เรามีหลานชายตอนนี้อยู่ ป.6 พ่อแม่ทำงานตจว.นาน ๆ กลับบ้านที ย่าเลยเลี้ยงแบบคุณหนูคุณชายมาก เวลาหลานหิวข้าวก็เดินลงมาข้างล่างนั่งเล่นโทรศัพท์รอที่โต๊ะแล้วย่าก็จะเอาข้าวมาเสิร์ฟ ปลาแกะคัดก้างให้ ไก่ก็ฉีกให้ มาม่าก็ต้มให้ แต่ปากก็บ่นว่าทำเองได้แล้วแต่เขาก็ยังทำให้ จานก็ไมาช่วยล้าง ซึ่งเรามอบหมายให้หลานช่วยล้างจานตั้งแต่ ป.4 สลับกันสามคนมีเรา พี่สาวและหลานชาย แรก ๆ หลานก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง เพราะย่าบอกว่าเด็กผู้ชายจะล้างไม่สะอาดช่วยล้างให้บ่อย ๆ เราก็บอกว่าช่วยได้แต่อย่าบ่อย แล้วเมื่อไรจะล้างเป็นล้างสะอาด เพราะเรากับพี่สาวก็ได้ล้างจานตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ เหมือนกันไม่มีใครช่วยด้วย หลังๆเขาก็ปล่อยให้หลานล้างค่ะ ปัจจุบันหลานชายก็เริ่มดื้อไม่ยอมช่วยล้างอีกแล้ว ใครบอกก็ไม่เชื่อฟัง คนในบ้านก็คุยกับย่าว่าให้เด็กทำเองนะ เขาก็เหมือนจะเข้าใจเพราะเขาบอกว่าอยากให้หลานเก่ง ดูแลตัวเองได้ แต่ก็ยังคงทำให้หลานทุกอย่างเหมือนเดิม สุดท้ายงานบ้านตกมาอยู่ที่พี่สาวค่ะ ความยุติธรรมอยู่ไหนเอ่ย แล้วย่าก็จะชอบบอกว่าต้องยังเด็ก แต่ตัดภาพมาที่เราตอนอายุเท่าหลานก็ทำทุกอย่างเองแล้วนะคะ ทำไมพอเป็นหลานชายแล้วเลี้ยงแบบคุณหนู สงสารเด็กสงสารคนที่ต้องอยู่กับเขาในอนาคตค่ะ กลัวจะเสียคนยิ่งโตยิ่งดื้อยิ่งพูดยากด้วย ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายแบบนี้บ้างค่ะ มาพูดคุยแนะนำกันได้นะคะ
ปล.พี่สาวอายุ 20 กว่าๆนะคะ เพิ่งวัยทำงานเผื่อบางคนคิดว่าสมัยเราเด็ก ๆ มันไม่มีโซเชี่ยลเปล่าเลยพูดง่าย ไม่จริงค่ะ เราโตมายุคที่มีสื่อพร้อมทุกอย่างแล้ว ขออนุญาตบอกดักไว้ก่อนนะคะ><
ย่าเลี้ยงหลานชายแบบลูกคุณหนู แต่อยากให้หลานเป็นคนเก่ง
ปล.พี่สาวอายุ 20 กว่าๆนะคะ เพิ่งวัยทำงานเผื่อบางคนคิดว่าสมัยเราเด็ก ๆ มันไม่มีโซเชี่ยลเปล่าเลยพูดง่าย ไม่จริงค่ะ เราโตมายุคที่มีสื่อพร้อมทุกอย่างแล้ว ขออนุญาตบอกดักไว้ก่อนนะคะ><