สวัสดีค่ะ คือเราอยากได้คำปรึกษา ตอนนี้เราอยู่ชั้นม.3 ค่ะ ที่โรงเรียนจะมีครูคณิตคนนึง ซึ่งเขาค่อนข้างจะเข้มงวดแล้วก็จริงจังมากๆ เกริ่นก่อนว่าห้องที่เราเรียนอยู่ค่อนข้างเป็นห้องที่ครูค่อนข้างคาดหวังไว้สูง เวลาเรียนในคาบครูจะถามแล้วเรียกให้แก้โจทย์ทุกคน ใครที่แก้โจทย์ไม่ได้แกก็จะใช้คำพูดเหมือนให้รู้สึกตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา แอบแซะบ้างเล็กน้อย ว่าโจทย์แค่นี้หนูต้องแก้ได้ หรือ โจทย์ระดับนี้มันง่ายมากสำหรับศักยภาพของหนู หนูเป็นคนนึงที่หัวค่อนข้างจะคิดช้า เวลาโดนเรียกตอบคำถามก็จะรู้สึกว่าตัวเองตื่นเต้นมากๆ หัวใจเต้นเร็วหรือมือสั่นบ้างบางครั้ง มันกลายเป็นว่าการเรียนคณิตทำให้หนูรู้สึกกดดันเพราะในห้องมีแต่คนเก่งๆ บางทีมันแย่มากจนกระทั่งตอนตื่นเช้ามาแล้วรู้สึกว่าไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไม่อยากเรียนวิชานี้ หนูเรียนคณิต4วันต่อสัปดาห์
วันที่ไม่มีเรียนวันเดียวคือวันอังคาร หนูจะรู้สึกโล่งใจมากๆ พื้นฐานจิตใจหนูเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บคำพูดคนอื่นมาใส่ใจมากเกินไป หนูรู้สึกไม่อยากตื่นมาเรียนวิชานี้ ซึ่งมันทำให้การใช้ชีวิตในแต่ละวันหนูลำบากขึ้นมากๆ เอาแต่คิดว่าวันนี้เรียนแล้วจะเจออะไรบ้าง คิดแล้วก็ซึมแบบนี้ไปตลอดวัน หนูอยากหาคนที่รับฟังได้แต่น่าเสียดายที่ไม่มีคนใกล้ตัวที่สบายใจพอที่จะเล่าเรื่องแบบนี้ให้ฟัง พี่ๆมีคำแนะนำอะไรมั้ยคะ คิดแล้วก็สงสารตัวเองที่ชอบเก็บคำพูดคนอื่นมาคิดมากแต่มันก็เลิกคิดไม่ได้จริงๆ ความคิดแบบนี้ชอบมาวนเวียนอยู่ในหัว จนบางครั้งทำให้รู้สึกไม่มีความสุขในการไปเรียนแต่ละวันแล้วค่ะ
จะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้อย่างไรดีคะ
วันที่ไม่มีเรียนวันเดียวคือวันอังคาร หนูจะรู้สึกโล่งใจมากๆ พื้นฐานจิตใจหนูเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บคำพูดคนอื่นมาใส่ใจมากเกินไป หนูรู้สึกไม่อยากตื่นมาเรียนวิชานี้ ซึ่งมันทำให้การใช้ชีวิตในแต่ละวันหนูลำบากขึ้นมากๆ เอาแต่คิดว่าวันนี้เรียนแล้วจะเจออะไรบ้าง คิดแล้วก็ซึมแบบนี้ไปตลอดวัน หนูอยากหาคนที่รับฟังได้แต่น่าเสียดายที่ไม่มีคนใกล้ตัวที่สบายใจพอที่จะเล่าเรื่องแบบนี้ให้ฟัง พี่ๆมีคำแนะนำอะไรมั้ยคะ คิดแล้วก็สงสารตัวเองที่ชอบเก็บคำพูดคนอื่นมาคิดมากแต่มันก็เลิกคิดไม่ได้จริงๆ ความคิดแบบนี้ชอบมาวนเวียนอยู่ในหัว จนบางครั้งทำให้รู้สึกไม่มีความสุขในการไปเรียนแต่ละวันแล้วค่ะ