สวัสดีค่ะ อยากปรึกษาเกี่ยวกับการจัดการความรู้สึกตัวเอง คือมีอยู่ว่ากลุ่มเพื่อนเรามีอยู่5คน ตอนขึ้นม.4 คนหนึ่งย้ายไปอีก รร. อีก2คนอยู่ห้องกิ้ฟและเป็นห้องเดียวกัน(เพื่อนสนิทเราคือ1ในนี้) อีกคนติดห้องคิงค่ะ และเราอยู่ธรรมดาเพราะสอบไม่ทัน ปีนี้ขึ้น ม.4นะคะแล้วแยกกันอยู่ตามข้อความบนก่อนหน้าก้อยู่ห้องเดียวกันหมด เรากับเพื่อนสนิทที่อยู่กิ้ฟก่อนเปิดเทอมก้คุยกันเล่นเกม ปรึกษา อะไรกันปกติ พอเปิดเทอมได้2อาทิตเรารู้สึกห่างเหินกับเพื่อนสนิทค่ะ เพื่อนเริ่มไปอยู่กับเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่อยู่กิ้ฟเหมือนกันแล้วช่วงหลังมานี้เราเครียดเกี่ยวกับเรื่องเพื่อนสนิทเราค่ะ ตอนเช้าเพื่อนทำเหมือนโมโหเรา เรามองหน้ากัทำหน้านิ่ง และเหมือนทำคิ้วขมวด(เพื่อนสนิทเราเป็นบ่อย แต่หลังขึ้น ม.1มาแทบไม่เป็นแต่อยู่ๆมาเป็นตอนขึ้น ม.4) ปกติเราจะรอเพื่อนสนิทกับเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่อยู่กิ้ฟกับเพื่อนสนิท แล้วเขาแทบไม่คุยกับเรา แต่พอคุยกับอีกคนก้ยิ้มและพูดๆไม่กี่ประโยค แถมชอบเดินเบี่ยงตัวจากเรา (ตึกเราและตึกกิ้ฟอยู่ห่างกันนะคะเลยไม่ค่อยเจอเพื่อนสนิท) ตอนเย็นก้คุยกันเหมือนแต่ก่อนนะคะ แต่พอเพื่อนกลับก้กลายเป็นเพื่อนอ่านไม่ตอบข้อความเราทั้งที่ข้อความประมาณนั้นควรจะตอบแล้ว เพื่อนสนิทเลิก16.30 เราเลิก15.30 บางครั้งเราส่งข้อความตอน 16.40-50 เพื่อนก้ไม่อ่านด้วยซ้ำจนถึง1ทุ่มเพราะเราทักซ้ำ ทั้งที่ระยะเวลาจากรรถึงบ้านเพื่อนสนิทเราก้ไกล กว่าจะถึง5โมงเกือบครึ่ง แถมไม่ได้เปิดประจันด้วย เราเครียดและรู้สึกน้อยใจมาก แถมเพื่อนสนิทช่วงนี้ไม่ค่อยทักมาหาหรือปรึกษา ปกติเพื่อนจะชอบส่งคริป ตต ไอจี มาแต่ช่วงนี้เพื่อนไม่ส่งมาแต่ก้เหมือนส่งให้เพื่อนอีกคนดู(เพื่อนคนนั้นลง สตร เฟส)แถมตอบเราด้วยคำสั้นๆ หรือเหมือนโมโหไม่อยากคุย เพื่อนสนิทเคยถามตอนขึ้นม.4ช่วงอาทิตแรกๆว่า ไปสอบจุฬากันมั้ย เราก้บอกได้ แล้วมีเพื่อนในกลุ่ม(4คนตอนต้น) ก้จะไปสอบ แต่อีกคนไม่ไป เพื่อนอีกคนที่อยู่คิงสร้างกลุ่มติว แชร์เนื้อหา เกี่ยวกับการสอบจุฬา โดยที่ไม่มีเราด้วยซ้ำทั้งๆที่เพื่อนก็รู้ว่าเราจะสอบ ไม่รู้ที่เล่ามาในสายตาทุกคนไร้สาระมั้ย แต่เราทั้งเครียกทั้งน้อยใจ ที่เพื่อนสนิททำตัวแบบนี้กับเรา ที่ครอบครัวเราก็มีปัญหากับที่บ้านบ่อยแถมที่บ้านชอบพูดตัดความมั่นใจเรา พยายามพูดเหมือนให้เราสอบได้ที่1 แบบประชดเพราะที่บ้านคิดว่าเราเป็นคนเรียนโง่ไม่ตั้งใจ ทั้งๆที่เราโน้ตใส่สมุดทุกคาบ ส่งงานครบ ฟังครูตลอด ทั้งเพื่อนทั้งครอบครัวเรายิ่งเครียด ใช้คำว่า เครียดตลอดเวลา ได้เลยด้วยซ้ำ เรามีปัญหากับครอบครัวตั้งแต่ประถม แถมตอน ป.5 ก้ไม่มีเพื่อนต้องอยู่คนเดียวเพราะเพื่อนในห้องไม่ชอบเรา แต่ไม่เคยคิดฆตตหรือทำร้ายตัวเอง แต่พอตอนนี้เราเริ่มคิดแล้ว แต่บางครั้งก็ชอบคิดว่าถ้าเราหายไป ไปเรียนตปท โดยติดต่อไม่ได้ ช่องทางการติดต่อหายทั้งหมด และไม่ได้บอกเพื่อนเรื่องนี้ เพื่อนสนิทจะคิดถึงเรา ถึง3เดือนมั้ย และเรากับเพื่อนสนิทก้ชอบอะไรแบบเดียวกัน เช่น ไอดอล สะสมการ์ดต่างๆ และมังงะ พอเราแชร์อะไรเกี่ยวกับที่เพื่อนสนิทเรากับเราชอบ เพื่อนสนิทก้ไม่ตอบเราเบย แค่อ่านพอเราถามว่าคิดว่าไง ก้ตอบคำสั้นๆว่า ดี เรารู้สึกว่าเพื่อนดูรำคาญไม่อยากตอบเรา แล้วเพื่อนสนิทเหมือนเริ่มไปถามนุ่นนี่ ปรึกษากับอีกคนแทน เพราะได้ยินเขาคุยกัน เรารู้ว่าเราดูไร้สาระ แต่มันน้อยใจตลอดเลย พอย้อนแชทเพื่อนสนิทที่คุยกันมา2-3วันนี้มันดูแตกต่างจากแต่ก่อน เราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี อยากหาคนปรึกษาหรือพบแพทจริงๆตอนนี้
เครียดกับเรื่องเพื่อนและครอบครัว