ทิ้งลูกไว้ให้ฝ่ายชายเลี้ยง

สวัสดี เรามีแฟนเป็นจีน ตอนแรกเรามาทำงานโดยที่ไม่รู้ค่อยรู้จักใคร พออยู่มาได้5เดือน ก็มีผู้ชายจีนเข้ามาจีบ และเราก็ลองคบดู พอคบได้7เดือนเขาก็พาไปแนะนำให้พ่อแม่พี่สาวรู้จัก และ ช่วงเราคบกลับเขาเรากินยาคุมที่ชื้อมาจากไทยเสมอ หลังจากที่ได้รู้จักพ่อแม่ของแฟน แฟนเราก็เริ่มแปลกไป เดือนหนึ่งจะมีอะไรกันแค่ไม่ถึง10ครั้ง เพราะต่างคนต่างทำงาน เลิกงานก็นอน เรากลับแฟนเช่าคอนโดอยู่ด้วยกัน  และ เราก็มารู้ว่า พ่อของแฟน บังคับกดดันให้แฟนมาพายายามมีลูกกลับเรา เขาไม่รีบเพราะไม่ได้แต่งงานกัน แฟนก็มาขอมีอะไรกันตลอดจากเดือน1มีอะไรกันแค่ไม่ถึง10 กายมาเป็นแทบทุกวัน ถ้าวันไหนเราไม่ยอมก็ข่มขืน บางทีก็ใช้กำลัง เคยตบหน้าเราแค่เรื่องไม่ยอมมีเช็กด้วย ทะเลาะกันเรื่องเราไม่ให้มีเช็กจนตบตีกันก็หลายครั้ง แล้วเขาก็ยังแอบเอายาคุมของเราไปทิ้งด้วย เราก็เลยสั่งจากไทยมา เรากินของจีนแล้วมันแพ้ เลือดเป็นสีดำมากหมอเลยสั่งไม่ให้กิน ช่วงที่เรารอยาที่สั่งมา แฟนเราบังคับข่มขืนทุกครั้ง ไม่ยอมก็จะเอาให้ได้ จนตอนนั้นเราพาดมีลูก เขาก็ยังพายายามจะมีเช็กด้วย ช่วงนั้นเราก็แพ้ท้องหนักด้วยทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย เขาชอบทำให้เราโกรธ ขนาดท้องอยู่ ยังกล้าใช้ความรุนแรง อยู่ด้วยนับวันยิ่งดูเหมือนคนโรคจิตเขาทุกวัน เรานั่งเล่นอยู่หน้าบ้านก็มาลูบขาลูบแขน จับนม คนอื่นเดินผ่านตั้งเยอะแยะเหมือนไม่อายอะไรเลย เราเลยรู้สืกเกลียดเขามาก  ไม่เหลือแม้แต่ความรัก เราเคยขอพาสปอร์ตขอกลับไปเที่ยวบ้านดีๆเขาก็ไม่ยอม ทนอยู่เพราะลูก แต่พอคลอดลูกคลอดหลานให้ก็ไม่มีใครสนใจเลย จากตอนที่ท้องพ่อแม่พี่สาวแฟนตามใจ คลอดแล้วเปลี่ยนไปคนละแบบ จากตอนท้องลูกชายทำผิดยังเข้าข้างเรา พอเราคลอด ลูกชายทำผิดต่อเรา เข้าข้างลูกชายไม่เข้าข้างเรา จะมีแต่แม่ของแฟนเท่านั้นที่ดีกลับเราไม่เคยเปลี่ยน  มีแต่ปัญหาสารพัด จนเราเกือบเป็นชิมเศร้า เราเลยทนไม่ไหว หนีกลับประเทศ ด้วยเสั้นทางทำมาชาติ เพราะวีช่ากลับพาตปอดเราอยู่กลับฝ่ายชายหมด เราก็สงสารลูกนะ แต่เราคิดว่าถ้าเราปล่อยให้เขายู่กลับย่าเขาคงจะเลี้ยง และดูแลเค้าได้ดีกว่าเราแน่นอน และตอนเราหนี การเดินทางมันก็ไม่เอื้ออำนวย เสี่ยงโดนตำรวจจับด้วย  จะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้แต่เราก็ทนอยู่ไม่ไหว สงสารลูกแต่ถ้าเอากลับมาด้วยก็เหมือนเท่ากับจะพาเขามารำบาก  😓😓