ผิดที่หนูเอง

เป็นเด็กคนนึงแหละ ทุกคนในบ้านฉันในวันเกิดจะได้เค้กไอติมน่ารักมาก แต่วันเกิดฉันไม่เคยได้ ไม่ใช่ว่าเขาลำเอียงแต่ฐานะบ้านฉันไม่ดีฉันไม่อยากเรียกร้องแต่จริงๆก็อิจฉามีกำลังซื้อในวันเกิดคนอื่นแต่วันเกิดฉันไม่เคยมี ฉันรู้สึกแย่กับตัวเองมากที่ทำตัวเหมือนมีปัญหาฉันเหนื่อยกับตัวเองถ้าย้อนกลับไปก็ไม่อยากทำตัวเป็นภาระใครเขาบอกให้เราปรับอะไรที่ไม่ดีเราก็ปรับให้เสมอเลยแต่เราไม่เคยได้คำชม เรียนดี ไปแข่งมีรางวัล เราไม่เคยได้คำชม รู้สึกดีไม่พอ ไม่อยากเป็นตัวปัญหาของใคร ทั้งชีวิตเคยขอของขวัญเป็นรูบิคลูกนึงวัย11ปีตอนนี้15 ไม่เคยขออะไรอีก ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองเป็นไงบ้าง อยากไปตรวจโรคอยู่แต่ก็กลัวโดนหาว่าเบียวซึมเศร้าอะไรทำนองนั้น กลัวไปหมด วัย12-13ทะเลาะกับพ่อแม่บ่อยมีหนักๆครั้งนึงเขาก็เอากรล้อคประตูห้องเราออกแต่วันนี้ได้คุยย้อนกลับไปเขาบอกว่าเราเป็นคนที่ทำให้เขาต้องเอาออก แต่ก็ต้องอยู่ด้วยทุกวัน