อยากระบายเรื่องที่อึดอัดในใจ  
เรากับแฟนตัดสินใจจบ คสพ จบกันไปได้เกือบเดือนแล้วค่ะ แต่เรื่องที่จะเล่าคือเป็นเรื่องที่เราเก็บๆไว้ในใจ ไม่อยากพูดกับใครใกล้ตัว เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว มันนึกถึงที่ไรใจเจ็บทุกที เลยอยากระบายออกมาให้ตัวเองได้สบายใจ ไม่หน่วงอีกต่อไป
เริ่มเลยดีกว่าค่ะ ... ช่วงนั้นเรากำลังก่อสร้างบ้าน ต่อเติม บ้านเป็นบ้านของพ่อแม่และเรา ด้วยความที่ต้องประหยัดงบ อะไรที่ทำเองได้ก็ทำเอง  อย่างงานรื้อถอนพื้นที่เล็กๆ ที่มันผุพัง เราก็ทำเองกับที่บ้าน  จะไปจ้างเขา ก็เจอค่าแรงแพงมาก แต่ติดตรงที่บ้านมีแต่ลูกสาว 2คน  คือเรา กับน้อง  มีพ่อที่อายุ70+ แต่ยังแข็งแรงนิดหน่อย
เราช่วยกันรื้อ ใช้เวลาอยู่ 2 วัน ด้วยความที่มีแต่ ผญ ก็เลยใช้เวลานานมาก ทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน สงสารพ่อมากที่พยามยามช่วยเรา ตลอดเวลา 2 วันนั้น เราได้เอ่ยปากขอให้แฟนมาช่วย แต่นางกลับไม่มาเลย นางมาตอนที่เราทำทุกอย่างจบไปแล้ว ซึ่งตลอดเวลา 2 วัน ไม่มีน้ำใจมาช่วยเลย เราหงุดหงิดใจมาก คนที่ทิ้งให้เราเหนื่อยแทบขาดใจ ตอนเราต้องการความช่วยเหลือ หายไปไหน เราถามตรงๆ ว่าไม่มีน้ำใจเลยหรอ นางบอกว่างานยุ่ง ต้องทำหลายอย่าง เลี้ยงหมา 4-5 ตัว งานบ้านต่างๆ ต้องดูแลพ่อแม่ เลี้ยงหลาน บลาๆๆ  อีแค่มาช่วยเรา 2-3 ชม. คือไม่มีเวลาเลย แล้วบ้านเขากับเราห่างกันแค่ 15 กิโล  เราโกรธมาก แต่กดอารมณ์ไว้  เพราะแค่ที่พูดมา เราประเมินคนๆนี้ได้แล้วเขาอาจไม่ได้ผิด แต่เราว่าเขาไม่เหมาะกับเรา เขาอาจจะยังไม่พร้อมที่จะหารน้ำใจกับเรา ในขณะที่เงื่อนไขชีวิตของเราถูกบีบให้ต้องช่วยเหลือพึ่งพาตัวเอง  ก็จะไม่ขอความช่วยเหลือจากเขาอีก เราเสียใจและโกรธสุดๆ  นี่แค่พิมพ์ยังโกรธอยู่เลยย เห้อออ ชีวิต มูฟออนยาวๆเลยค่ะ  มุมนึงเราก็มองว่าเขาไม่ผิดอะไรหรอกมั้ง เขาคงไม่สะดวก เเต่เราก็ไม่สะดวกจะคบต่อเหมือนกัน วินๆ 😔