คือหนูเป็นเด็ก17ที่มีประวัติโดดเรียนคะแต่มันเป็นปีที่แล้วแล้วตอนนี้หนูก็ปรับปรุงตัวใหม่หนูพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองไม่กลับไปทำตัวแบบนั้นอีก จนมาปีนี้หนูก็ได้รู้ว่าตัวเองดีขึ้นมากคุณครูจากแต่ก่อนเอาหนูไปนินทากับเด็กนักเรียนรุ่นพี่ ก็เริ่มชมกันเยอะว่าหนูมีความรับผิดชอบมากขึ้นเรื่องการเรียนหนูหันไปมองตอนปีที่แล้วหนูยังชมตัวเองเลยค่ะว่าเก่งมากๆ
ที่บ้านแม่หนูทำอาชีพค้าขายขายเกี่ยวกับผลไม้สดค่ะ พอเลิกเรียนหนูก็จะกลับมากวาดบ้านล้างจานแล้วก็ทำผลไม้ช่วยแม่ เหมือนวันนี้แหละค่ะวันนี้ก็เป็นวันปกติ วันนี้พอหนูทำงานของแม่เสร็จหนูก็อาบน้ำซักผ้าแล้วมานั่งทำการบ้านของหนูต่อซึ้งครูสั่งไว้เยอะมากๆรวมๆเกือบๆ10หน้าเลยค่ะ หนูไม่ค่อยแน่ใจว่าอันไหนควรทำแบบไหนหนูเลยโทรไปถามเพื่อนหนูถามเพื่อนว่า " อันนี้ทำหมดเลยใช่มั้ยทำไมมันเยอะจัง " มันเป็นจังหวะที่แม่เข้ามาได้ยินพอดีแม่เลยหันมาถามว่า " ไม่ได้ไปโรงเรียนหรอทำไมงานมันเลยขนาดนี้ " หนูเลยบอกแม่ว่า "อันนี้ครูสั่งเยอะเลยทำไม่หมด ไม่มีเวลาทำด้วยพึ่งได้ทำ " แม่สวนหนูขึ้นมาเลยว่า " ก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำไงเล่นแต่เกมงานการไม่ทำ " จบคำนี้หนูไม่มีแรงเขียนงานต่อเลย (ปกติแม่ไปขายของแม่ก็จะผ่านหน้ารร.หนูทุกวันแล้วหนูขับรถไปเองค่ะ แม่จะชอบมองหารถหนูว่ามารร.มั้ย) แม่ถามหนูอีกว่า
แม่ : " ทำไมไม่เห็นรถจอดอยู่ในรร. "
หนู : " ก็รถมันเยอะจะเห็นได้ไง"
ละแม่ก็ไม่ได้พูดไรเลย ตอนแรกหนูไม่เฟลนะ พอแม่ถามอะไรแบบนี้หนูรู้เลยว่าแม่เขาไม่เคยไว้ใจหนูอีกครั้งเลยทั้งทีหนูทำตัวดีให้เห็นขนาดไหนก็เถอะ ละหนูแค่อยากได้กำลังใจแค่อยากได้คำชมแค่เรียนก็หนักแล้วอะ กลับบ้านยังทำงานบ้านทำงานให้แม่ต่อ ที่แม่ถามมาคือจี้ปมแล้วมันผ่านมานานแล้วแล้วคนต้องการจะปรับตัวใหม่แต่มาพูดมาถามแบบนี้คือเหนื่อยค่ะ
คนที่อ่านจบน้าาาา หนูไม่ได้อยากจะมาประจานความtoxicของแม่หนูหรอกค่ะหนูแค่อึดอันแล้วอยากเล่าให้ทุกคนฟังงง ถ้าใครที่มีปัญหาครอบครัวนะคะหนูขอให้ทุกคนผ่านมันไปให้ได้นะหนูเชื่อว่าทุกคนแข็งแกร่งค่ะ
หนูผิดมากหรอคะ
ที่บ้านแม่หนูทำอาชีพค้าขายขายเกี่ยวกับผลไม้สดค่ะ พอเลิกเรียนหนูก็จะกลับมากวาดบ้านล้างจานแล้วก็ทำผลไม้ช่วยแม่ เหมือนวันนี้แหละค่ะวันนี้ก็เป็นวันปกติ วันนี้พอหนูทำงานของแม่เสร็จหนูก็อาบน้ำซักผ้าแล้วมานั่งทำการบ้านของหนูต่อซึ้งครูสั่งไว้เยอะมากๆรวมๆเกือบๆ10หน้าเลยค่ะ หนูไม่ค่อยแน่ใจว่าอันไหนควรทำแบบไหนหนูเลยโทรไปถามเพื่อนหนูถามเพื่อนว่า " อันนี้ทำหมดเลยใช่มั้ยทำไมมันเยอะจัง " มันเป็นจังหวะที่แม่เข้ามาได้ยินพอดีแม่เลยหันมาถามว่า " ไม่ได้ไปโรงเรียนหรอทำไมงานมันเลยขนาดนี้ " หนูเลยบอกแม่ว่า "อันนี้ครูสั่งเยอะเลยทำไม่หมด ไม่มีเวลาทำด้วยพึ่งได้ทำ " แม่สวนหนูขึ้นมาเลยว่า " ก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำไงเล่นแต่เกมงานการไม่ทำ " จบคำนี้หนูไม่มีแรงเขียนงานต่อเลย (ปกติแม่ไปขายของแม่ก็จะผ่านหน้ารร.หนูทุกวันแล้วหนูขับรถไปเองค่ะ แม่จะชอบมองหารถหนูว่ามารร.มั้ย) แม่ถามหนูอีกว่า
แม่ : " ทำไมไม่เห็นรถจอดอยู่ในรร. "
หนู : " ก็รถมันเยอะจะเห็นได้ไง"
ละแม่ก็ไม่ได้พูดไรเลย ตอนแรกหนูไม่เฟลนะ พอแม่ถามอะไรแบบนี้หนูรู้เลยว่าแม่เขาไม่เคยไว้ใจหนูอีกครั้งเลยทั้งทีหนูทำตัวดีให้เห็นขนาดไหนก็เถอะ ละหนูแค่อยากได้กำลังใจแค่อยากได้คำชมแค่เรียนก็หนักแล้วอะ กลับบ้านยังทำงานบ้านทำงานให้แม่ต่อ ที่แม่ถามมาคือจี้ปมแล้วมันผ่านมานานแล้วแล้วคนต้องการจะปรับตัวใหม่แต่มาพูดมาถามแบบนี้คือเหนื่อยค่ะ
คนที่อ่านจบน้าาาา หนูไม่ได้อยากจะมาประจานความtoxicของแม่หนูหรอกค่ะหนูแค่อึดอันแล้วอยากเล่าให้ทุกคนฟังงง ถ้าใครที่มีปัญหาครอบครัวนะคะหนูขอให้ทุกคนผ่านมันไปให้ได้นะหนูเชื่อว่าทุกคนแข็งแกร่งค่ะ