เราเรียนนิติ ปตรี มหาลัยรัฐอันดับต้นๆ พื้นฐานม.ปลายสอบได้ 1ใน 3 ทุกเทอม ยกเว้นม.6ที่ไม่ได้ใช้เกรดเราเลยชิวอันดับตกแต่อยู่ 1 ใน 10 ตอนอยู่มหาลัยก็ยังได้เกรด 3 บ้าง แต่เราก็เป็นซึมเศร้า ทำลายตัวเองไปหลายครั้ง คนในครอบครัวเลยให้ลาออก พ่อกับแม่ไม่ซีเรียจที่จะเรียนจบไม่จบ พื้นฐานที่บ้านมีงานให้ทำ แต่อาจไม่ใช่งานที่ชอบแต่ก็สบาย แต่เราเครียดที่จะต้องออกเพราะค่อนข้างเป็นเด็กเรียน เลยฝืนไปอีกเทอม แต่สุดท้ายฝืนจนสุดก็รู้ว่าไม่ไหว อยากดรอปแต่แม่ให้ออกเลย เพราะเรียนตจว แม่คงไม่ให้กลับไปเรียนไกลบ้านอีกแล้ว เลยต้องออก แต่แล้วเราก็กลับบ้านมารักษาตัวจนหาย แต่รู้สึกแย่ที่เรียนไม่จบพร้อมเพื่อน เราเลยไปลงเรียน มสธ เพื่อที่จะได้เรียนให้จบแต่ก็แอบกลัวที่จะไม่จบ แล้วก็ไม่ชอบที่ตัวเองจบช้ากว่าเพื่อน แต่ไม่รู้จะทำใจยังไงดีเวลาเห็นคนอื่นรับปริญญา ได้งานทำ ได้ใช้วุฒิของตัวเอง  เรามีรถยนขับ มีบ้าน มีเงิน ไปเที่ยว มีความสุข มีแฟน มีทุกอย่าง แต่เราฝังใจที่เราเรียนไม่จบ ยังไม่จบ ช้ากว่า เพื่อน คือเราไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกในใจยังไงดี ทำไงดีคะ