คนแก่เป็นแบบนี้กันเยอะไหมคะ?

คือคุณยายเราชอบบ่นและพูดคนเดียวตลอดเวลา แต่การพูดคนเดียวของแกนี่คือก็อยากให้คนอื่นโต้ตอบ แกจะพูดคนเดียวเฉพาะเวลาที่มีคนค่ะ เช่น นั่งดูข่าว ก็เล่าข่าวนั้นให้ฟังอีกรอบทั้งๆที่ทุกคนก็นั่งดูอยู่ตรงนั้น หรือคุยกับนกที่เกาะแถวๆบ้าน หรือจะเป็นพูดไปเรื่อยๆเช่น เออไปตลาดมาเจอผักสวยดี ซื้อมาไม่รู้จะทำอะไรกิน ทำเดิมๆก็เบื่อ บลาๆๆอยู่คนเดียว พอเราถามว่าพูดกับใคร แกก็ตอบว่าคุยคนเดียวค่ะ😥 ไม่รู้ว่าคนอื่นๆเป็นกันไหม แล้วก็เวลาแกถาม พอได้คำตอบแกก็เอาไปพูดให้เราดูแย่ อาทิเช่น เราออกจากบ้าน แกถามว่าไปไหน เราก็ตอบว่าไปทำบุญกับเพื่อนอะไรตามปกติ แต่พอแกเอาไปพูดกับคนอื่นแกจะพูดทำนองว่า เฮอะ! เนี่ย เขาออกไปละ ออกจากบ้านอีกละ (ทั้งๆที่ปกติเราเลิกเรียนก็กลับบ้านเลย ไม่เที่ยวไม่ดื่ม ไม่สนใจเรื่องผช.หรือความรัก) ล่าสุดก็บ่นเรื่องที่เรากินข้าว ปกติเรากินข้าววันละ2มื้อเองค่ะ แกเดินมาเห็นแล้วก็บ่นพึมพำว่า หึ กินอีกแล้ว แต่พอเราไม่กินเราก็โดนบ่น รู้สึกไม่สบายใจมากๆค่ะ อยากรู้ว่าในมุมคนอื่นมันปกติหรือมีคนที่เป็นแบบนี้ไหม บ่นแบบไปเรื่อยไปเปื่อยจริงๆ ไม่มีอะไรจะพูดก็หาเรื่องพูด