ทำยังไงเมื่อถึงจุดที่ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป

ตอนนี้เราอายุ18ค่ะ กำลังจะเข้ามหาลัยปี1 เรารู้สึกมีอะไรหลายอย่างมากที่ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปค่ะ ขอเล่าถึงช่วงมัธยมก่อนนะคะ ช่วงมอปลายเราค่อนข้างเป็นเด็กเกเรเลยค่ะติดเพื่อน ลองหลายๆอย่างตามภาษาวัยรุ่น แต่เราไม่เคยทิ้งการเรียนนะคะแค่เป็นเด็กหลังห้องแต่ไม่เคยโดนเรียนหรือขาดเรียนเลยค่ะเราจบออกด้วยเกรดไม่ต่ำกว่า3.5 ช่วงม.4-5เราติดเที่ยวมากจริงๆค่ะ ทำพ่อแม่เสียใจไปหลายครั้ง พอเราเริ่มมีแฟนคนนึงเข้ามาเขาเปลี่ยนชีวิตเราค่ะแต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนในทางที่ดีขึ้นขนาดนั้นหรอกค่ะ เราแค่เปลี่ยนจากติดเพื่อนเป็นติดแฟนจากที่เคยกินเหล้าสูบบุหรี่กับเพื่อนก็เลิกได้ เพราะพ่อแม่และก็เขา พอถึงช่วงม.6อ่ะค่ะเราซีเรียสกับการอ่านหนังสือมากช่วงนี้แหละค่ะที่มันเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด จากที่ติดแฟนก็ให้เวลาเขาน้อยลงเพราะเราอยากหนังสือสอบเข้ามหาลัยแต่อาจจะด้วยความเด็กและตอนนั้นทะเลาะกันพอเริ่มห่างกันความสัมพันธ์เริ่มแย่เขารู้สึกไม่เหมือนเดิม เขาก็บอกเลิกเราค่ะ เป็นกานอกหักที่เสียใจมาก และก็ได้กลับมาอยู่กับเพื่อนอีกครั้ง แต่ไม่ได้ติดเที่ยวกินเหล้าสูบบุหรี่นะคะ(แต่ช่วงแรกๆที่อกหักก็กลับไปสูบไปกินอยู่ค่ะ) พอจบม.6มาเราไม่อยากฟุ้งซ่านเลยหางานทำได้ประสบการณ์มากมายเลยค่ะได้รุ้นิสัยใจคอของผู้คนมากขึ้น ได้มีคนรู้จักต่างวัย ได้ร่วมงานกับคนที่ดีและไม่ดี ทำให้เราเรียนรู้ได้หลายอย่าง ส่วนเรื่องแฟนช่วงนี้แหละค่ะเรากลับมาคบๆเลิกๆกันอยู่สักพัก แต่ไม่กี่อาทิตย์มานี้เขาบอกเขาหมดรักเราจริงๆแล้ว แต่แปลกที่เราเสียใจแต่กลับยอมรับความมจริงและปล่อยเขาไปง่ายๆ ตอนนี้เราอยู่คนเดียวแล้วค่ะไม่มีใครเลย และก็ไม่ได้ทำงานเพราะจะไปต้องอยู่หอแล้ว และช่วงนี้แหละค่ะที่รู้สึกว่าชีวิตเราเปลี่ยนไป แรกๆเราอยากรีบย้ายไปอยู่หอมาก แต่พอมาคิดดูแล้ว ถ้าเราต้องย้ายไปจริงๆ เราจะห่างจากพ่อแม่ห่างจากสภาพเเวดล้อมที่เคยเป็น ห่างจากผู้คนที่คุ้นเคยและไปอยู่ตัวคนเดียว มันเป็นอะไรที่หนักมากสำหรับเรา และเราติดคณะครูด้วยค่ะเรายิ่งเครียดหนักเพราะกลัวตัวเองจะเป็นครูที่ดีให้เด็กๆไม่ได้ เราเคยมีอดีตในวัยรุ่นที่ค่อนข้างจะเกเร แต่ก็กลับตัวได้ เราพยายามปรับเปลี่ยนทัศนคติ การกระทำ ความรับผิดชอบให้ดีขึ้น เพราะเรากลัวมาว่าถ้าเราสอนตัวเองไม่ได้เราจะสอนคนอื่นได้ยังไง เราเหลืออีกแค่2อาทิตย์ก็ต้องไปอยู่หอแล้วค่ะ เรารู้สึกยังไม่พร้อมแต่จะให้มางอแงไม่ไปเพราะไม่พร้อมเหมือนเด็กก็คงไม่ใช่ แต่ตอนนนี้เราก็ยังคิดไม่ออกค่ะว่าเราควรจะปรับเปลี่ยนอะไรอีกมั้ย หรือเราต้องทำยังไงถ้าชีวิตเราเปลี่ยนไปจากเดิมมากขนาดนี้เราจะรับมือยังไงตอนนี้เรายังคิดไม่ออกเลยค่ะ