย นั้นแหละก็เลยแลก contact กันมา แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆนะ แต่นี่ก็พยายามจะเว้นระยะห่าง
คิดภาพตามนะ เหมือนเจ้าชายกับนางคนใช้.... บ้านรวย เป็นหมอ หน้าตาดี เอาตรงๆ เราคิดว่าเขามาคุยกับเราเล่นๆ มากกว่า อาจจะอยากหาเพื่อน ที่คงไม่ได้ถึงขั้นภรรยา นี่ก็เตือนตัวเองว่าอย่าเผลอใจให้เขา ผู้ชายระดับนั้น เขาเป็นใครเราเป็นใคร...แอบดาร์กนะ แต่มันคือเรื่องจริงนะ ลูกคนจีนกับสาวอีสานรอรัก สมัยนั้นคนกรุงเทพยิ่งเหยียดอีสานหนักอยู่ นี่ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่พี่เขาก็โคตรดีความสม่ำเสมอคือที่หนึ่ง คือถ้าวันไหนไม่ได้รับข้อความจากพี่เขาคือมันจะผิดวิสัย ซึ่งหมอก็งานโคตรยุ่งยิ่งหมอใช้ทุน.....แต่พี่เขาเหมือนแบ่งเวลาให้เราเสมอ ซื้อขนมมาให้ที่บ้าน ตรุษจีนมีซองให้ด้วย...ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน คือช่วงนั้นสถานะคนคุยมันยังไม่บูมเท่าตอนนี้ ใช้เกลื่อนไม่ได้ สมัยนี้คือมีอะไรกันแล้วยังเรียกคนคุย เหอะ...5555 เรากับเขานับกันเป็นพี่น้องมากกว่า แต่เขาก็บอกแหละว่าชอบเรา ซึ่งนั่นแหละนี่ก็ไม่ได้หลงคารมณ์เขา คือพี่สาวเราก็เตือน ว่าระดับเขาคงจะเล่นๆ ส่วนมากพวกหมอก็จะคบกับหมอ แต่แม่เราเชียร์มาก อยากได้ลูกเขยรวย...555
สรุปแล้วนี่ก็เทหมอ มาคบกับเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตอน ม.ปลาย เจอกันตอนงานคืนสู่เหย้าเลยจ้า ดิฉันปิ๊งมันมาตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว หล่อ ใจดี สุภาพมากกกก มันมาตีซี้อ่ะ ก็เริ่มทักหากันบ่อยๆ จนสุดท้ายก็เป็นแฟนกัน
ซึ่งพี่หมอก็นั่นแหละ ใช้ทุนเสร็จก็กลับไปต่อเฉพาะทาง แล้วเขาก็หายไปเลย เจอพี่เขาแค่ผ่านรูปตอนวันอำลาการเป็นหมอใช้ทุน นี่ก็ไปเม้นแสดงความยินดี พี่เขาก็เลยทักมา จำได้แม่นประมาณว่า พี่เขาเคยเล่าเรื่องนี่ให้ป๊าม๊าเขาฟัง ถ้ามีโอกาสก็อยากพาไปกินข้าวที่บ้าน ....ยังจำจนถึงวันนี้อยู่เลย มันแสดงให้เห็นว่าที่ผ่านมาคืออะไรวะ พี่เขาจริงจังกับเราเหรอ ที่เราคิดว่าเขามาหลอกคือไร ขนาดอยากพาไปหาที่บ้าน แม้แต่แฟนที่คบกันยังไม่เคยพูดเรื่องพาไปบ้านเลย...(อันนี้คิดได้ตอนมันสายไปแล้วนะ ตอนนั้นยังตาบอดอยู่) ส่วนเรากับแฟนก็คบกันมาเรื่อยๆ เป็นคนดีนะ แต่ติดเกมมากๆ เกมคือที่1 แต่ที่แย่ที่สุด คือนางเที่ยวผู้หญิงบ่อยมาก เคยจับได้ครั้งหนึ่ง นี่ก็ให้โอกาส ครั้ง 2 จับได้ก็ยังให้อยู่ โคตรโง่เลยตอนนั้น...สรุปจับได้ครั้งที่ 4 นี่บอกเลิก นางไม่เลิก โดนชกหน้าด้วยตัวฉัน มันเตะปากนี่ด้วย โคตรสมเพชตัวเอง นึกถึงแล้วจะร้องไห้ ขยะแขยงตัวเองมากๆ สุดท้ายก็พึ่งตำรวจถึงจะรอดจากมันได้ คือมันตามมาถึงบ้านเลยอ่ะ มาอาละวาดแม่เรา
นั่นแหละ ตั้งแต่เลิกกับมันมา ก็ไม่คบใครอีกเลย เข็ดแบบเข็ดจริงๆ เข้าขั้นกลัวด้วยซ้ำ ตอนไหนที่หัวโล่งๆ ก็จะนึกถึงพี่หมอ คือถ้าวันนั้นทำแบบนั้น ทำแบบนี้ เลือกอย่างงั้นอย่างงี้ ชีวิตคงจะมีความสุขกว่านี้ คงไม่เป็นคนที่มานึกถึงความหลังที่มันแก้ไขไม่ได้ สังเกตดูนะฉันเล่าเรื่องพี่เขาเยอะมากกกกก คือได้คิดถึงอดีตแล้วมันก็มีความสุข.... ถึงผู้ชายที่เรารักจะไม่รักเรา ทำร้ายเราอย่างกับหมูกับหมา อย่างน้อยยังมีคนนึงที่รักเรา ถึงมันจะผ่านมาแล้วก็เถอะ...ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันบ้าง นี่แชร์รูปเบบี้น่ารักๆลงเฟซ พี่เขาก็มาทัก ว่าไม่อยากมีเป็นของตัวเองบ้างเหรอ อยากอุ้มหลาน คือมันแสดงให้เห็นจริงๆ ว่าพี่เขายังอยู่กับเราในฐานะพี่ชายคนนึง มันก็มีความรู้สึกอยากได้เขาคืนนะ แต่ในใจเราก็โคตรรู้สึกผิด อายเกินจะไปหาเขา มันเป็นความผิดหวังในใจ เหมือนมีทางเดินให้เรา 2 ทาง สุดท้ายเราเลือกทางหนาม แล้วมารู้ว่าอีกทางคือทุ่งสวยๆ มันแบบจุกในอก
แล้วแม่เราก็ชอบแซวนะ ว่าถ้าเราเลือกพี่เขา ป่านนี้คงไม่ต้องทำงานงกๆ แล้ว บางทีแซวบ่อยๆ เราก็เคืองนิดนึง คนยิ่งเจ็บๆอยู่ หรือไม่ก็บอกว่าถ้ามีลูกเขยเป็นหมอแม่คงเป็นคุณนายแล้วบางทีเราก็น้อยใจนะ เราเลี้ยงแม่ไม่ดีเหรอ.... ส่วนตอนนี้พี่เขาก็ยังโสดนะ เห็นเคยคบแฟน 2-3 คน เราก็มองเขาอยู่ห่างในฐานะน้องคนนึงเพราะมันผ่านมาแล้ว มันย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว
สรุปนะก็คือ....มองคนให้ออก คนที่เราว่าเขาไม่ดี เขาอาจจะโคตรดีก็ได้ ใช้สัญชาตญาณด้วยเองตัดสิน อย่าโง่เหมือนนี่ บางทีความรักก็ใช้สมองหน่อย อย่าใช้หัวใจนำทางอย่างเดี