มีพ่อ แต่รุ้สึกเหมือนไม่ใช่

คือว่าเรารู้สึกว่าตอนเด็กๆพ่อเรารักเรามากก เล่นกับเราคุยกับเรา แต่พอเราโตขึ้น พ่อเรากลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน (แต่พ่อก็ยังส่งเสียทุกอย่าง ไห้เงินใช้ ) แต่สิ่งที่เราอยากได้จากพ่อจริงๆคือความรัก พ่อไม่เคยแสดงความรักกับเราเลย เวลาเราป่วย ก็โยนเราไห้อาตลอด เวลากินอะไร ก็ไม่เคยเรียก ไม่เคยชวนเรา ชวนแต่น้องเขา กับน้องสาว(น้องคนเล็ก) เวลาคุยกับเราจะชอบชักสีหร้าเหมือนไม่อยากคุย แต่เวลาคุยกับคนอื่นยิ่มแย้มตลอด เราน้อยใจมาก เป็นอย่างนี้มานานแล้ว หลายๆครั้งเราคิดในใจว่า จริงๆเราใช่ลูกเขาหรือป่าว (เราไม่รู้ว่าจริงๆ ที้เขาไม่ค่อยโอเครกับเรา เพราะเราเป็น lgbtq หรือป่าว แต่เขาก็ไม่เคยพูดหรือว่าอะไรเรา แต่พ่อเรามี 2 บ้าน เราเคยไปว่าบ้านนู้นของพ่อเขา เพราะเขาชอบทำอะไรไห้แม่เราร้องไห้ ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหม แต่ที่พ่อไม่ค่อยอยากมาสุงสิงกับเรา ก็เป็นมานานก่อนหน้านั่นแล้วด้วย