สวัสดีครับ จขกท. โสดมาจะ 20 ปีแล้วครับ ตอนนี้ในที่ทำงานก็มีแต่ผู้ชาย เพื่อนผู้หญิงไม่มีเลย เพื่อนผมมีแต่ชายล้วนๆ และงานที่ผมทำจึงไม่มีโอกาสที่จะได้เจอผู้หญิงในแวดวงที่ทำงานเลย หรือเข้าสังคมของสาวๆเลย
จนวันหนึ่งผมไปเดินห้าง แล้วเจอผู้หญิงคนหนึ่งถูกสเปคมากๆเดินมาซื้อของช๊อปปิ้ง ตอนนั้นใจฟูมากเลยครับ แต่ไม่ได้เดินเข้าไปเลย ทำได้แค่เดินวนเวียนอยู่นั้น ตอนนั้นในใจกำลังคิดว่าจะเดินเข้าไปคุยดีไหม เพราะเธอก็สวยเกินไปแถมยังไม่รู้จักกันอีก จนแล้วจนรอดเธอก็ได้เดินหายไป ผมก็เลยรู้สึกเสียดาย และคิดว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอบหน้ารอสถานการณ์ดีกว่านี้ จะลองเข้าไปคุยกับสาวแปลกหน้าดู
พอครั้งที่ 2 ก็เจอสาวคนใหม่ที่ถูกชะตาอีกแล้ว แต่พอจะเดินเข้าไปก็เกิดอาการกลัว ขี้ขึ้นสมองอีกแล้ว กลัวโดนปฏิเสธครับ สุดท้ายก็แห้ว เธอก็เดินจากไปอยู่ดี เลยคิดว่าเราไม่รู้จักกันไม่เข้าไปคุยทำความรู้จักนี่ถูกแล้วเดี๋ยวเธอกลัว แล้วจะหาว่าเป็นโรคจิตอีก รอครั้งหน้าสถานการณ์ดีกว่านี้จะลองไปชวนคุยดู
สุดท้ายแล้วจนป่านนี้ ยังไม่เคยคุยกับสาวแปลกหน้าสักคนเลย
ผมเลยมีความคิดในหัวขึ้นมาว่า ถ้าผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง แล้วจะเข้าไปคุยกับผู้หญิงแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก กลางที่สาธารณะ มันจะดูแย่ และมันทำได้ไหมครับ เธอจะกลัวเราหรือเปล่า
แล้วถ้าจะเข้าหาผมควรเข้าไปพูดว่าอะไรดี ให้เธอไม่กลัว และผมควรที่จะฝึกสกิลนี้ไว้ใช้ไหมครับ เพราะดูท่าทางผมทำงานที่สำนักงานนี้ยาว และถ้าไม่หาตามคาเฟ่ หรือห้าง สถานที่สาธารณะ ชาตินี้คงโสดตลอดชีวิตแน่ๆ เพราะผมไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย
ใจจริงไม่ได้คิดจะจีบหรอกครับ เพียงแค่อยากได้เธอเอาไว้เป็นเพื่อน ลองคุยกันสบายๆแค่นั้น แต่พอจะเข้าหาทีไร ขี้ขึ้นสมองตลอด ต้องวิ่งหนีไปเขินหน้าแดงทุกที Hahaha
การเข้าไปคุยกับผู้หญิงแปลกหน้าในที่ต่างๆสามารถทำได้ไหม และผมควรฝึกเข้าหาผู้หญิงแปลกหน้าหรือเปล่า
จนวันหนึ่งผมไปเดินห้าง แล้วเจอผู้หญิงคนหนึ่งถูกสเปคมากๆเดินมาซื้อของช๊อปปิ้ง ตอนนั้นใจฟูมากเลยครับ แต่ไม่ได้เดินเข้าไปเลย ทำได้แค่เดินวนเวียนอยู่นั้น ตอนนั้นในใจกำลังคิดว่าจะเดินเข้าไปคุยดีไหม เพราะเธอก็สวยเกินไปแถมยังไม่รู้จักกันอีก จนแล้วจนรอดเธอก็ได้เดินหายไป ผมก็เลยรู้สึกเสียดาย และคิดว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอบหน้ารอสถานการณ์ดีกว่านี้ จะลองเข้าไปคุยกับสาวแปลกหน้าดู
พอครั้งที่ 2 ก็เจอสาวคนใหม่ที่ถูกชะตาอีกแล้ว แต่พอจะเดินเข้าไปก็เกิดอาการกลัว ขี้ขึ้นสมองอีกแล้ว กลัวโดนปฏิเสธครับ สุดท้ายก็แห้ว เธอก็เดินจากไปอยู่ดี เลยคิดว่าเราไม่รู้จักกันไม่เข้าไปคุยทำความรู้จักนี่ถูกแล้วเดี๋ยวเธอกลัว แล้วจะหาว่าเป็นโรคจิตอีก รอครั้งหน้าสถานการณ์ดีกว่านี้จะลองไปชวนคุยดู
สุดท้ายแล้วจนป่านนี้ ยังไม่เคยคุยกับสาวแปลกหน้าสักคนเลย
ผมเลยมีความคิดในหัวขึ้นมาว่า ถ้าผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง แล้วจะเข้าไปคุยกับผู้หญิงแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก กลางที่สาธารณะ มันจะดูแย่ และมันทำได้ไหมครับ เธอจะกลัวเราหรือเปล่า
แล้วถ้าจะเข้าหาผมควรเข้าไปพูดว่าอะไรดี ให้เธอไม่กลัว และผมควรที่จะฝึกสกิลนี้ไว้ใช้ไหมครับ เพราะดูท่าทางผมทำงานที่สำนักงานนี้ยาว และถ้าไม่หาตามคาเฟ่ หรือห้าง สถานที่สาธารณะ ชาตินี้คงโสดตลอดชีวิตแน่ๆ เพราะผมไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย
ใจจริงไม่ได้คิดจะจีบหรอกครับ เพียงแค่อยากได้เธอเอาไว้เป็นเพื่อน ลองคุยกันสบายๆแค่นั้น แต่พอจะเข้าหาทีไร ขี้ขึ้นสมองตลอด ต้องวิ่งหนีไปเขินหน้าแดงทุกที Hahaha