พึ่งเข้างานใหม่ได้2-3เดือนค่ะแต่รู้สึกไม่ชอบการเป็นผู้ช่วยหมดเลย ผู้ช่วยหมอคือพวกหัตถการฉีดหน้าร้อยไหมพวกนี้ค่ะ แต่ตินเข้างานเราก็สมัครเป็นพนักงานทนีทเม้นท์ทั่วไปไม่ได้ลงผช.หมอเลยตกลงจนได้ลงงานจริง ตอนแรกเข้าใจว่าสาขาที่เค้าให้ลงลูกค้าคงเยอะมากแน่ๆพนักงานอาจจะทำไม่ทันเลยให้เราลงสาขานี้ความ้ป็นจริงคือมีพนักงานคนเดียวที่เป็นผช.หมอแต่เค้าต้องทำสองตำแหน่งเลยเค้าทำไม่ทัน หมอบางคนก็ไม่เอาพนักงานคนมาเป็นผช.เลยจะเอาแต่คนเดิมๆ มาตอนแรกก็อ้าว??? นึกว่ามีพนักงานเยอะลูกค้าแน่นที่ไหนได้พนักงานคนเดียวแล้วคนที่อยู่มานานบอก "มันบูม2-3ปีแรกพี่หลังๆมาเงียบมากๆ" เราก็ถามน้องที่เป็นผช.ว่า"ไม่มีคนอื่นแล้วหรอ"เค้าก็บอก "ออกกันไปหมดแล้ว อยู่คนเดียวหนูทำไม่ทัน" น้องบอกหนูไม่ชอบทำทรีทเม้นท์มันจำเยอะชอบผช.มากกว่า ส่วนฉันชอบทรีทเม้นท์มากกว่าไม่ชอบผช.หมอ แต่ผจก.บอกยังไงเราก็ต้องได้ช่วยถ้าน้องอีกคนหยุดแล้วหาคนมาแทนไม่ได้ บอกได้คำเดียวคือตายค่ะ เป็นอะไรที่กลัวๆมาก กลัวจนมือสั่นหน้าซีด แต่ก็พยายามเข้าไปดูตอนเข้าทำไม่ได้จับเองยัง "โฮ้" มีครั้งนึงที่เคยเข้ากับหมอท่านนึงแกเป็นคนหน้าตึงอยู่แล้ว พอเอาคนไม่เป็นงานอย่างเราไปช่วยเค้ายื่งตึงไปใหญ่ทำอะไรคือไม่ถูกตาตลอด แล้วหันไปมองหน้าผช.แล้วบอก "ไม่สอนเค้าเลยอ่ะ หยิบให้ตลอด "แต่น้องผช.ก็ยื่นข้างๆนะ น้องก็ช่วยบอกบ้างเพราะหมอแต่ละคนสเตปการฉีดไม่เหมือนกันเลยบางคนทำเองทุกอย่างเราแค่ยื่นเข็มให้ บางคนเราทำให้เกือนหมดยกเว้นตอนฉีด บางครั้งก็ทำเองก็ทีแต่เคสอีกต้องดูหน้างานอีกทีด้วย พอโดนหมอคนนี้สองรอบคือยิ่งไม่ชอบเข้าช่วยหมอไปกันใหญ่ งื้อออออ!!! อยากทำให้รู้สึกสดใสอยากทำงานทุกวัน ทุกวันนี้ดูตารางหมอแล้วแบบโดนแน่ แล้วอยากให้ลูกค้ามาติดๆกันไม่ต้องทำเยอะทำอย่างเดี่ยวก็ได้แต่ขอใฟ้มาเยอะๆ ไม่อยากเข้ากับหมอเลย ไม่อยากกดดันตัวเอง คนอื่นกดดันเราอยู่แล้วเรื่องเข้ากับหมอ ก่อนผจก.หยุดเค้ามีพูดเล่นๆถ้าเอาคนมาเพิ่มก็คงเอามาแทนเรา เราได้แต่ยิ้มภายใต้แมสอย่างเดียวเลย คิดเลยว่าเปลี่ยนก็รีบเปลี่ยนนะอยากย้ายสาขาถ้าย้ายได้ ทุกวันนี้พยายามดีดตัวเองไปทำงานทุกวันไม่อบากคิดมากเรื่องเข้าเคส พอวันหยุดกับน้ำตาถล่มลงมาเลยไหลเป็นทางไม่รู้อ่อนแอเป็นวันหยุดที่รู้สึกเหนื่อยไม่รู้ทำไม พยายามหากำลังใจให้ตัวเองทุกวันไม่อยากเครียด
ไม่ชอบงานที่ทำอยู่ควรคิดยังไงให้อยู่ต่อดีค่ะ