บุพกรรม(กรรมเก่า) ที่เป็นเหตุของภิกษุที่เป็นต้นบัญญัติ ของปราชิกข้อที่ 3 ในวินัยปิฎก อยู่ในส่วนไหนของพระไตรปิฎกครับ

ท่านเป็นพระอรหันต์ พร้อม อภิญญา เอตทัคคะ เลิศกว่า ภิกษุณี ทั้งหลายในฝ่ายผู้มีฤทธิ์ ถ้าเทียบก็ต้องเทียบกับ พระมหาโมคคัลลานะ เอตทัคคะ เลิศกว่า ภิกษุ ทั้งหลายในฝ่ายผู้มีฤทธิ์ สรุปว่า พระอุบลวร

เล่มที่ 78] พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ เล่ม ๒ ภาค ๒ หน้าที่ 99 .....ภิกษุนั้น ใคร่ครวญอยู่ว่า นามรูปนี้ เกิดขึ้นเพราะไม่มีเหตุไม่มีปัจจัยหามิได้ เกิดขึ้นเพราะ มีเหตุ มีปัจจัย ก็อะไรเล

เรื่องพระชนะคดีในโรงศาล แล้วเป็นอาบัติปราชิก...ต้องตีความให้ดีๆ ไม่งั้นจะเข้าใจผิด สับสนเลอะเทอะ กระทู้สนทนา http://pantip.com/topic/33288458 ต้องทำความเข้าใจให้ดี ไม่งั้นจะสับสน ..ในกรณีข้อความว่า

พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ มหาวิภังค์ ภาค ๒ ๗. สัปปาณกวรรค ๗. สังวิธานสิกขาบท ว่าด้วยการชักชวนเดินทางไกลร่วมกับมาตุคาม ---------------- เรื่องภิกษุรูปหนึ่ง สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเ

ผมเองมีโอกาสได้ศึกษาพระไตรปิฎกและอรรถกถาบ้าง แม้จะยังไม่ครบทุกเล่มก็ตาม แต่จากที่ได้ศึกษามา ก็ได้เห็นสิ่งหนึ่งที่อยากแบ่งปันไว้ดังนี้ (๑) พระพุทธเจ้าทรงสอนด้วยเหตุและผลทั้งหลักคำสอนที่เป็นภาคปฏิบัติแล

ความเป็นมาของพุทธศาสนานิกายเถรวาท การแพร่กระจายของพุทธศาสนาเถรวาทลัทธิลังกาวงศ์เข้าสู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หลังจากพระโคตมพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานได้ 3 เดือน พระสาวกผู้ได้เคยสดับสั่งสอนของพระอง