แต่งกลอนแข่งกับเพื่อน

ด้วยว่าเล่นกลอนและโคลงมาเกินสิบปี ยังไม่เห็นนักกลอนผู้ใดมีฝีปากกาฉกาจฉกรรจ์ดั่งท่านนี้ ได้ฝึกฝนและนับว่าเป็นครู ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกัน รุ่นน้องด้วยซ้ำไป โคลงของเขาเฉียบขาด กลอนของเขาอ่านสนุก และมักมีรส

                    ฉันทะลัก   ๏ เกรงฉันทลักษณ์ประดักประเดิด เขียนเรื่อยเปื่อยจนเตลิดไล่เปิดป่า สิ้นสัมผัสจมปลักประจักษ์กะตา เสื่อมราคา