เราค่อนข้างรู้สึกแย่และสับสนกับตัวเองค่ะในช่วงนี้ แต่ก่อนเราเป็นเด็กที่เงียบมาก ค่อนข้างจะเก็บความรู้สึก ไม่ค่อยพูดหรือเล่นอะไรที่แสดงความรู้สึกมากจนเกินไป เวลาดูหนังหรือซีรี่ย์ก็รู้สึกว่าอยากทำแบบนั้นบ้างจัง อยากคุยสนุกแบบนั้นบ้าง มีช่วงระยะเวลานึงที่เราค่อนข้างดิ่ง ด้วยปัญหาครอบครัว ไม่รุนแรงมากแต่ค่อนข้างsensitive กับคำพูดคนที่บ้านค่ะ เลยแอบที่บ้านไปพบจิตแพทย์ พบว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า รักษาได้อยู่ประมาณ3เดือนที่บ้านจับได้ ไม่ให้เราไปหาหมออีก ช่วงนั้นก็ค่อนข้างแย่ค่ะ จนหนักเข้า เราเลยเริ่มต่อต้าน ตอนนั้นที่บ้านเริ่มปรับตัวควบคุมอารมณ์และคำพูดกับเรามากขึ้น สุขภาพจิตก็ดีขึ้น เราเริ่มเป็นคนเปิดเผยอารมณ์มากขึ้น ชีวิตรู้สึกง่ายขึ้นมากเลยค่ะ ทำในสิ่งที่อยากทำบอกในสิ่งที่อยากเล่าให้เพื่อนได้ไม่เดือดร้อนใคร บวกกับเราอ่านหนังสือพัฒนาตัวเองด้วยช่วยให้มองโลกในแง่บวกขึ้นเยอะ เริ่มเป็นตัวของตัวเองขึ้น แต่เพื่อนบางคน เน้นว่าส่วนน้อย เรารู้สึกไม่สบายใจเหมือนกับว่าเค้าจะรำคาญหรือไม่อยากเป็นเพื่อนกับเรา เคยฟอลๆไอจีกันอยู่ไปงานปาตี้ที่บ้านหรือเล่นเกมด้วยกันอยู่ๆเค้าก็อันฟอลเรา บางคนลบเราออกจากไพรเวท เราเลยรู้สึกว่าเพราะเค้าไม่สบายใจกับเรารึเปล่า ส่วนตัวเราไม่เอาเรื่องส่วนตัวหรืออะไรในไพรเวทใครไปพูดหรือนินทากับใครอยู่แล้วค่ะ ขนาดแชทเราจะแคปหรือบอกส่วนไหนกับใครเราจะขออนุญาตเจ้าตัวก่อนเลยถ้าในแชทมีเนื้อหาที่จริงจังไม่ได้คุยเล่นขำๆ เราเริ่มกลัวค่ะว่าคนที่หายไปเค้ารำคาญหรืออาจจะไม่ชอบใจอะไรเรามั้ย บอกกับตัวเองตลอดว่าเราไม่จำเป็นต้องสนใจทุกคนขนาดนั้นอย่าเอาความรู้สึกตัวเองไปไว้ที่ใคร แต่พอเจอแบบนี้มากกว่า1 คนก็แอบไม่สบายใจ กลัวว่าจะมีใครที่เค้าไม่โอเคกับเราอีกไหม แล้วเค้าจะหายไปอีกรึเปล่า มันคงจะขอให้ใครชอบเราทุกคนไม่ได้ใช่มั้ยล่ะคะ แต่พอเป็นคนที่เราเคยรู้จักกันในช่วงเวลานึงมันก็แอบคิดมากเพราะเป็นคนใกล้ตัวนี่แหละค่ะ เค้าเฟดจากเราไปเงียบๆค่ะไม่ได้มีการพูดคุยอะไรกัน เลยค่อนข้างแอบนอย
มีใครเคยมีความรู้สึกแนวๆนี้มั้ยคะแล้วจัดการความรู้สึกยังไง เราพยายามจะปล่อยแล้วไม่คิดแล้วแต่มันอดคิดมากไม่ได้เลยค่ะ จนเราสับสนว่าเราควรเป็นคนที่เงียบๆหยิ่งๆเหมือนแต่ก่อนจะดีกว่ามั้ยหรือเราควรทำยังไง ส่วนตัวเป็นคนintrovert ค่ะ แต่เวลาเจอผู้คนเราพยายามศึกษาหาข้อมูลตลอดในการชวนคุยและเข้ากับคนมากๆในทางบวก แต่ตอนนี้กลับรู้สึกแย่เพราะไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดไปรึเปล่าพูดมากจนคนรำคาญไปมั้ย แต่ก่อนเพื่อนๆมองว่าเราIntrovert สุดๆเลยค่ะ แต่ตอนนี้ก็มีเพื่อนใหม่หลายคนเลยที่มองว่าเราExtrovert
บางทียิ้มทักทายคนที่อยากทำความรู้จักใหม่ แต่เค้าก็ดูทำท่าทางไม่อยากรู้จักเราซะอย่างนั้น

เป็นกระทู้แรกเลย ไม่รู้จะมีคนเข้ามาอ่านหรือเข้าใจมั้ย เราพิมพ์อาจจะไม่ค่อยรู้เรื่อง แค่อยากลองถามและเล่าสิ่งในใจออกไปเพราะถ้าพูดก็คงไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดแบบไหนไปคุยกับเพื่อนค่ะ🥹