ออกตัวก่อนว่าไม่ได้มีปัญหาทะเลาะอะไรกับแม่ ปัญหาแม่กับแฟนเรามีนิดหน่อยคือแม่คิดว่าแฟนเราคุณสมบัติไม่ดีพอสำหรับเขา คือฐานะไม่เท่า แต่ปัจจุบันแม่ปลงๆไปแล้ว แม่เป็นแม่บ้าน ส่วนพ่อเราทำงานหาเงินดูแลทุกคนในบ้าน ที่ต้องออกตัวก่อนเพราะไม่ว่าเราเล่าให้ใครฟังทุกคนจะคิดว่าเราทะเลาะกับแม่กันหมดซึ่งจริงๆไม่มีเรื่องอะไรกันเลย
เราเพิ่งแต่งงาน งานแต่งแม่เราไม่ช่วยไม่ถามอะไรเลย ส่วนพ่อเราถามตลอดมีอะไรให้ช่วยไหม ถึงเราบอกไม่มีพ่อก็ยังมาช่วยจัดของเข้ารถ ส่วนแม่เรา เดินมาบอกเราว่าต่อไปนี้ห้ามจอดรถในบ้านเขา บอกเราก่อนวันแต่ง วันที่เราขนของเพื่อเตรียมงานวันนั้นเลย อารมณ์ว่าไม่ช่วยไม่พอ มาจุกจิกอะไรไม่รู้
หลังวันแต่งแค่วันเดียว งานยังไม่ทันเคลียจบ แม่โทรมาเพื่อบอกว่าต่อไปนี้ห้ามใช้เน็ตฟิกร่วมกับบัญชีบ้านเขา ให้ไปซื้อแยกเอง ทั้งที่เน็ตฟิกที่บ้านก็ไม่ได้ traffic อะไร ใช้กันแค่ 2-3 คน ห้ามเข้าบ้านมาใช้เครื่องซักผ้า ห้ามเอาน้ำกรองจากบ้านไป บลาๆๆๆ แทบจะห้ามเข้าบ้าน (คือเราทำงานในกรุงเทพอยู่หอพัก กลับบ้านเสาร์อาทิตย์ เราจะเอาเสื้อไปซักบ้านเพราะหอพักเราเล็กมาก แค่ที่ตั้งราวตากผ้าก็ยังไม่พอ แล้วเราจะเอาแกลอนไปเติมน้ำกรองจากที่บ้านขนมาเพื่อประหยัด เพราะบ้านเราติดเครื่องกรองน้ำ)
อันนี้คือเราเข้าใจนะ แต่งงานแล้ว ควรดูแลตัวเอง แต่มันต้องขนาดนี้เลยไหม โทรมาเพื่อพูดตั้งแต่วันแรก แม่อธิบายว่าลูกสาวแต่งงาน = ออกจากบ้านไปแล้ว คือตายไปแล้วไม่ใช่ลูกบ้านนี้อีก (เราผู้หญิงคนเดียวในบ้าน มีพี่ชายสองคน) เราช็อค นี่เราต้องมาเจออะไรแบบนี้ในปี 2024 นี่นะหรอ ตอนนี้เห็นหน้าแม่แล้วโกรธ มีแต่ความโกรธ บางครั้งก็เป็นหนักถึงขั้นรู้สึกเกลียดชัง คิดว่าแม่ตัวเองเป็นคนโลภมาก แทบจะไล่เราออกจากบ้าน ไม่ยอมให้เงินไหลออกมาที่เราแม้แต่บาทเดียว แต่ถามหาการดูแลจากแฟนเราไม่เว้น เมื่อไหร่มาทำอาหารให้กิน ทำไมไม่ซื้อของมาฝากด้วย แฟนเราแทบจะบอกให้เราตัดแม่ตัดลูกกับบ้านเราไปเลย ติดที่พ่อเราดีมาก แฟนรักพ่อเรามาก ทำใจตัดขาดก็ไม่ลง เลยยังกลับบ้านทุกอาทิตย์แบบเดิม
ขอถามพี่ๆในห้อง เราต้องจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี คือบางคนบอกให้เราสงสารแม่ แม่อาจจะมีปม อันนี้เราเข้าใจ แต่ความเข้าใจกับความรู้สึกมันเป็นคนละเรื่อง ตอนนี้มีแต่ความโกรธ หรือสึกรักแม่ไม่ลงแล้ว หรือใครเจอเรื่องคล้ายๆกันช่วยแชร์ประสบการณ์หน่อยค่ะ
แม่หัวโบราณ ลูกสาวแต่งงานแล้วแทบจะไล่ออกจากบ้าน จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี
เราเพิ่งแต่งงาน งานแต่งแม่เราไม่ช่วยไม่ถามอะไรเลย ส่วนพ่อเราถามตลอดมีอะไรให้ช่วยไหม ถึงเราบอกไม่มีพ่อก็ยังมาช่วยจัดของเข้ารถ ส่วนแม่เรา เดินมาบอกเราว่าต่อไปนี้ห้ามจอดรถในบ้านเขา บอกเราก่อนวันแต่ง วันที่เราขนของเพื่อเตรียมงานวันนั้นเลย อารมณ์ว่าไม่ช่วยไม่พอ มาจุกจิกอะไรไม่รู้
หลังวันแต่งแค่วันเดียว งานยังไม่ทันเคลียจบ แม่โทรมาเพื่อบอกว่าต่อไปนี้ห้ามใช้เน็ตฟิกร่วมกับบัญชีบ้านเขา ให้ไปซื้อแยกเอง ทั้งที่เน็ตฟิกที่บ้านก็ไม่ได้ traffic อะไร ใช้กันแค่ 2-3 คน ห้ามเข้าบ้านมาใช้เครื่องซักผ้า ห้ามเอาน้ำกรองจากบ้านไป บลาๆๆๆ แทบจะห้ามเข้าบ้าน (คือเราทำงานในกรุงเทพอยู่หอพัก กลับบ้านเสาร์อาทิตย์ เราจะเอาเสื้อไปซักบ้านเพราะหอพักเราเล็กมาก แค่ที่ตั้งราวตากผ้าก็ยังไม่พอ แล้วเราจะเอาแกลอนไปเติมน้ำกรองจากที่บ้านขนมาเพื่อประหยัด เพราะบ้านเราติดเครื่องกรองน้ำ)
อันนี้คือเราเข้าใจนะ แต่งงานแล้ว ควรดูแลตัวเอง แต่มันต้องขนาดนี้เลยไหม โทรมาเพื่อพูดตั้งแต่วันแรก แม่อธิบายว่าลูกสาวแต่งงาน = ออกจากบ้านไปแล้ว คือตายไปแล้วไม่ใช่ลูกบ้านนี้อีก (เราผู้หญิงคนเดียวในบ้าน มีพี่ชายสองคน) เราช็อค นี่เราต้องมาเจออะไรแบบนี้ในปี 2024 นี่นะหรอ ตอนนี้เห็นหน้าแม่แล้วโกรธ มีแต่ความโกรธ บางครั้งก็เป็นหนักถึงขั้นรู้สึกเกลียดชัง คิดว่าแม่ตัวเองเป็นคนโลภมาก แทบจะไล่เราออกจากบ้าน ไม่ยอมให้เงินไหลออกมาที่เราแม้แต่บาทเดียว แต่ถามหาการดูแลจากแฟนเราไม่เว้น เมื่อไหร่มาทำอาหารให้กิน ทำไมไม่ซื้อของมาฝากด้วย แฟนเราแทบจะบอกให้เราตัดแม่ตัดลูกกับบ้านเราไปเลย ติดที่พ่อเราดีมาก แฟนรักพ่อเรามาก ทำใจตัดขาดก็ไม่ลง เลยยังกลับบ้านทุกอาทิตย์แบบเดิม
ขอถามพี่ๆในห้อง เราต้องจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี คือบางคนบอกให้เราสงสารแม่ แม่อาจจะมีปม อันนี้เราเข้าใจ แต่ความเข้าใจกับความรู้สึกมันเป็นคนละเรื่อง ตอนนี้มีแต่ความโกรธ หรือสึกรักแม่ไม่ลงแล้ว หรือใครเจอเรื่องคล้ายๆกันช่วยแชร์ประสบการณ์หน่อยค่ะ