เราควรทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะ

สวัสดีค่ะ พอดีว่าเรามีเรื่องหนักใจอยากจะสอบถามว่าเราควรทำยังไงดีเรื่องนี้ คือเรื่องมีอยู่ว่าวันนี้เมื่อตอนตีสามที่ทำงานพ่อเราเขาโทรมาบอกให้เอายางรถไปส่งให้ที่ในตัวเมืองเชียงใหม่เพราะยางรถระเบิดและของมันต้องส่งแล้วในตอนเช้า (พ่อเราทำงานขับรถส่งของ) ซึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ไกลมากๆต้องใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าจะถึง แล้วทีนี้แม่เราก็ตื่นด้วยตอนพ่อคุยโทรศัพท์ หลังจากที่พ่อวางแม่เราก็พูดประมาณว่าจะไปจริงๆหรอ มันไม่ใช่เวลานะ (เขาโทรมารอบแรก)ในส่วนนี้เราเข้าใจว่าอาจจะเพราะเป็นห่วงพ่อเพราะมันพึ่งตีสาม แล้วก็พูดอีกประมาณว่ามันไม่ใช่แล้วจะออกไปทำไม มันไม่ถูกต้อง ง่ายเนาะพอเขาเรียกใช้ก็ไป พ่อเราก็พูดแล้วจะให้ทำยังไงล่ะก็ยางมันระเบิดของจะส่งไม่ทัน เราจำได้ประมาณนี้ ทีแรกจบแค่ที่ตรงนี้ค่ะ แต่หลังจากซักแป้บนึงที่ทำงานพ่อเขาโทรมาอีกบอกใ้ห้ออกไปเลยพ่อก็เลยออกไปแบบไม่ได้พูดกับแม่ แม่เราก็เลยวีนเลยค่ะ แล้วหลังจากนี้ก็คิดไปไกลมาก ถึงขั้นพ่อจะออกไปหาเมียน้อย บอกว่ามันไม่ใช่แล้วๆ จะออกไปทำไมดึกดื่นไม่รู้จักเวลาหรอ ไม่อยากอยู่บ้านล่ะสิ ครั้งก่อนก็เป็นแบบนี้ชอบหาเรื่องออกไปข้างนอก (ครั้งก่อนพ่อเราเคยนอกใจจริงแต่ก็เมื่อ 10 ปีที่แล้วพ่อกับแม่เลิกกันไปและก็กับมาดีกันเราก็ไม่เห็นพ่อมีอีกเลยนะ) แล้วคือเรางงตรงอยู่ๆก็โทรไปด่าพ่อเอาซะเราสงสารพ่อเลย แล้วก็จบที่พูดว่ากลับมานะเตรียมเอกสารไว้รอเลยเราหย่ากัน เราแบบห้ะแม่ แค่พ่อไปส่งของเนี้ยหรอ แล้วพอตอนเช้าแม่เราก็พาลไปหมดเลยค่ะ แค่เราตื่นสายก็ด่าทั้งๆที่ไม่เคยด่ามาก่อน บวกกับพรุ่งนี้เราต้องกลับหอเพราะจะเปิดเทอมแล้วแม่ก็บอกว่าให้ไปกับพ่อสองคนนะ แม่ไม่ไปเพราะจะไม่ยุ่งกับพ่อแล้ว คือเราเครียดมาก เราควรทำยังไงดีคะ คือเราพอเข้าใจแม่นะว่ามันฝังใจ แต่แม่ก็เห็นๆอยู่แท้ๆว่าใครโทรมา ได้ยินด้วยอะ แล้วทำไมถึงยังคิดแบบนั้น จริงๆเมื่อคืนแม่พูดแรงมาก พูดไม่คิดเลย เราสงสารพ่อจริงๆนะ เราควรทำยังไงดีคะเราไม่อยากให้แม่เป็นแบบนี้ เหมือนแม่คนเดิมของเราหายไป แล้วมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยที่แม่พูดอะไรไม่คิดแบบนี้ บางทีแค่เรื่องเล็กแม่เราก็ทำเป็นเรื่องใหญ่ได้ ชอบพาลวีนเราด้วยเวลาทะเลาะกับพ่อ เราเหนื่อยมากๆ แล้วเวลาแม่ด่าเขาด่าเหมือนเราทำอะไรผิดมาสุดๆจนให้อภัยไม่ได้เลย บางทีเราไม่ได้ืทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แม่ก็พูดจนเราคิดจริงๆว่าเราผิด แล้วเราเหมือนต้องหาที่ระบายอารมณ์เพราะทำไรไม่ได้คือเราต้องตบหน้าตัวเองค่ะเจ็บนะแต่รู้สึกเหมือนต้องทำเป็นการลงโทษตัวเองที่ทำไม่ดีเหมือนกับการที่เวลาทำอะไรผิดแล้วแม่ตี เราไม่โอเคมากๆกับนิสัยแม่ตอนนี้กลับบ้านมา 3 เดือนจนถึงตอนนี้เราเหนื่อยกว่าเรียนในทุกๆวันอีกค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ เอาจริงแม่เราขอหย่ากับพ่อบ่อยมาก แต่เดี๋ยวก็กลับมาดีกัน แต่ครั้งนี้เรารู้สึกว่าเหตุผลมันงี่เง่าเกินไปจริงๆ หรือไม่ก็เราเริ่มอคติกับแม่แล้วก็เลยคิดแบบนี้ เรากำลังพยายามมองให้เป็นกลางค่ะระหว่างพ่อกับแม่ จะไปคุยกับแม่ด้วยให้เข้าใจ เพราะเราคุยกับพ่อแล้ว แต่ครั้งนี้เรากลัวค่ะ กลัวแม่ไม่เข้าใจ กลัวเขาจะหาว่าเราเข้าข้างพ่อเกินไป ไม่มีใครเข้าใจเขา เราหนักใจมากๆกับนิสัยของแม่ ไม่มีความสุขเหมือนเมื่อก่อน เหมือนเขาไม่ใช่แม่เราคนเดิม เราควรทำยังไงให้เขาเปลี่ยนดีคะ