มันเป็นแบบนี้ในทุกองค์กรจริงหรือเปล่าที่ "ไม่มีคำว่าครั้งแรกให้กับทุกความผิดพลาด/ทุกการทำผิดกฏ"

ผมยังทำงาน รปภ. อยู่ล่ะนะครับ ถูกเตือนเรื่องการแต่งกายไปแล้ว ผมก็แต่งกายไปตามที่บ.กำหนด เรื่องที่ผมเจอมาก็ตามนั้นล่ะครับ

"ไม่มีคำว่าครั้งแรกให้กับทุกความผิดพลาด/ทุกการทำผิดกฏ" หรือก็คือ ไม่เกี่ยวว่าจะทำผิด/ทำพลาดครั้งแรกหรือไม่ ถ้าผิดคือคุณถูกเด้งทันที 

อันนี้ยอมรับก่อนว่าผมผิดจริงในเรื่องนี้นะ เรื่องที่ผิดคือ "การทิ้งจุดเฝ้ายามของบริษัทไป"
เรื่องคือว่า ผมก็เป็น รปภ.ไปตามปกติ ผมต้องควบกะเช้าและค่ำในวันเดียวกัน เนื่องจากพี่ที่มาอยู่กะค่ำเขาไม่สบาย ผมก็เลยต้องอยู่กะค่ำให้ แต่อย่างน้อยก็ได้เงิน ตอนเย็นช่วงเลิกงานของพนักงาน ผมก็ออกไปซื้ออาหาร ของกิน เพื่อเตรียมอยู่กะกลางคืนต่อไป ผมก็ทำหน้าที่ของผมไปตามปกตินั่นแหล่ะ จนกระทั่งถึงเช้าวันต่อมา ได้รับสายจาก หัวหน้าของผม (คนละคนกับนายจ้างที่จ้างบริษัทความปลอดภัยที่ผมอยู่นะ) โทรมาแจ้งว่า ได้รับรายงานเรื่องการทิ้งจุดเฝ้ายามของรปภ.คนนี้(ชื่อผม) ถ้าว่ากันตรงๆความผิดนี้คล้ายๆกับการ "ทำอะไรโดยพลการหรือทำอะไรโดยไม่บอกหรือแจ้งให้ทราบ" หัวหน้าผมก็เข้าใจแหล่ะว่า ผิดครั้งแรกนั่นล่ะ ก็ควรได้รับการตักเตือน แต่ทีนี้คือ นายจ้างไม่เอาไว้แล้ว ใช่ครั้บผมทำผิดกฏครั้งแรก ก้ได้รับคำตักเตือนแหล่ะ แต่นายจ้างเลือกที่จะไม่เอาไว้ หรือก็คือ หัวหน้าผมให้ใบเหลือง(ตักเตือน) แต่นายจ้างให้ใบแดง(เด้งทันที)"กนไม่ทูแล้ว!?" จำเป็นต้องย้ายไปประจำตำแหน่งเฝ้ายามที่อื่น แต่จะเป็นที่ไหนนั้นหัวหน้าผมจะอัพเดททีหลัง ผมไม่ถูกไล่ออกโดยทันทีเพราะคนที่มีสิทธิ์ในการเลิกจ้างผมคือ หัวหน้าของหน่วยงานรักษาความปลอดภัยที่ผมทำงาน ตรงๆว่า ผมตอนเนี้ยรู้สึกแย่ทำให้บริษัทเสียหายมากๆ เสียหายพอที่จะสามารถฉีกสัญญาจ้างกลางคันได้ ทั้งที่มันเป็นความผิดครั้งแรก

จบเรื่องของผมไป ตอนนี้ผมเหลือแค่จะได้ย้ายไปประจำที่ไหน หรือถ้าไม่มีที่ไหนที่สามารถประจำได้เลย ผมก็ต้องเตรียมย้ายงานทำ

หน่วยงาน บริษัท องค์กร ที่มีความเป็นมืออาชีพมากๆ หรือมีความเข้มงวดสูงมากๆ จะถือคติ"ไม่มีคำว่าครั้งแรกให้กับทุกความผิดพลาด/ทุกการทำผิดกฏ"กันหรือเปล่าครับ ก็สามารถแบ่งปันคุยกันได้ครับ 

สิ่งที่ได้ทำผิดพลาด/ทำผิดกฏไปแล้วนั้น ก็แค่จำไว้เป็นบทเรียน แต่มันก็เป็บทเรียนที่เจ็บปวดมากเหมือนกัน กับการทำงานในสังคงแห่งการไม่ให้อภัย
ผิดครั้งแรก = คุณถูกเด้งทันที เหมือนผมอยู่ที่ไหน ก็กลายเป็นคนสร้างความเปลี่ยนแปลง (ในทางที่เห้ลงกว่าเดิม) ชอบกล
ราวกับโลกใบนี้จะใจร้ายกับผมให้มากถึงขีดสุด ให้เจอแต่กับเรื่องแย่ๆ หรือเรื่องอะไรที่ไม่ควรจะได้เจอ (อย่างผิดครั้งแรกเด้งทันทีนั่นล่ะ)