ไม่มีที่ระบายทํายังไงดีครับ

คือผมมีหลายเรื่องที่อยากจะระบายหรือปรึกษามากครับ ทุกๆวันของผมผมต้องเรียนหนักตื่นแต่เช้าทุกวันผมเรียนก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้แต่หลายๆอย่างทําให้ผมเครียดทั้งเรื่องงานเรื่องปัญหาครอบครัวคือผมอยากเล่นเครื่องดนตรีมากครับผมอยากเล่นที่บ้านเอาไว้เล่นสนุกๆแต่พ่อแม่ไม่สนับสนุนทั้งที่ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินผมแค่อยากเล่นดนตรีแต่พ่อแม่ไม่ให้และแต่ละวันพ่อก็พยายามที่จะควบคุมทุกอย่างในชีวิตผมผมแค่อยากมีอิสระบ้างคือแบบเจ้าระเบียบมากอะไรผิดพลาดนิดหน่อยก็ได้แม่ทําไรนิดหน่อยก็บ่นวันๆมีแต่บ่นสั่งแต่คนอื่นตัวเองไม่ทํา ไม่มีความเป็นส่วนตัวห้องของผมอยู่ดีๆก็จะเปิดไม่มีบอกก่อนทําอย่างกับผมไม่มีสมองคิดวันๆด่าแต่ผมที่ที่ผมจะระบายปรึกษาก็ไม่มีเพื่อนผมก็เชื่อถือไม่ได้สักคนคนที่สนิทจริงๆก็ไม่มี ไม่มีที่ให้ปรึกษาไม่ว่าจะไปทางไหนก็เจ็บตัว สิ่งที่ผมชอบทําก็พยายามไม่ให้ทําเหมือนไม่อยากให้ผมมีความสุขทุกวันที่ผมตื่นขึ้นมาก็คิดงี้ตลอด เหมือนไม่มีใครเข้าใจผผมเพราะไม่ได้เป็นผมทุกคนก็บอกเรื่องแค่นี้ง่ายๆ แต่สําหรับผมที่ตัวคนเดียวมันไม่ง่ายทุกคนจ้องจะเอาเปรียบผมไม่ทางใดก็ทางหนึ่งผมเลยไม่เชื่อใครนอกจากคนแปลกหน้าแบบพวกคุณทุกคนที่อ่านอยู่นี่แหละ ทําอะไรก็ไม่มีใครอยากเข้าใกล้หรือช่วยเหลือ บางทีก็ช่วยแต่ช่วยเพื่อหวังผลตอบแทนนี่คงเป็นที่เดียวที่ผมสามารถระบายได้และท่ามีช่องทางทําให้ผมระบายหรือปรึกษาผมก็จะยินดีมากๆครับ ผมหวังลึกๆว่าผมไม่ได้ตัวคนเดียว

ขอบคุณครับ